แคร์อ่านกลอนของกวีที่หลากหลาย ...ที่บรรยายเขียนจากใจได้ขับขาน ......ด้วยการสอนกลอนไพเราะเพราะอาจารย์ .........บอกพื้นฐานกับทุกคนที่สนใจ วรรณกรรมร้อยกรองต้องรักษา ...จะล้ำค่าหากใจรักและฝักใฝ่ ......ช่วยสืบสาน...ฉันท์กาพย์กลอน...อักษรไทย .........ดำรงไว้ให้คงอยู่คู่บ้านเมือง ตำรวจดีอาจารย์เด่นเห็นประจักษ์ ...ผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ที่ปราดเปรื่อง ......อนุรักษ์ความเป็นไทยให้รุ่งเรือง .........ได้ลือเลื่องแคร์เคารพนบน้อมครู ประสพผลความสำเร็จของพวกเรา ...เพราะอาจารย์...ท่านผู้เฒ่า...เคียงข้างอยู่ ......ท่านเป็นครูผู้ประเสริฐขอเชิดชู .........สอนให้รู้หลักประพันธ์เสกสรรกลอน พระคุณท่านอาจารย์นั้นสูงส่ง ...จึงบรรจงเฝ้าพากเพียรเขียนอักษร ......นามปากกาว่า...แครอท...เอื้ออาทร .........ขอแต่งกลอนเชิดชูครูกวี วรรณศิลป์แผ่นดินไทยไม่สิ้นสูญ ...จะเทิดทูนเอาไว้ด้วยศักดิ์ศรี ......ได้รำพันเขียนมาฝากจากฤดี .........เป็นสิ่งที่แคร์ภูมิใจไปแสนนาน
23 มกราคม 2548 14:58 น. - comment id 411568
...ครูคือผู้อบรมบ่มนิสัย ...เป็นเทียนไขส่องสว่างสู่ทางฝัน ...ครูเป็นนักแก้ปัญหาสารพัน ...ช่วยสร้างสรรค์สังคมให้ร่มเย็น ...ชั่วชีวิตของครูคือผู้ให้ ...ไม่เคยหวังว่าจะได้หรือดีเด่น ...ชีวิตครูผู้ตรากตรำอย่างลำเค็ญ ...เพียงเพื่อเห็นความสัมฤทธิ์ของศิษย์ตน ...ครูเป็นครูอยู่ทุกยามในความคิด ...อบรมศิษย์และสอนสั่งใช่หวังผล ...ไม่ว่าศิษย์จะยากดีมีหรือจน ...ครูทุกคนห่วงใยเขาเท่าเท่ากัน ***************************************************** ...แคร์ระลึกถึงคุณครูทุกๆ ท่านค่ะ ...ขอเชิญพวกเราชาวบ้านไทฯ... ...เทิดพระคุณ...คุณครูผู้เฒ่า ...ของพวกเรานะคะ... ...ท่านเป็นอาจารย์...ใหญ่ ...ในบ้านไทโพมเอม..ของเราทุกคนค่ะ
23 มกราคม 2548 15:24 น. - comment id 411571
มาร่วมระลึกถึงพระคุณของคุณครูด้วยคนนะคะ ขอขอบคุณ คุณครู ผู้ปราดเปรื่อง รอบรู้เรื่อง กลอนกานท์ สานวิถี สั่งสอนศิษย์ บรรเลง เพลงกวี สร้างสรรค์ศรี บรรเจิด ขอเชิดชู แด่คุณครูด้วยดวงใจค่ะ
23 มกราคม 2548 16:27 น. - comment id 411609
ขอส่งใจด้วยคน
23 มกราคม 2548 17:57 น. - comment id 411641
ย้อนอ่านกลอนตอนเดิมเมื่อเริ่มเขียน สัมผัสเพี้ยนไปบ้างก็นั่งขำ วันนี้เริ่มเพิ่มหลักตระหนักจำ เพราะจำคำของครู..ฟื้นฟูใจ...** มีใจที่จะเรียนรู้ ปรับเปลี่ยน เพราะคุณครูที่ใจดี เดี๋ยวก็เอาก้านมะยมมาตี ลูกศิษย์วิ่งหนี จู๊ด... คุณครูหอบแฮ่ก แฮ่ก...(แก่แล้ว) มีดุบ้าง..แล้วก็ชมบ้าง.. (จิตวิทยาเยี่ยม) ที่สำคัญ ..ไม่โกรธเวลาที่เราหยอกเย้า (ตรงนี้น่ารักที่ซู๊ด...) อบอุนค่ะ อบอุ่น.. ยกพานแพรเทียนมาคารวะค่ะ คุณแคร์เขียนกลอนได้ไพเราะมากๆ นะคะ ขอบคุณเจ้าของบ้านที่ให้โอกาสมาแสดงความจริงใจต่อครู คุณผู้เฒ่า (ไม่) โง่งม ค่ะ สวัสดีค่ะ
23 มกราคม 2548 18:19 น. - comment id 411646
อืม ... ตามหลังพี่ปรายมานะคะ แอบมาอ่ะค่ะ....เพราะยังกัวๆไม้มะยมค่ะ คงเป็งสาวดำคนเดียวมั๊งค่ะเนี๊ย ที่สอนยังๆ กะม่ายได้เรื่องซักที่ .... อิอิ แอ่ะ ๆ ... วันนี้ต้องงดไม้มะยมนะคะ เพราะว่าวันนี้ศิษย์มาคาราวะค่ะ ..... แหม ท้างนี้ท้างนั้นต้องขอบคุณ แครอทนะคะ
23 มกราคม 2548 20:13 น. - comment id 411691
ขอกานต์คารวะคุณครูด้วยคนนะคะพี่แคร์
23 มกราคม 2548 21:01 น. - comment id 411720
.. มาร่วมคารวะ คุณครูผู้เฒ่า ฯ ด้วยขอรับ พระคุณครู ยิ่งใหญ่ หาใดเปรียบ หาใดเทียบ พระคุณ ที่ท่านสอน ศิษย์ทำผิด เกเร ไม่นิ่งนอน ศิษย์เดือดร้อน พ้นผ่าน เพราะคุณครู ท่านเดินรี่ นำมา ทางนี้แล้ว และไม่แคล้ว มือถือ ไม้มะยมอยู่ ศิษย์คนไหน ทำผิด นะน่าดู แจกทุกคน ไม่ว่าผู้ หญิงหรือชาย ... ปล. ชะแว๊บไปละ เด๋วโดนทวงการบ้าน ฝากน้องแคร์ ดูต้นทางด้วยนะ ครูมาอะยัง
23 มกราคม 2548 21:05 น. - comment id 411724
มาร่วมคารวะ ..ด้วยค่ะ ..................
23 มกราคม 2548 21:47 น. - comment id 411768
มาร่วมแสดงความคารวะ จาก กี้ ค่ะ อ้อ..มายิ้มด้วยค่ะ..
23 มกราคม 2548 23:38 น. - comment id 411856
มาชมผลงานครับ
23 มกราคม 2548 23:56 น. - comment id 411870
ก็เริ่มเป็นห่วง ท่านผู้เฒ่า พวกลูกศิษย์ บ้างก็ ดุ บ้างก็ งอน บ้างก็เก แล้วไม่ทราบว่า ท่าน เฒ่า ขนาดไหนแล้ว กลัวจะไม่มีแรงรับมือ อิอิ
24 มกราคม 2548 09:45 น. - comment id 412003
ชอบเถียง...เลี่ยงการบ้าน...ไม่เอาถ่าน...รายงานตัว..อิอิ.. แว๊ป..สวัสดีค่ะ ลุงอาจารย์..และเพื่อนๆ..
24 มกราคม 2548 10:59 น. - comment id 412022
ชอบดื้อ ทำให้ใครๆพากันปวดหัว เขียนบางทีมั่วซั่ว ... นั่นแหล่ะ อัลมิตรา
24 มกราคม 2548 13:40 น. - comment id 412127
มิใช่เพียงเรือจ้างนำทางศิษย์ คือชีวิตจิตวิญญาณการสั่งสอน ท่านผู้เฒ่าขัดเกลางานกาพย์กลอน ร้อยอักษร เป็นมาลัย มาไหว้ครู..... ขอบคุณท่านผู้เฒ่ามากค่ะที่ช่วยตรวจงานของมัท
24 มกราคม 2548 21:32 น. - comment id 412444
ตอนนี้ modem ของคุณครูใช้ไม่ได้ค่ะ มันเสีย คุณครูฝากให้มาบอกค่ะ
24 มกราคม 2548 23:19 น. - comment id 412503
ท่านผู้เฒ่า ขนาดว่าโง่งม ยังชื่อเสียงโด่งดัง มีมากมายสาระทิศมาฝากตัวเป็นศิษย์ ชัยชนะ ไม่เอาถ่าน เพิ่มฉายาขึ้นมาใหม่ จะไปรอดไหมเนี่ย เอาเป็นว่าขอให้เป็นศิษย์ที่เก่งเหมือนครู หรือเก่งแซงหน้าครูไปเลยจ้า
25 มกราคม 2548 16:45 น. - comment id 412943
มัดหมี่แก่ เกินเรียน ถึงเพียรสอน อีกทั้งงอน เกินงาม ยามใจเสีย อีกทั้งเอา แต่ใจ น่าละเหี่ย หากใครได้ เป็นเมีย คงช้ำตาย แต่มีใจ ให้พร ท่านผู้เฒ่า พี่แคร์เล่า ก็น่ารัก(ลัก)เอาไปขาย เห็นพี่แคร์ แต่งกลอน เชิดชูจาย อ่านแล้วใคร่ แวะมา หาเรื่องกลอน เห็นด้วยกับ พี่แคร์ ทุกสิ่งอย่าง ไม่ขวางทาง ซักนิด กับคำสอน ท่านผู้เฒ่า แก่แล้ว ยังตะลอน เข้าบ้านกลอน สอนสั่ง ให้ได้ดี คนอื่นเขา เป็นศิษย์ มีครูแก้ว มัดหมี่แจว ห่างครู นะคุณพี่ ด้วยขี้เกียจ ทำการบ้าน เกรงถูกตี ด้วยไม้มะยม แสนดี ของคุณครู จึงขออยู่ แบบผู้ อัตคัต เหมือนว่าตัด ช่องน้อย ไปสุดกู่ เข้าทำนอง เอาตัวรอด เป็นยอดครู ถ้าท่านรู้ คงจะ ให้อภัย เข้ามานี้ ด้วยมี ใจคิดถึง นำตำลึง ทองมา ฝากพี่ไว้ ให้นำมอบ แด่ครู ด้วยดวงใจ จากคนไกล นามมัดหมี่ แสนดีเอย อยากเป็นศิษย์มี่ครูเมหือนกันค่ะพี่แคร์ แต่มัทแก่แล้วอะ อีกทั้งดื้อ ทั้งตามใจตัวเอง คุณครูท่านคงไม่รับเป็นศิษย์อะค่ะ ฝากตำลึงทองสองบาท ให้คุณครูด้วยนะคะ และฝากถามคุณครูด้วยค่ะว่า คำว่าตำลึงทอง หมายถึงอะไร ให้ท่านอธิบายด้วยค่ะ พี่แคร์แต่งกลอนเยี่ยมจริงๆ ค่ะ
25 มกราคม 2548 21:10 น. - comment id 413090
ขอยกมือวันทาอภิวาท เมื่อครั้งที่ศิษย์พลาดการเขียนอ่าน อาจทำให้การแต่งกลอนเว้าวอนกานต์ มีเนินนานผิดพลาดไปไม่รู้ตัว เพียงแค่หวังอาจารย์ให้อภัย ด้วยทุกครั้งยังห่วงใยอย่างถ้วนทั่ว รู้บ้างครั้งอาจทำให้ใจหมองมัว แถมศิษย์กลัวอาจารย์หนีหลี้ห่างไกล แต่อย่างไรเชื่อใจในอาจารย์ ว่าจะรักและเจือจานมิหวั่นไหว แถมยอมรับเคารพนพน้อมใจ มีเรื่อยไปให้อาจารย์ท่านผู้เฒ่า *-*เคารพอาจารย์ผู้เฒ่าเสมอค่ะ ทราบว่าตอนนี้อาจารย์โมเดมเสียด้วยค่ะ (ส่วนกลอนบทนี้แต่งได้ดีมากเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ)*-*
27 มกราคม 2548 23:56 น. - comment id 413493
ขอบคุณคุณผัก..คอมฯผมเพิ่งซ่อมเสร็จ.. ความจริง ผมมีแนวคิดที่แนะนำเรื่องการเขียนกลอน เพื่อความสามัคคีในหมู่คณะซะมาก.. แล้วแต่ดั่งเดิม ผมชอบเป็นคนส่งฝัน มากกว่า ดูอิสระดี.. แต่ก็ขอบขอบคุณทุกท่าน ที่ให้เกียรติ และขอให้ทุกท่าน มีความสุข..สวัสดีครับ
28 มกราคม 2548 01:58 น. - comment id 413497
สวัสดีค่ะเพื่อนๆ.. พี่น้องชาวไทฯ ทุกๆท่าน แคร์ต้องขอขอบคุณ... และขออภัยที่มาตอบช้านะคะ เพราะแคร์เศร้ามากค่ะ.. ที่ต้องสูญเสียคนที่แคร์รัก..ไปถึง 2 คน ขอบคุณที่ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีนะคะ... ขอให้นอนหลับฝันดีค่ะ ขอคุณพระจงคุ้มครอง...นะคะ
28 มกราคม 2548 02:03 น. - comment id 413498
สวัสดีค่ะอาจารย์... แคร์ขอโทษ... มองฟ้าที่กว้างใหญ่ อยากบอกขอโทษไปในแผ่นฟ้าผืนนี้ สิ่งที่ทำไป...ก็เพราะมีใจปรารถนาดี ขออภัยอีกสักที..ต่อไปนี้จะไม่ทำ ขอโทษที่ไม่ได้ปรึกษา ไม่รู้ความเป็นมาว่าเคยช้ำ ก็แค่อยากเซอร์ไพรท์...ออกจากใจที่อยากทำ แคร์ขอกล่าวซ้ำอีกคำ...ต่อไปนี้จะไม่ทำให้หม่นใจ ฝันดีค่ะอาจารย์ ราตรีสวัสดิ์นะคะ
28 มกราคม 2548 06:56 น. - comment id 413514
..พี่แคร์คะ .. เรน.. ขอโทษ .. เรน .. เสียใจ .. ด้วยนะคะ .. ในสิ่ง .. ที่เปลี่ยนแปลง .. เราไม่สามารถ.. หลีกเลี่ยง หรือกำหนด .ได้ .. ด้วยดิคะ .. เร น .. ยังคง .. เป็น .. เพื่อน.. พี่แครรอทนะคะ .. .. สำหรับ .. สิ่งที่พี่แครรอท .. ทำให้ คุณลุง .. เรน.. รู้สึกดีจัง .. ก็ .. เรน เข้าใจ .. ความรู้สึก .. ตรงนั้น.. ได้ดีนะดิคะ .. คุณลุง .. เป็น .. คุณครู .. และคนส่งฝัน .. ที่เรนรัก .. และเคารพ .. ที่สุดเลยคะ .. ..บทกวี .. ที่เขียน .. ให้ ..คุณลุง .. งดงามมากเลยคะ ... เรน ... ขอโทษ .. พี่แครรอท .. ที่มาช้า .. ก็ แบบ .. เรนไม่รู้ .. นะดิคะ .. เรน .. เสียใจ.. กับการสูญเสีย .. ด้วยนะคะ ..
30 มกราคม 2548 18:46 น. - comment id 413694
เสียใจด้วยนะค่ะกับความสูญเสีย
7 กุมภาพันธ์ 2548 15:12 น. - comment id 413938
ขอบคุณค่ะ...น้องเรน ขออภัย...ที่พี่แคร์มาตอบช้าไปหน่อยนะคะ เพราะพี่แคร์ป่วยไปนอนโรงพยาบาล 10 วัน ร่างกายพี่อ่อนแอ..เนื่องจากงานศพซ้อนกัน ถึง 2 งาน ขอบคุณที่มาให้กำลังใจพี่แคร์นะคะ ยังรักและคิดถึงน้องเรนเสมอค่ะ
7 กุมภาพันธ์ 2548 15:16 น. - comment id 413939
ขอบคุณค่ะ...คุณผู้หญิงไร้เงา แคร์ขอโทษ...ที่มาตอบช้าไปนะคะ ขอบคุณที่ให้กำลังใจแคร์ ...รักและคิดถึงคุณเสมอค่ะ...