ถ้าโกรธกับเพื่อน...ให้มองคนไม่มีใครรัก ถ้าเรียนหนัก...ให้มองคนอดเรียนหนังสือ ถ้างานลำบาก...ให้มองคนอดแสดงฝีมือ ถ้าเหนื่อยงั้นหรือ...ให้มองคนที่ตายหมดลม ถ้าขี้เกียจนัก..ให้มองคนไม่มีโอกาส ถ้างานผิดพลาด...ให้มองคนไม่เคยฝึกฝน ถ้ากายพิการ..ให้มองคนไม่เคยอดทน ถ้างานรีบรน...ให้มองคนไม่มีเวลา ถ้าตังค์ไม่มี...ให้มองคนขอทานข้างถนน ถ้าหนี้สินล้น...ให้มองคนแย่งกินกับหมา ถ้าข้าวไม่ดี...ให้มองคนไม่มีที่นา ถ้าใจอ่อนล้า...ให้มองคนไม่รู้จักรัก ถ้าชีวิตแย่...ให้มองคนแย่ยิ่งกว่า อย่ามองแต่ฟ้า...ที่สูงเกินตาประจักษ์ ความสุขข้างล่าง...มีได้ไม่ยากเย็นนัก เมื่อรู้แล้ว...เจ้าจัก....ภาคภูมิชีวิตแห่งตน
15 พฤศจิกายน 2547 19:56 น. - comment id 370849
จิจิ..สาวำ ขอมามองก่อนแล้วกันนะคะ เขียนได้ดีค่ะ อ่านแล้วได้คิด เหมือนปลอบใจตัวเองงัยกะม่ายรุนะคะ แต่กะดีค่ะ..มองสิ่งที่แย่ก่าเรา จะได้มีกะลังใจงายร่า ใช่ป่ะค่ะ..สาวดำแวะมาทักทายนะคะ
15 พฤศจิกายน 2547 22:10 น. - comment id 370947
มีใครคนหนึ่ง เค้า ส่งาให้เหมือนกันเมื่อวานนี้ ว่าไปแล้วจริงดั่งที่ว่าไว้ ขอบคุณที่ย้ำเตือน คิดฮอดหลาย............งแลผผู้นั้น