ปลายแถว.. เขาเป็นเพียง..สิ่งเพิ่ม..เสริมความรู้ นามว่า..ครู..บ้านนอก..จะบอกให้ โรงเรียนเซ..เย้โย้..โหว่ทั่วไป ก็ยังใช้..สอนศิษย์..เป็นนิจมา เขานั้นคือ..โคมทอง..ผ่องพิสุทธิ์ ที่ถูกจุด..ขึ้นหว่าง..กลางใจป่า เขาส่องทาง..ผู้เขลา..เยาว์ปัญญา ให้ก้าวหน้า..ห่างเห..ทางเซซัง กลางภูผา..พฤกษ์ไพร..ดอกไม้ผอง เขาประคอง..ศิษย์ไป..ดังใจหวัง อุ้มให้ลุก..ปลุกให้ดี..มีพลัง จนกระทั่ง..ตัวเขา..เข้าปลายวัย วันหนึ่งมี..คำสั่ง..มายังเขา ว่าให้เข้า..ไปคำนับ..รับผู้ใหญ่ คืออธิบดี..ที่เกรียงไกร จึงรีบไป..แต่เช้า..เข้าแถวรอ เขาคือครู..คนสุดท้าย..ชั้นปลายแถว ยืนตรงแน่ว..ร้อนเหลือ..เหงื่อโซมศอ หิวกระหาย..จำทน..จนแสบคอ ระทวยท้อ..ตราบท่าน..พากันมา ทุกคนโค้ง..คำนับ..ท่านรับตอบ ตามระบอบ..พลางสาวเท้า..ก้าวไปหา เขาคือผู้..อยู่ปลายแถว..แล้ว..วันทา และบอกว่า..ผมคือศิษย์..คิดถึงครู..!! ............................................................ ................................................
30 มกราคม 2548 23:21 น. - comment id 417331
ชอบและชื่นชมในผลงานเสมอเลยค่ะ แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ
31 มกราคม 2548 00:46 น. - comment id 417386
คุณลุง พี่ แต่งเพราะดีนะครับ ฝากชื่นชมด้วยครับ
31 มกราคม 2548 04:22 น. - comment id 417409
ทึ่ง และซึ้งในตอนท้ายเหลือเกินค่ะ ชอบ
31 มกราคม 2548 08:31 น. - comment id 417449
แม้ใครจะคิดว่าเป็นเพียงเรือจ้างเก่าๆซอมซ่อ แต่ทว่าเรือลำนี้ก็ส่งให้ลูกศิษย์ถึงฝั่งมานักต่อนักแล้ว คารวะด้วยใจ ค่ะ
31 มกราคม 2548 08:42 น. - comment id 417453
อืม..... ...ขอชื่นชม... จากใจศิษย์คนหนึ่ง ที่วันนี้ขอทำหน้าที่เป็นครู...ค่ะ
31 มกราคม 2548 12:48 น. - comment id 417576
ครูผู้ควรยกย่องค่ะ อิ อิ....
31 มกราคม 2548 14:13 น. - comment id 417647
รีบมาอ่าน รีบไปครับ มาเป็นกำลังใจให้ด้วย
1 กุมภาพันธ์ 2548 01:27 น. - comment id 418112
มาเข้าแถวครับ :} :]
2 กุมภาพันธ์ 2548 23:38 น. - comment id 419290
..เรน เห็นภาพ .. ได้ชัดเจน มากเลยคะ .. เป็นบทกวี .. ที่ไพเราะ .. สื่อความหมาย .. ได้ดีมากเลยนะคะ .. ..
3 กุมภาพันธ์ 2548 00:04 น. - comment id 419319
จบได้ดีเหลือเกินค่ะ......ชอบจัง
2 กันยายน 2548 22:40 น. - comment id 511109
อ่านแล้วขนลุกครับ ขอฝากตัวเป็นศิษย์ลุงครับ