ให้อภัยในความผิดของผู้อื่น เหมือนหยิบยื่นโอกาสและคาดหมาย อยากจะเห็นเช่นสังคมที่กลับกลาย หมู่คนคล้ายไร้อาฆาตมาดร้ายแรง เมื่ออภัยใจก็เย็นเป็นสายลม เป็นน้ำพรมน้ำไหลใส่น้ำแข็ง พึงพอใจใครคนนี้ที่เปลี่ยนแปลง ใจเคยแห้งจำแลงแหล่งน้ำใจ การอภัยที่ยิ่งใหญ่หาใดเปรียบ หาใดเทียบบุพกาน้ำตาไหล สูญเสียบุตรและบุตรีที่หลับไป อยากจะให้โอกาสฆาตกร อันอภัยอื่นอื่นเป็นหมื่นแสน สร้างดินแดนแห่งบทเรียนที่เพียรสอน มนุษยชาติจุนเจือเอื้ออาทร เสียงสะท้อนจากบทกลอนอ้อนให้ฟัง
28 พฤศจิกายน 2547 16:07 น. - comment id 379847
อ่านมาทั้งหมด เก๋ไก๋ดี เขียนได้ดีค่ะ พอถึงคำว่า บุตรสตรี สะดุดนิด ไม่ใช่ บุตรี แต่ก็รับได้เหมือนกัน อย่างนั้นจะต้องเขียน บุตรบุรุษ หรือเปล่าคะ บุตร ก็แปลว่าลูกชาย บุตรี ก็แปลว่าลูกสาว ถ้าเล่นคำ ไม่ต้องแก้นะคะ มาช่วยอมยิ้ม ไม่ได้ว่ากันนะคะ แสดงความเห็นเฉยๆ ทุกคนมีสิทธิ์เขียนสิ่งที่ตนอยากเขียน เช่นเดียวกับคุณ Extreme life...ที่พยายามสื่ออะไรออกมาให้เห็น แต่มันมีใจความแฝงอยู่ในนี้สักนิด.....คิดถึงกันนะคะ
28 พฤศจิกายน 2547 16:11 น. - comment id 379857
รู้รัก รู้อภัย รู้จักให้อภัยผู้อื่น ทำให้้้้เราหลับฝันดีครับ ฮิๆๆ +-*-+ +-*-+-*- ปู๊ชายอารมดี๊ดี -*-+-*-+ +-*-+
28 พฤศจิกายน 2547 16:11 น. - comment id 379858
เมื่อคนเราทำผิดคิดขอโทษ ก็ได้โปรดอภัยให้กับเขา อย่าได้สร้างความช้ำระกำเอา เพราะตัวเขารู้ผิดคิดอภัย *-*การอภัยให้กันเป็นสิ่งที่ดีแล้วค่ะ กลอนคุณแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
28 พฤศจิกายน 2547 16:23 น. - comment id 379882
ขอบคุณพี่ทิกิมากครับ ^o^ ความจริงท่อนนั้นผมต้องการสื่อถึงลูกชายหรือลูกสาวที่ตายไป ซึ่งก่อนหน้านี้ผมเขียนว่า ต้องสูญเสียบุตรสตรีที่หลับไหล ซึ่งผมมาดูอีกทีตามคำแนะนำของพี่ทิกิ ก็เห็นว่าความหมายมันขัดกันจริง ผมจึงได้ทำการแก้ไขเป็น สูญเสียบุตรและบุตรีที่หลับไหล ซึ่งทำให้ได้ความหมายตามที่ผมต้องการสื่อ จึงขอขอบคุณพี่ทิกิมากๆนะครับ ด้วยความนับถือครับ ^o^
28 พฤศจิกายน 2547 16:26 น. - comment id 379887
เนื้อหาไพเราะ แต่ยากที่จะเห็นในชีวืตจริง ๚ะ๛ size>
28 พฤศจิกายน 2547 18:02 น. - comment id 379926
ให้อภัยเป็นสิ่งที่ ประเสริฐที่สุด สำหรับ...........คน แล มนุษย์ งานงามมาก
28 พฤศจิกายน 2547 18:46 น. - comment id 379936
เพราะอภัยนำมาซึ่งความรัก เช่นประจักษ์หวานหูมิรู้หาย ให้ดวงใจที่รักและห่วงไย นำพาให้ความสุขสู่ผองเรา แต่งได้ดีครัผม
28 พฤศจิกายน 2547 18:46 น. - comment id 379937
เพราะอภัยนำมาซึ่งความรัก เช่นประจักษ์หวานหูมิรู้หาย ให้ดวงใจที่รักและห่วงไย นำพาให้ความสุขสู่ผองเรา แต่งได้ดีครัผม
28 พฤศจิกายน 2547 19:31 น. - comment id 379957
สิ่งดีๆมักทำได้ยาก... แต่เมื่อทำได้...ก็มีความหมายอย่างยิ่ง สาธุ...
28 พฤศจิกายน 2547 19:53 น. - comment id 379965
หมู่คนคล้ายไร้อาฆาตมาดร้ายแรง สัมผัส..คล้าย..เลี่ยง..ร้าย.. ใจเคยแห้งจำแลงแหล่งน้ำใจ สัมผัส..แห้ง..เลี่ยง..แลง-แหล่ง.. เสียงสะท้อนจากบทกลอนอ้อนให้ฟัง สัมผัส..ท้อน..เลี่ยง..กลอน-อ้อน.. ถ้าเลี่ยงเสียงซ้ำ ในแต่ละวรรคได้..เวลาอ่านจะไหล ได้ดีกว่า.. เขียนดีขึ้นทุกวันครับ..สวัสดีนะครับ..
28 พฤศจิกายน 2547 20:49 น. - comment id 380000
บางเรื่องก็ยากที่จะทำใจให้อภัย ....เขียนได้ดีค่ะ
28 พฤศจิกายน 2547 21:53 น. - comment id 380060
^_^ การให้อภัย คือชนะการให้ทั้งปวงค่ะ แต่ปฏิบัติยากนะคะ...
28 พฤศจิกายน 2547 22:48 น. - comment id 380100
น้องกอล์ฟ ให้อภัยดีแล้วจ๊ะ เขียนดีจ้า
28 พฤศจิกายน 2547 23:59 น. - comment id 380131
พับนก แล้วยังคับ เพ่ชาย? อิอิ ^ ^
29 พฤศจิกายน 2547 09:50 น. - comment id 380234
เพราะจังให้อภัยจริงอ่ะ คิกๆๆๆ
29 พฤศจิกายน 2547 10:15 น. - comment id 380256
การให้อภัย ...เป็นธรรมอย่างหนึ่ง.. เขียนได้ดีขึ้นทุกวัน จึงต้องมีรางวัลให้ :) เอาไปหนึ่งยิ้ม น้องกอล์ฟ.. ..
29 พฤศจิกายน 2547 12:19 น. - comment id 380334
ขอขอบคุณสำหรับทุกความคิดเห็นครับ ครับ ความดีมักทำยากเสมอ ผมอยากจะบอกเรื่องแรงบันดาลใจที่ทำให้เกิดกลอนบทนี้ครับ คือผมอยากให้เพื่อนๆได้รับความสุขจากการให้อภัยครับ แค่การให้อภัยในเรื่องเล็กน้อยก็เพียงพอที่จะทำให้เรามีความสุขเล็กๆได้แล้วครับ เพราะวันหนึ่งๆเรานั้นมีโอกาสที่จะหงุดหงิดกับผู้คนมากมาย และก็ขอขอบท่านผู้เฒ่าที่แนะนำเรื่องเลี่ยงเสียงซ้ำทำให้กลอนอ่านไหล ที่จริงท่านผู้เฒ่าก็เคยเตือนผมไปแล้วแต่ผมก็มักจะลืมตัวอยู่เสมอ 555 งานหน้าต้องปรับปรุง น้อง nonsense พี่ยังไม่ได้พับนกเลย พับไม่เป็นว่าจะเปิดเว็ปหาวิธีพับอยู่ และก็ขอขอบคุณสำหรับรอยยิ้มของพี่กุ้งด้วย น่ารักที่สุด และก็ขอขอบคุณสำหรับทุกความคิดเห็นอีกหนึ่งที นี่แหนะ ขอบคุณครับ ^o^
23 มกราคม 2548 15:53 น. - comment id 411585
แต่งได้ดีครับ แต่การรวมกันระหว่างเรื่องในบทยังไม่ค่อยดีนะ