กำลังใจ

แก้วนีดา

มีคนเคยถามว่า.... ทำใจยากไหมค่ะ 
มีคนเคยถามว่า ทำใจยากไหมค่ะ 
กับการลืมใครสักคน...... 
มันก็ไม่ยากและไม่ง่ายเกินไปหรอกค่ะ 
มันขึ้นอยู่กับเวลา และตัวของเราเองด้วย 
ว่าพร้อมที่จะลืมเขาไปจากใจของเราหรือไม่ 
หรือเราไม่ยอมที่จะลืมเขาเองต่างหาก 
เรายังคงยึดเหนียวเขาไว้ หลอกลวงตัวเองไว้ 
ว่าสักวันหนึ่ง เรากับเขาจะกลับมาเป็นเหมือนดังเดิม 
แต่พอเวลาผ่านไปเขาไม่กลับมาสักที 
การรอคอยในสิ่งที่เลื่อนลอย ไร้จุดหมาย 
ยิ่งทำให้เจ็บปวดและมีน้ำตามากเป็นทวีคูณ 
แล้วสภาพจิตใจเราจะเริ่มเลวร้ายลงไปเรื่อย ๆ 
กับการรอคอยในสิ่งที่ไม่มีวันกลับมา 
มันก็ยิ่งทำให้เราเสียใจมากขึ้นเป็นร้อยเท่าพันทวี 
ถ้าเรายังคงจมอยู่กับสิ่งความรักเก่า อันนั้นต่อไป 
ก็จะเหลือเพียงเรา ที่เจ็บปวดและปวดร้าวอยู่เพียงผู้เดียว 
ส่วนเขานั้นไม่เคยรับรู้หรอกว่าเราจะเป็นเช่นไร 
ถ้าเขาห่วงใยหรือแคร์เราจริงเขาคงไม่ทิ้งเราไปหรอก 
ฉะนั้น... มันอยู่ที่ตัวคุณจะเลือกรักต่อไปหรือลืมเขาเสียแต่ตอนนี้ 
จากบทเรียนราคาแพง 
ที่ฉันได้จ่ายมาด้วยความรักและหัวใจที่มีทั้งดวงนั้น 
ทำให้ฉันได้รู้ว่า...ความรักไม่ได้มีค่ามากไปกว่าสิ่งใด 
มันมีเท่าที่มันมี เท่าที่มันควรเป็น 
ไม่ควรจะมากเกินไปหรือน้อยเกินไป 
มันคือ ความพอดี และมีจังหวะ 
ไม่เร่งเร้าจนเกินไป หรือปล่อยเอาไว้จนแห้งเหี่ยว 
เราจะต้องคอยหมั่นดูแลเอาใจใส่อย่างสม่ำเสมอ 
ไม่ก็ไม่ใช่ว่าจะคอยคุมเข้มเอาไว้ตลอดเวลา 
ต้องค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไป ตามสถานการณ์ 
แต่เมื่อไหร่ที่มีโอกาสดีๆ ผ่านเข้ามา 
ก็อย่างปล่อยให้มันหลุดมือไป 
คอยปลุกเร้าความรักของคุณให้ชุ่มชื่นหัวใจ 
รีบเร่งเติมความรักใส่ไปให้กับคนรักของคุณ 
จากชีวิตที่ล้มลุกคลุกคลานมาหลายต่อหลายที 
ช่วงเวลานี้เป็นช่วงเริ่มต้นใหม่ของชีวิต 
เริ่มต้นกับสิ่งใหม่ๆ กับความรู้สึกใหม่ 
กับความรักแบบใหม่ๆ ที่กำลังศึกษาค้นหาอยู่นั้น 
มันเป็นเพียงก้าวแรกของคนที่เคยท้อแท้หมดหวัง 
หากจะต้องเจ็บปวดสักเท่าไหร่ จะต้องล้มลงอีกสักกี่ครา 
ก็ยังจะสู้ต่อไปไม่ย่อท้อ เพราะถ้าวันใด ที่เราท้อต่อเกมส์แห่งชีวิต 
เราก็จะไม่สามารถดำรงชีวิต ได้อย่างมีความสุขได้ 
เราจะต้องสร้างกำลังใจให้มั่นคงแข็งแกร่ง พร้อมจะดำเนินชีวิตต่อไป 
ไม่จำเป็นจะต้องไปไขว่คว้าหากำลังใจ จากที่ใด 
กำลังในตัวเองไงเล่า ที่จะไม่มีวันหมดไป และยังจริงใจเสมอไม่เสื่อมคลาย