ตะวันขึ้นแล้วตะวันตก ดาวเดือนดกดื่นหมดคืนก็หาย ชีวิต มีเกิดแก่ แน่นอนต้องตาย สุดท้ายไม่มีอะไรจีรัง ความรัก..แรกรักก็หวานสุขสม นานไปความหวานจืดจางลง เปลี่ยนเป็นขมเป็นขื่นไม่ทนคง ก็คงเป็นเพราะไม่อาจฝืน .. ทุกสิ่งต้องคืน..สู่ความจริง ..ไม่จีรัง
7 ธันวาคม 2544 11:57 น. - comment id 23356
dokkoon ทำให้ผู้หญิงธรรมดาที่กำลังจะเริ่มต้นความรัก ต้องรู้สึกกลัวความไม่จีรังไปด้วย แต่จะพยายามทำให้มันจีรัง
7 ธันวาคม 2544 13:04 น. - comment id 23374
อื้ม..จะจีรังหรือไม่ ก็อยู่ที่ใจคนน่ะครับ.. อย่างที่บอกว่า วันเวลาที่ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน ถ้าสรรหาสิ่งดี ๆ และรักษาความรู้สึกกันและกันตลอด มันก็คงจะจีรัง แต่ในความเป็นจริงก็คงไม่เสมอไปใช่ไหม ..ทำเวลาที่มีโอกาสอยู่ด้วยกัน ให้ดีที่สุดก็พอครับ..
7 ธันวาคม 2544 15:12 น. - comment id 23408
แบบที่เค้าเรียกว่า รักออกแบบไม่ได้หรือเปล่าเอ่ยย ผู้ชายคนเดิม...รักของใครก้อของคนนั้น ขึ้นอยู่กับอะไรหลายๆ อย่างด้วย อย่าเพิ่งท้อกับความรักนะคะพี่ dokkoo
7 ธันวาคม 2544 17:51 น. - comment id 23445
สัจจธรรมเลยล่ะ ไม่มีอะไรแน่นอนเท่ากับความไม่แน่นอน
7 ธันวาคม 2544 18:35 น. - comment id 23473
เห็นด้วยจ้า.....มันเป็นสัจธรรมเรื่องธรรมดาของคนเรา
8 ธันวาคม 2544 01:15 น. - comment id 23536
มันต้องหมั่นเติมความรักให้แก่กันจ้า....
8 ธันวาคม 2544 03:02 น. - comment id 23553
รักวันเติมวัน......ความรักนั้นคงไม่จืดจางง่ายๆๆใช่มั๊ยค่ะ เอาอะไรกับหัวใจถ้าใช่คือใช่ ถ้าไม่ใช่อย่างไรก้อไม่ใช่ค่ะ
8 ธันวาคม 2544 08:00 น. - comment id 23581
อ่ะโห พี่ดอกคูณ เล่นซะเราปลงตกเยยอ่ะ กลอนเพราะเหมือนเคยเลยค่ะ