ท้องฟ้า แผ่นดิน ผืนหญ้า นำพา ความสุข แก่ฉัน ยามมอง สัมผัส ตอนนั้น สุขครัน ลาทุกข์ ไกลกาย ชีวิต ผันเปลี่ยน จริงแน่ เที่ยงแท้ แผ่ผก โยกย้าย จากวัน เป็นคืน แหวกว่าย วอดวาย จีรัง ไม่มี รับรู้ เรื่องราว ทั่วหล้า ปัญหา ผ่านมา มากที่ ทุกข์โศก โรคร้าย ยิ่งถี่ ตรงนี้ เห็นเอง เต็มตา ปลงแล้ว เรื่องราว ทุกสิ่ง มัววิ่ง ไขว่คว้า ค้นหา พบแต่ ว่างเปล่า อ่อนล้า เลิกคว้า เลิกไชว่ ใฝ่เกิน สูงไกล เกินเอื้อม มือถึง หยุดบึ่ง ฝืนหยิบ เย้อเยิ่น ปล่อยไป ให้ห่าง ทางเดิน จะเพลิน เปี่ยมสุข ทุกวัน moonlight 17/12/47
moonlight 17 ธ.ค. 2547 23:44 น. - ID 67753 
1255
4
0
18 ธันวาคม 2547 12:18 น. - comment id 391014
สูงเกินใจจะใฝ่ถึง อยากฉุดดึงมาครอบครอง ***แวะมาทักทายครับ
18 ธันวาคม 2547 13:21 น. - comment id 391084
:]
18 ธันวาคม 2547 23:11 น. - comment id 391512
หน้าส่วนตัว
เพียงพอ จะสุข ทุกเมื่อ
ทุกข์เหลือ เมื่อยัง หวังอยู่
สันโดษ แดดล ผลรู้
เป็นผู้ สุขเคียง เพียงพอ.
พระท่านว่า...ถ้าปลงก็ว่าง ถ้าวางก็เบา ถ้าเอาก็หนัก....
สาธุ...
25 ธันวาคม 2547 11:45 น. - comment id 395688
ใช่ค่ะ เพียงพอจะสุข อิ อิ....
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
