ละอองผ่านม่านแสงแฝงกายพลิ้ว หมดลมปลิวปลดร่างลงกลางหน เป็นฝุ่นผงตามพื้นติดสกล ยิ่งร่วงหล่นยิ่งเห็นเป็นคราบไคล หากไม่ปัดเช็ดถูอยู่เนืองนิจ ฝุ่นหนาติดดุจรากยากผลักไส ต้องเหน็ดเหนื่อยทั้งกายและจิตใจ เพื่อคืนความวิไลให้ดังเดิม เหมือนความชั่วกลั้วกล้ำย้ำทำชั่ว ไม่เกรงกลัวเปื้อนใจใฝ่เห่อเหิม จนเคยชินเป็นนิสัยใส่ชั่วเติม กลายเหิมเกริมเป็นสันดานผู้พาลชน ไม่ดัดไม้ยามอ่อนตอนวัยเยาว์ ปล่อยความเขลาเลี้ยงรากหลากเป็นผล แข็งกระด้างสร้างกิ่งอัปมงคล ให้เกะกะเสียจนอันตราย ยามฉกรรจ์ไม่หันหาความดี จวบชราเปลี่ยนวิถีก็เมื่อสาย ความทรงจำถดถอยทั้งร่างกาย ความเคยชินมากมายมาเป็นมาร ความประมาทในวัยทำให้พลั้ง พลาดโอกาสปลูกฝังธรรมสู่ฐาน ขาดความเพียรเวียนให้ทุกข์เนิ่นนาน วนสังสารคร่ำคร่าหนาอธรรม
พี่ดอกแก้ว 2 ก.พ. 2548 11:37 น. - ID 70447 
1417
37
0
2 กุมภาพันธ์ 2548 11:51 น. - comment id 418836
เคยอ่านหนังสือเล่มงาน นาม ก่อกองทราย หนึ่งในเรื่องสั้น ชื่อ เพื่อนบุณย์ ที่กวีซีไรท์ได้เขียนบรรยายไว้วรรคหนึ่งว่า ในขณะที่หลวงพ่อกวาดลาดวัดไป ใบไม้ก็ร่วงลงมาถมทุกวัน ต้องกวาดกันอยู่เสมอ ทำให้ประหวัดไปถึงจิตใจคนเรา ก็เหมือนกัน กิเลศหรือความไม่ดีทั้งหลายที่รั้งในใจไว้ หากไม่เพียรเช็ดถูออกไปเสียบ้าง ก็จะจับเป็นคราบ ยากในการขจัดในที่สุดนะครับ ในหมู่นักปฏิบัติธรรมแล้ว ทุกทุกมิติธรรมชาติ คือธรรมะบันดาล คือหลักและสัจจะที่เราไม่เคยมองข้ามนะครับพี่ดอกแก้ว
2 กุมภาพันธ์ 2548 11:54 น. - comment id 418839
มาเป็นกำลังใจจ้า
2 กุมภาพันธ์ 2548 12:06 น. - comment id 418847
แวะมางานพี่ดอกแก้วครับผม........
2 กุมภาพันธ์ 2548 12:48 น. - comment id 418868
หน้าส่วนตัว
งามยิ่งนักคำกลอนมาสอนแจ้ง
ล้วนแสดงแฝงคำไว้ไม่สับสน
ประกอบกิจจิตสร้างล้างหมองมน
เกิดเป็นคนควรหมั่นวางจิตใจ.
แก้วประเสริฐ.
2 กุมภาพันธ์ 2548 12:52 น. - comment id 418870
-*คราบไคลในตัวบอกประสบการณ์ กี่ร้อนกี่เรื่องผ่านนานสะสม มีชั่วดีปะปนระคนจม เป็นตะกอนสอนสมประสบการณ์-*
2 กุมภาพันธ์ 2548 13:01 น. - comment id 418875
สิ่งสะสมถาถล่มเข้าหา กิเลสหนามาอยู่ตรงหน้าพร้อม อยู่ที่เราตั้งจิตคิดยินยอม หรือเตรียมพร้อมผลักไสไปให้ไกล
2 กุมภาพันธ์ 2548 13:27 น. - comment id 418905
ไม่อยากเป็นมารค่ะพี่ดอกแก้ว เดี๋ยวตอนเย็นมาอีกทีนะคะ
2 กุมภาพันธ์ 2548 14:35 น. - comment id 418959
คราบไคลขัดถูออกหมด คราบของจิตใจที่ไหลหลง จะทำเช่นไรให้หมดลง คงจะต้องคิดพินิจพิจารณา มาชื่นชมกับบทกลอนของพี่ดอกแก้วค่ะ.....เขียนได้งามมากค่ะพี่ดอกแก้ว.......ให้ความหมายได้ลึกซึ่งมากค่ะ.......ชอบมากเลยค่ะ
2 กุมภาพันธ์ 2548 14:44 น. - comment id 418969
ชีวิตก็เป็นเช่นนี้...หากฝึกมีสติรำลึกได้ เป็นผู้ตื่นเสมอ..... ก็ดีนะ
2 กุมภาพันธ์ 2548 15:27 น. - comment id 418993
อีกวิธีหนึ่ง หาที่อาศัย ที่ไม่มีฝุ่นละอองมากนัก ไม่เห็น ไม่ได้ยิน ก็จะไม่รับกิเลศใหม่เข้ามาขจัดมลภาวะเก่าไปได้ก็คงเบาบาง ปัญหาก็คือ ที่ไหนล่ะ อิอิ
2 กุมภาพันธ์ 2548 17:56 น. - comment id 419057
มาปัดกวาดลานใจกับพี่ดอกแก้วด้วยคนค่ะ
2 กุมภาพันธ์ 2548 18:07 น. - comment id 419068
งานงามมากๆ ค่ะ ตามน้องจ๋อ คนเมืองลิงมาล้างหัวใจหยาบๆ ด้วยคน แต่ถึงหยาบ ก็ยังใฝ่ดีนะคะ คิดดี ทำดี มีชัยไปกว่าครึ่ง... เกี่ยวกันไหมนี่ สวัสดีค่ะ
2 กุมภาพันธ์ 2548 18:08 น. - comment id 419070
กำลังทำความสะอาดยกเรือนเลยค่ะพี่ดอกแก้ว ไม่รู้จะช้าไปหรือเปล่านะคะ
2 กุมภาพันธ์ 2548 19:06 น. - comment id 419098
หากเราทำความสะอาดจิตใจอยู่ตลอดเวลา...ไม่รับกิเลศใหม่เข้ามา...และชะล้างสิ่งเก่าอยู่เรื่อยๆ..คงทำให้เรามีความสุขนะคะ...ได้แนวคิดที่ดีมาก..ในชีวิตปัจจุบัน... ....คิดถึงพี่ดอกแก้วะค่ะ..ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ...
2 กุมภาพันธ์ 2548 20:49 น. - comment id 419179
มัวแต่ไปปัดฝุ่นบ้านตัวเองกระทู้ตัวเองอยู่ หน้าโน้น หน้านี้ เพิ่งได้เข้ามาอ่านงานคุณ พี่ดอกแก้วค่ะ..ยังเป็นโอสถธรรมดีดังเดิม ขอบคุณที่ได้ให้อ่านค่ะ
2 กุมภาพันธ์ 2548 21:18 น. - comment id 419200
งดงาม .. ในบทกวี .. และคำสอน ..มากเลยนะคะ ..
เป็นสิ่งที่ .. เรน ..พยายาม..จะเดินตาม ..ด้วยดิคะ..
พี่ชาย .. สอนเรน ..
หาก เรน ..รู้จัก ..กลัว .. ความชั่ว ..
.. เรน จะไม่ กล้า ..ทำ .. สิ่งนั้น ..
เรน .. ขอบคุณ.. พี่ดอกแก้ว .. ที่เขียนบทกลอน ดีๆ .. ให้เรนได้ ..อ่าน .. และเตือน..ตัวเอง ..
เรน .. คิดถึง .. มากๆๆๆ .. นะคะ ..
2 กุมภาพันธ์ 2548 22:24 น. - comment id 419233
พี่ดอกแก้วคะ...อ่านบทนี้แล้ว ทำให้นึกถึง *คนกวาดถนน* ทุกๆ เช้ามืด ลี่จะเห็นเค้าทำหน้าที่อยู่ที่ริมถนนประจำ ในช่วงฤดูหนาว...เป็นช่วงผลัดใบของไม้หลายชนิด และ..เมื่อยามต้องสายลมพัดกรูเข้าหา ใบก็ปลิดคว้าง...ล่วงหล่นสู่พื้น... ...สงสัยเหมือนกันค่ะว่า...คนกวาดถนน...จะเบื่อฤดูกาลนี้ที่สุดหรือเปล่า เพราะดูเหมือนว่า...กวาดเท่าไร...ก็ไม่หมดเสียที แล้วก็ย้อนกลับมาเทียบกับชีวิตคนเราเหมือนกันนะคะ ต่างกันที่...ต้นไม้...ยังมีคนกวาดให้ แต่ใจของคนเรา...ใครเลยจะกวาดได้... นอกจาก...ตัวเราเอง... ............................................................................................... ลี่...ผู้มาเยือน .
2 กุมภาพันธ์ 2548 22:59 น. - comment id 419265
งดงามทั้งภาษาและความหมายค่ะ คิดถึงเสมอค่ะ
3 กุมภาพันธ์ 2548 11:05 น. - comment id 419469
บางคราบก็ซักง่าย บ้างยาก แต่ก็พยายามค่ะ
3 กุมภาพันธ์ 2548 12:51 น. - comment id 419548
ภาษางาม และสัมผัสได้ลงตัวจริง ๆ อ่านแล้วรื่นไหลดี ชื่นชมค่ะ
4 กุมภาพันธ์ 2548 11:22 น. - comment id 420085
@...บุรุษแห่งสายน้ำ... ใช่ค่ะ ..เพราะธรรมะคือธรรมชาติ ทุกความเปลี่ยนแปลงจึงเป็นความจริงที่เกิดขึ้น มีแต่ผู้มีสติปัญญาและความเพียรเท่านั้นที่จะมองเห็น วิธีการทำความสะอาด ...มิใช่สิ่งสำคัญเพียงส่วนเดียวที่ก่อให้เกิดความสะอาด หากมีแต่วิธีการ ..โดยมิได้ลงมือปฏิบัติ ความสะอาดก็ยากจะเกิดขึ้น แม้ลงมือปฏิบัติแล้ว แต่ขาดความเพียรในการกระทำ ปริมาณของฝุ่นผงที่ถูกขัดล้างไปย่อมมีน้อยกว่าปริมาณที่พอกพูนขึ้น หลายคนทะนงตนว่า..มีความรู้ในหลักธรรมมากกว่าผู้อื่น และละเลยต่อความเพียร ..ในที่สุด กระต่ายก็ถึงเส้นชัยกว่าเต่า ขอบคุณที่มาร่วมสร้างสรรค์บรรยากาศนะคะ
4 กุมภาพันธ์ 2548 11:22 น. - comment id 420086
@...น้องกี้ เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ... ขอบคุณกำลังใจจากน้องสาวผู้มีแต่ความสดใส และสวยสะอาดค่ะ..แล้วแวะมาบ่อยๆนะคะ
4 กุมภาพันธ์ 2548 11:23 น. - comment id 420087
@...บินเดี่ยวหมื่นลี้... แวะมาแล้ว ก็มาช่วยพี่ดอกแก้วขัดบ้านสักนิดนะคะ กว่าจะถึงฝนหน้า ..ฝุ่นจะได้น้อยลง
4 กุมภาพันธ์ 2548 11:23 น. - comment id 420088
@...แก้วประเสริฐ... ใจดวงน้อยหากคอยแต่สะสม จะทับถมหลายหลากมากปัญหา อาจไม่เหลือที่ว่างให้ปัญญา จึงควรค่าล้างใจให้งดงาม ขอบคุณค่ะคุณแก้วประเสริฐ กลอนธรรมของคุณแก้วประเสริฐก็มีประโยชน์ยิ่งสำหรับผู้อ่านเช่นกันค่ะ
4 กุมภาพันธ์ 2548 11:24 น. - comment id 420089
@...ดอกข้าว... ประสบการณ์งานกรรมนำไคลคราบ และหนาฉาบเป็นนิสัยให้สะสม เป็นตะกอนนอนเนื่องเรื่องอารมณ์ สะกิดนิดจิตขมขุ่นตะกอน เพราะการสะสมของตะกอนของแต่ละชีวิต จึงกลายมาเป็นอุปนิสัยที่แตกต่างกัน และแสดงออกมาเป็นกิริยาอาการต่างๆ... ในยามที่พบกับอารมณ์ที่น่าพอใจและไม่น่าพอใจ ขอบคุณที่มาร่วมเขียนนะคะดอกข้าว
4 กุมภาพันธ์ 2548 11:24 น. - comment id 420090
@...แม่จิตร... เพราะการเลือกมีอยู่ทุกนาที เลือกทำดีหรือไม่ใจตัดสิน เลือกมาแล้วเป็นสมบัติของชีวิน เลือกกิเลสหรือปริญญาญาณ จะยอมรับหรือผลักไส อยู่ที่เราจะตัดสินใจ..เลือก.. ขอบคุณสำหรับบทกลอนที่ดีค่ะแม่จิตร
4 กุมภาพันธ์ 2548 11:25 น. - comment id 420091
@...น้องกานต์ที่น่ารัก... อยู่ที่ใจใคร่ครวญทวนเหตุผล จะรับคนมาเป็นมิตรชนิดไหน เลือกคนพาลหรือบัณฑิตคิดให้ไกล สกปรกชอบหรือไม่..ควรไตร่ตรอง สวัสดีค่ะน้องกานต์
4 กุมภาพันธ์ 2548 11:25 น. - comment id 420092
@...แก้วนีดา... ผู้สะอาดปราศคราบอาบชีวิต คือผู้คิดขัดไคลไม่ท้อถอย ใช้เครื่องมือปัญญาลบริ้วรอย ไม่รอคอยให้ใครช่วยทำด้วยตน ขอบคุณในกำลังใจที่มอบให้นะคะ อาจไม่ไพเราะนัก ..แต่ก็พยายามจะเขียนให้อ่านเข้าใจง่าย เผื่อว่าจะมีประโยชน์ทางความคิดแก่ผู้ใดบ้าง ขอบคุณอีกครั้งในความชื่นชอบนะคะ
4 กุมภาพันธ์ 2548 11:25 น. - comment id 420095
@...plaing_piu... ผู้ที่มีสติและปัญญามาก.. จะเป็นผู้ที่ไม่หลับไหลจมลงไปในกระแสของความหลง ความเป็นผู้ตื่นจากกิเลสนั้นย่อมดีแน่นอนค่ะ แล้วแวะมาอ่านมาคุยกันอีกนะคะ ขอบคุณมากค่ะ
4 กุมภาพันธ์ 2548 11:26 น. - comment id 420096
@...ฤกษ์... แหม..คิดคล้ายพรหมและอรูปพรหมเลยนะคะ ที่หนีไปหาที่อยู่ใหม่เพื่อให้ไกลฝุ่นละออง แต่ในอากาศแล้ว..ไฉนเลยจะไม่มีฝุ่นล่องลอยอยู่ได้ อีกวิธีหนึ่ง ..ทำลายตัวตนและความเห็นผิดที่ต้องไปร่วมเหตุการณ์ ทำลายช่องทางการสื่อสารทุกระบบ และตัวแปลงสัญญาณที่ไร้คุณภาพ ต่อให้ฝุ่นผลสิ่งเร้าจากภายนอกมีมากแค่ไหน..ก็ไม่มีผลกระทบ เพราะไม่มีใครมารองรับฝุ่นนั้นแล้ว...บรรยากาศแบบนั้นมิได้เรียกว่า ที่อยู่ แต่เรียกว่า อนุปาทิเสสนิพพานค่ะฤกษ์...
4 กุมภาพันธ์ 2548 11:26 น. - comment id 420097
@...น้องอุ๊ คนเมืองลิง... เหมือนกระปุกออมสินนะคะน้องอุ๊ ที่หมั่นใส่เงินลงไป..แม้วันละน้อย แต่ก็มั่นใจได้ว่า..วันหนึ่งข้างหน้า ออมสินต้องเต็มกระปุกแน่ ค่อยๆขัดใจไปทีละน้อย...ในที่สุดความสดใสก้เกิดขึ้นได้แน่ ขอเพียงแค่อย่าละทิ้งการขัดเท่านั้นเองค่ะ ขอบคุณที่แวะมาช่วยปัดกวาดนะคะน้องอุ๊
4 กุมภาพันธ์ 2548 11:26 น. - comment id 420099
@...น้องปราย กอกก... คิดดีเหมือนมีเข็มทิศ เดินทางไม่ผิดไม่หลง ก้าวไปกวาดไปใจปลง หยาบจะน้อยลงเป็นงาม เมื่อมาเป็นน้องของพี่และอุตส่าห์ตามน้องจ๋อมาอย่างนี้ ...ก็ต้องเข้าข้างด้วยความรักว่า เกี่ยวกันสิคะ .. เพราะสัมมาทิฏฐิ หรือความเห็นถูก ความคิดดีนั้น เปรียบเสมือนเข็มทิศ ที่ชี้ไปสู่เส้นชัย.. ประหยัดเวลาหลงทางไปเยอะเลยค่ะน้องปราย
4 กุมภาพันธ์ 2548 11:27 น. - comment id 420101
@...น้องกานต์ อีกครั้ง.. ค่อยๆทำไปนะคะน้องกานต์.. ยังไม่สายหรอกค่ะ ...ยังมีความพร้อมความมายขนาดนี้ แต่อย่าหักโหมเกินกำลัง..เพราะอาจเป็นโทษได้ คือเมื่อเหนื่อยมากและยังไม่เห็นผลดังหวัง ก็อาจเกิดความผิดหวังและความเบื่อขึ้นมาแทนที่
4 กุมภาพันธ์ 2548 11:27 น. - comment id 420102
@...น้องราชิกา... ดาวดวงนี้ที่เห็นดวงเด่นแสง ส่องแสดงความรักทักถามหล้า คือดาวงามนามเลิศราชิกา เป็นเด่นดวงดาราประดับธรรม การกระทำทั้งหน้าที่และส่วนตนของน้องราชิกา เป็นความสะอาดสวยงามทั้งสองด้าน ขอบคุณในความห่วงใยจากใจที่สวยใสดวงนั้นนะคะ
4 กุมภาพันธ์ 2548 11:28 น. - comment id 420105
@...คุณทิกิ... ระหว่างซ่อมบ้าน..ฝุ่นผงคละคลุ้งมากมาย จึงต้องคอยปัดกวาดทุกวันมิให้จับตัวติดพื้น ว่างจากทำความสะอาดแล้ว ..ก็เข้ามาคุยกับน้องๆที่นี่แหละค่ะ ขอบคุณที่แวะมาช่วยปัดกวาดนะคะ
4 กุมภาพันธ์ 2548 11:28 น. - comment id 420106
@...เรนน้อย... เป็นโชคดีที่น้องเรนมีพี่ชายเช่นนี้ ที่คอยประคับประคองกันให้เดินไปในทางที่ดี แต่พี่ชายจะดีเพียงไร .. หากน้องสาวไม่รู้จักขบคิดให้เห็นค่าของคำสอน และก่อให้เกิดการกระทำที่ตนแล้ว.. ความสวยงามที่เกิดขึ้นก็จะไม่สมบูรณ์ แต่เพราะน้องเรนมีเนื้อแท้ที่ดี..มีความไตร่ตรอง รู้จักเลือกทำ พี่ชายที่แสนดีและน้องสาวที่แสนน่ารัก จึงสร้างบรรยากาศที่สวยงามได้สมบูรณ์แบบเพราะ.. โอตตัปปะ คือ ความเกรงกลัวผลของบาป หิริ คือ ความละอายต่อการกระทำบาป พระท่านจึงสอนว่า ..หิริและโอตตัปปะ คือธรรมคุ้มครองครองโลกให้สงบร่มเย็นไงจ๊ะ คือร่มเย็นที่ตนและคนอื่นด้วยการไม่เบียดเบียนกันนั่นเอง ขอบคุณที่แวะมาบ้านพี่ดอกแก้วจ้ะน้องเรน
4 กุมภาพันธ์ 2548 11:28 น. - comment id 420107
@...น้องลี่... บางฤดูกาล ต้นไม้ก็ปลิดใบไม่สิ้น... บางฤดูกาล ใบไม้ก็ติดกิ่งไม่ร่วงหล่นมากนัก... ผู้กวาดใบไม้ก็พอจะได้ทุเลาจากการปัดกวาดบ้าง แต่จิตใจ..มีอารมณ์เกิดขึ้นตลอดเวลา ถ้าสิ่งที่ได้สัมผัสนั้นเป็นสิ่งที่ดี ...ความพอใจหรือควมชอบก็จะเกิดขึ้น ถ้าสิ่งที่ได้สัมผัสนั้นเป็นสิ่งที่ไม่ดี ...ความไม่พอใจหรือความโกรธก็จะเดิกขึ้น สำหรับความเฉยๆนั้น .คือความพอใจเพียงเล็กน้อยแต่ก็มิได้ปฏิเสธ ความรู้สึกต่ออารมณ์เหล่านี้เกิดขึ้นที่ใจ... การฝึกใจจึงเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด...เพื่อความบริสุทธิ์สะอาด การเปรียบเทียบและการย้อนคิดของน้องลี่... เป็นการมองที่น่าชื่นชมมาก..ในขณะที่คนอื่นอีกหลายคนไม่เคยคิดเช่นนี้ การมองในลักษณะนี้เป็นบุคลิกพิเศษของผู้ที่เริ่มรู้จักชีวิตและธรรมชาติ เป็นปรัชญาที่พาสู่ความสงบ การพึงตนเอง และการพ้นที่ตนเอง
4 กุมภาพันธ์ 2548 11:29 น. - comment id 420108
@...ผู้หญิงไร้เงา... สวัสดีค่ะน้องตูนคนงาม.. มาทักแบบกระชับอย่างนี้ คงอยู่ในภาวะที่เร่งรีบนะคะ..น่าประทับใจในความสม่ำเสมอจริงๆ ขอบคุณมากค่ะที่อุตส่าห์เจียดเวลามาบ้านพี่ดอกแก้ว โอมเพี้ยง! ขอให้สำเร็จการศึกษาโดยเร็วนะคะ
4 กุมภาพันธ์ 2548 11:29 น. - comment id 420110
@...น้องคิม... คงต้องใช้สารสกัดสูตรพิเศษ แกะกิเลสล้างคราบปราบให้สิ้น ด้วยความรู้เท่าทันเป็นอาจินต์ ไม่หลงกลมนทินให้ติดนาน ความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั่น อย่างน้อยก็มีพระมหาชนกเป็นตัวอย่างในเรื่องนี้แล้วค่ะน้องคิม ขอให้สำเร็จนะคะ
4 กุมภาพันธ์ 2548 11:31 น. - comment id 420113
@...ภาวิดา... มาทีไรก็มาพร้อมกับกำลังใจเสมอ ขอบคุณค่ะภาวิดา..ที่แวะมาอ่านงานของพี่ดอกแก้ว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
