หมดหนทางสร้างฝัน ทุกเส้นทางย่างก้าวราวมืดมิด ดำสนิทลิดรอนบันทอนฝัน กินน้ำตาต่างข้าวทุกเช้าวัน ยามเหลือบหันหาไปไร้คนแล มองท้องฟ้าคราครึ้มเคร่งขรึมนัก เหมือนกับดักด่านร้ายส่ายกระแส ชะตาต่ำย้ำปล่อยให้ลอยแพ ไม่เหลียวแลให้บ้าใบ้ไร้วิญญาณ ต้องอดมื้ออิ่มมื้อหรือชีวิต ใครลิขิตขีดเขียนเพียรประสาน ให้ดิ้นรนทนทุกข์ทรมาน กัดก้อนถ่านถูไถไร้ราคา กระท่อมเก่าเสาผุดังกรุศาล คือสถานพักยามตามประสา หลังคารั่วยั่วฝนก็ทนมา เพียงหลับตาฝันดีแค่นี้พอ หากสิ้นลมจมจิตใครคิดหวน ใครเล่าชวนเก็บไฟฟืนมายืนก่อ ใครเล่าใครคอยช่วยหามานั่งรอ เก็บกวาดตอเถ้าถ่านปานหนอนคัน หากชาติหน้ามาเกิดขอเกิดใหม่ ขอสายใยล้อมรักช่วยถักฝัน เกิดกลางดงโรงทองดังกองพัน เกิดกลางจันทร์เดือนเพ็ญเห็นนภา ๑๗/๐๑/๒๕๔๘ ๑๓:๕๔:๕๖ น. ผลิใบสู่วัยกล้า
17 มกราคม 2548 15:21 น. - comment id 407815
ไยท้อแท้หมดทางเหมือนร้างฝัน ถ้อยรำพันอดสูรู้นัยหมาย หากพ่ายแพ้เขาหมิ่นสิ้นเชิงชาย แล้วจะอายนะน้องจงตรองความ :)
17 มกราคม 2548 15:27 น. - comment id 407817
เห็นบทกลอนไพเราะ เสนาะโสต ขอได้โปรดสู้ต่อไป อย่าท้อถอย เห็นขอเกิดกลางดงทอง หวังจะคอย เล็งไว้หน่อยค่อยโดดมา มาหากัน. *********************** ( ก่อนจะมาเกิด ผมอุตส่าห์เล็งอย่างดี เห็นแสงทองริบริบคิดว่าใช่ดงทองแน่ๆ ก็ตัดสินใจโดด โค้รม..ที่ไหนได้ เป็นหลังคาโบสถ์สีทองอร่าม ) อิอิ..อย่าท้อนะ...ครับ
17 มกราคม 2548 15:29 น. - comment id 407819
แวะมาให้กำลังใจสร้างฝันค่ะ
17 มกราคม 2548 16:37 น. - comment id 407842
อันคนเราเลือกเกิดที่ไหนได้ จะเป็นใบ้บอดบื้อใช่นึกฝัน หากแต่คนย่อมดิ้นรนไปตามกัน จะกระนั้นก็อุตส่าห์เกิดเป็นคน
17 มกราคม 2548 16:42 น. - comment id 407845
แม้เลือกเกิดได้ดังใจฝัน จะไม่ขอเลือกเกิดมาให้ทุกข์กัน จะไม่ขอมาต่อเติมเสริมสร้างฝัน แม้เลือกเกิดได้ในวิมารนั้นละดี มาชมบทกลอนที่เขียนได้เพราะจากจิตใจ...ขอชมค่ะ...
17 มกราคม 2548 16:47 น. - comment id 407848
วันนี้มาบทออกแนวโศกนะคะ อิ อิ... ใช่ไหมเนี่ย เหงมีพูดชาติหน้าด้วย อิ อิ หรือเข้าใจผิดหวา อิ อิ...
17 มกราคม 2548 16:51 น. - comment id 407854
แอบมาเข้าฝันร่วมด้วยได้มั๊ย เผื่อได้มาอยู่กลางดงโรงทอง แวะมาเป็นกำลังใจให้สมหวังในความฝันนะคะ
17 มกราคม 2548 17:18 น. - comment id 407869
แม้แต่เส้นทางสู่ความพ่ายแพ้ ก็ยังมีสิ่งที่เราต้องเอาชนะ คะ ชีวิตคือการต่อสู้ อิอิ แวะมาเยี่ยมพี่ผลิใบคะ สบายดีเปล่าคะ ^___^
17 มกราคม 2548 17:41 น. - comment id 407882
พูดรัยมากไม่ได้ค่ะ...บอกได้คำเดียวว่า ------------- เศร้าจางงงงงงง ---------------
17 มกราคม 2548 19:21 น. - comment id 407921
เขียนได้เศร้าจังนะคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
17 มกราคม 2548 19:54 น. - comment id 407932
หอบกำลังใจมาให้ แบบเกินร้อยค่ะ .......... อย่าท้อ นะคะ
17 มกราคม 2548 20:43 น. - comment id 407979
สู้ๆๆๆๆ นะค่ะ เหนื่อยนักพักก่อน เอากำลังใจมาฝากค่ะ
17 มกราคม 2548 21:20 น. - comment id 408013
เกิดกลางจันทร์เดือนเพ็ญเห็นนภา จะอยู่ได้เหรอครับ ไร้สิ่งมีชีวิตนะครับ :)
17 มกราคม 2548 21:25 น. - comment id 408018
มาหาครั้งใดเอาแต่แต่งกลอน วันนี้แวะมาคุยสักนิ๊ด พี่ว่ายิ่งน้องเขียนบ่อย ๆ ปากกายิ่งคมขึ้นเรื่อย แบบนี้ส่งเข้าประกวดได้ไม่อายใครครับ
17 มกราคม 2548 21:37 น. - comment id 408029
ไม่หมดหรอกค่ะตราบใดที่เราไม่หมดความหวังค่ะ คิดถึงเสมอค่ะ
17 มกราคม 2548 22:02 น. - comment id 408050
พระเจ้าอยุ่ในมือเรา....^_^
18 มกราคม 2548 00:07 น. - comment id 408171
พอดีชาตินี้เกิดมาแล้ว ก็ต้องทนไป ชาติหน้าจะมีรึเปล่ายังไม่แน่ใจ
18 มกราคม 2548 11:16 น. - comment id 408303
อืม .... อุ๊ขอชาตินี้ได้เป่าอ่ะค่ะพี่ไก่ ม่ายอยากรอชาติหน้าอ่ะค่ะ กัวมานนานอ่ะ อิอิ .... แวะมาทักทายพี่ไก่นะคะ
18 มกราคม 2548 11:34 น. - comment id 408315
มีกระท่อมเพิงพักไว้พิงกาย ดีกว่านอนเรียงรายไร้เคหา มีอากาศให้กายใจทุกเวลา มีเสรีในชีวา..อย่าท้อเลย สวัสดีค่ะน้องไก่ ขอบคุณมากนะคะที่แวะเวียนไปบ้านพี่ดอกแก้วเสมอ..พร้อมกับบทกลอนสอนใจที่ไพเราะมากทุกบท แต่ขอติดคำตอบไว้ก่อนนะคะ ...
18 มกราคม 2548 12:26 น. - comment id 408329
แวะมาอ่านบทกลอนของต้นไม้ เหมือนดั่งมีความนัยซ่อนอยู่ ผลิใบหนาสู่วัยกล้าคงน่าดู คงเป็นผู้ร่วมทุกข์ชนคนแผ่นดิน บทกลอนเศร้าเศร้าเข้าใจโลก เป็นบทโศกปลอบคนไร้ให้มีหวัง เป็นบทเพลงประสานไปให้คนฟัง ให้มองหลังมองคนเศร้าอย่างเข้าใจ
18 มกราคม 2548 14:21 น. - comment id 408399
แวะมาเป็นกำลังใจค่ะ