รกรุงรังอย่างกับรังหนู อุดอู้เพราะคับแคบแบบที่เห็น อยู่กันหลายคนมันจนคนลำเค็ญ แต่ซ่อนเร้นด้วยอบอุ่นในไมตรี เปรียบกับคนอยู่ตึกสูงสูง วางตัวอย่างนกยูงสูงศักดิ์ศรี ลาภยศ เงินทอง ฟูฟ่องมี แล้งน้ำใจไมตรีต่อผู้คน หากกล่าวหาว่าเป็นคนจน คนอย่างเราจะต้องเถียงสักหน มาตรฐานเอามาวัดค่าว่า รวย-จน แค่เงินที่มากล้นเท่านั้นฤา ไม่ลองวัดที่ใจบ้าง คนใจกว้างจะรวยบ้างไม่ได้หรือ ลองวัดที่มีสุขในใจไม่ได้ฤา คนรวยอาจคือคนมีสุขได้ทุกวัน
7 ธันวาคม 2544 05:51 น. - comment id 23307
เห็นด้วยกับบทกลอนดีๆ ของดอกคูณเลยจ้า... เนื้อหาสาระดีจังเลยจ้า...
7 ธันวาคม 2544 17:21 น. - comment id 23433
เนื้อหาสาระดี ชอบครับ คนเราดูที่จิตใจดีกว่า อิ อิ
7 ธันวาคม 2544 19:52 น. - comment id 23480
รวยจน ไม่ใช่สาระสำคัญในชีวิตคน....ชอบกลอนความหมายดี ๆ ของ dokkoon นะจ้ะ
8 ธันวาคม 2544 08:02 น. - comment id 23582
เหมือนบ้านทรายเยย รกยังกะรังหนู จนเงินแต่มะจนน้ำใจเจ้าค่ะ ชอบๆๆกลอนบทนี้จังค่ะ