ปลดปลอ่ยฉัน ไปจากความรักเสียที หยุดทำให้ผู้หญิงคนนี้ต้องปวดร้าว เพราะเหนื่อยล้า กับการเดินทางอันนานยาว ที่มีแต่เรื่องราวของน้ำตา คำว่ารัก อย่าเอ่ยเลยได้ไหม ถ้าความจริงมันไม่ใช่ถ้าเธอไม่เห็นค่า ปล่อยฉันไป เพื่อให้หัวใจได้เยียวยา อย่าเหนี่ยวรั้งคนที่เธอไม่ปรารถนาจะรักกันเลย
3 ธันวาคม 2544 10:57 น. - comment id 22580
วันนี้..พี่หอบเอากำลังใจมาให้น้องสาวพี่คนนี้ ..แบบเต็มที่เลย เลิกเศร้าได้แล้ว..อยากเห็นแพรวาคนใหม่ เร็วๆ จังเลย.. ว่าแต่ใครน๊าา ใจร้ายได้ลงคอ...บอกพี่มาเลย เดี๋ยวจะไปลุยกะมันเอง (ว่าไปนั่น) อิๆๆ ^__^
3 ธันวาคม 2544 10:57 น. - comment id 22581
ความรักของทั้งสอง ปรึกษากัน แลกเปลี่ยนประสบการณ์เยี่ยม อิ อิ
3 ธันวาคม 2544 18:19 น. - comment id 22627
กลอนเพราะมาก...เศร้าดีจัง
3 ธันวาคม 2544 22:39 น. - comment id 22672
เพราะมากจ้ะ เศร้าตามสไตร์ ยังแคร์ ตัดใจได้เก่งตามแบบของ แพรวา นะ
4 ธันวาคม 2544 04:49 น. - comment id 22716
ยอดเยี่ยมจังเลยจ้า...
4 ธันวาคม 2544 09:19 น. - comment id 22732
เราอาจจะตัดใจเก่ง.. จริงๆ ก็ได้นะ ...เอ๊ะ จะใช่เหรอ
4 ธันวาคม 2544 19:02 น. - comment id 22798
เก่งทั้งคู่เลยจ๊ะ
4 ธันวาคม 2544 23:17 น. - comment id 22853
แต่งกลอนเศร้าซึ้งได้เพราะทั้งสองสาวเลยน๊าเนี่ย
13 กุมภาพันธ์ 2545 13:43 น. - comment id 35256
ตามมาอ่านอีกแล้ว อิอิ