เงาเมฆหม่นมัวมนอยู่บนฟ้า เงาใจข้ามืดมนกว่าหนไหน เงาเมฆคล้อยลอยเคลื่อนเลือนผ่านไป แต่เงาใจไม่ลับหายวายเว้นทาง เมื่อหยุดมองส่องใจในเงามืด เงามันจืดจากใจไปทุกอย่าง เมื่อเริ่มออกเลิกเตือนเคลื่อนสรรพางค์ เงาที่จางก็กลับชัดถนัดใจ จะลบเงาสิงใจได้หรือเปล่า โอ้ตัวเรากังขาน่าสงสัย ขอเพียงเงาก้าวเดินเผชิญไป พร้อมกับใจจริงแท้แค่นั้นพอฯ
15 มกราคม 2548 00:29 น. - comment id 406284
เงาเพียงเงา เราไม่เห็น แต่ผู้หญิงไร้เงาหาย เขาบอกว่าเรื่องมากมาย เธอคงหลายไปเป็นเดือน ไปได้ไงหว่า
15 มกราคม 2548 03:00 น. - comment id 406353
เล่นคำ ดีเด่น เหลือเกินค่ะ
15 มกราคม 2548 12:37 น. - comment id 406438
อืม เพราะค่ะ อิ อิ...
15 มกราคม 2548 14:35 น. - comment id 406471
ปิ๊งตอนเห็นเมฆมัวๆหม่นๆทั้งวัน อืม..ถ้าเป็นหมึกมรกต จะมืดมัวคิดกลอนไม่ออกนะครับนี่ :)
23 มกราคม 2548 15:46 น. - comment id 411581
แต่งได้ดีครับ