ระหว่างเงาจันทร์ ณ คืนวัน เทียบตะวันยามลับฟ้า ความงามอันใด-ช่างกรุณา ทั้งขอบฟ้าและเงาจันทร์ ข้าฯเศษธุลี-เพียงสัมผัส เหมือนความสุขมารุมรัดคล้ายฝัน น้อยเนื้อต่ำใจอันใดนั้น? กลับสุขพลันด้วยตะวันและจันทรา เงาอุ่นทอทับข้าฯ รอยยิ้มหยาบบ้า-ปริปรา แม้นขม-ใจขืน,หมื่นนิทรา แสนน้ำตา จักถือสาอะไร ในเงานั้น-ข้ายิ้มเยาะ แลหัวเราะหยาบ หยาบกับตัว-หัวใจ น้ำตาไหลนอง-คล้องช้ำตกใน หากบ้าใบ-ใครหนอ?ก่อลำเค็ญ ข้าฯเพียงเศษกลไก สังคมโลก อับทั้งโชค-ใจโบกถูกโบยมิเว้น ทุกข์ซ้ำ-ระยำซัดระบาดเป็น- ดั่งเสียงหัวใจเต้นตามทุนนิยมฯ
28 มกราคม 2548 02:13 น. - comment id 415955
ละอองแสงแห่งทางจันทร์ ทำตัวฉันคิดไปไกล รู้ลึกตรึกตรองของใจ คววามเป็นไปใต้เงาจันทร์ ราตรีสวัสดิ์
28 มกราคม 2548 02:46 น. - comment id 415961
ใต้เงาจันทร์วันนี้มีสุขนัก ...อยู่ไกล้ชิดคนรักสมัครสมาน ......โอ้รักเอ๋ยรักใคร่ใจต้องการ .........นั่งวาดฝันในวันจันทร์เต็มดวง แคร์มาชื่นชมผลงานของคุณนะคะ ฝันดีค่ะ..ราตรีสวัสดิ์
28 มกราคม 2548 07:07 น. - comment id 415995
แวะมาเยี่ยมเยียนกันอ่ะครับ
28 มกราคม 2548 07:40 น. - comment id 416016
..เรนอรุณสวัสดิ์ .. พี่นิติ .. นะคะ ..
28 มกราคม 2548 11:56 น. - comment id 416101
เงาอุ่นทอทับข้าฯ รอยยิ้มหยาบบ้า-ปริปรา แม้นขม-ใจขืน,หมื่นนิทรา แสนน้ำตา จักถือสาอะไร คล้ายท่วงทำนองของกวีอังกฤษเลย ไพเราะมากครับ
28 มกราคม 2548 15:31 น. - comment id 416266
แม้นจันทราหรืออาทิตย์จะลาลับ ก็หาได้ดูดซับความเศร้าโศกให้หายไปด้วยได้ มีแต่ตัวเราเท่านั้นที่จะพยายามทำให้มันเป็นเช่นไร อยากให้จิตใจเราเป็นอย่างไร เราเลือกที่จะทำบางส่วนได้นะคะ อย่าเศร้านานนักเลย...
29 มกราคม 2548 10:23 น. - comment id 416521
แต่เศษอย่างเรา มันก็มีค่านะคะ อิ อิ..