สวรรค์... พิมานพรรณรายปลายสรวง สถิตอยู่ ณ ปลายเมฆที่ฟ้าทรวง บ่คิดร่วงลงมาสถิตใจ สวรรค์อันสูงส่ง สวรรค์คงสุดประเสริฐเลิศไท้ จะป่ายขึ้นไปเสพทิพย์ดาราลัย คงยากเกินจะคว้าไขว่อัประมาณ์ ผู้คนบนดิน ป่วยการถวิลเสพสุขฟ้า อันไท้ทิพย์กระพริบเดือนดาริกา แค่ภาพหวังขลังกล้าเกินกำลัง ผู้คนจึ่งโศก ไหววิโยคซกโซกสุดหลั่ง มนุษย์ผู้ต่ำต้อยด้อยพลัง ต้องจมทุกข์ทุกคราครั้งบนผืนดิน เมื่อความสุขอยู่บนฟ้า ไฉนเลยประชาบนพื้นถิ่น จะได้เสพทิพยรสประเทือง ยิน- ซึ่งเสียงพิณไหวสะท้อนชะอ้อนฟ้า ข้าพเจ้ามองขึ้นไป ไฉนสวรรค์จึงเจิดจ้า ไร้แสงสีสรรพสัมผัสประหวัดฟ้า ช่างว่างเปล่าเหลือคณาที่ข้าฯนับ เขามองเห็นเหมือนข้าพเจ้าไหม? หรือเขาได้เห็นทิพย์กระพริบ สดับ- ซึ่งสังคีตดีดสีที่ระยับ เสนาะรับแผ่นฟ้าสุลาลัย ...เขาคงไม่เห็น ดั่งเช่นที่ข้าฯก็หาไม่ มิเห็นพิมานฟ้าดาราอะไร สูงขึ้นไป สูงขึ้นไป ช่างเปล่าร้าง สวรรค์มิได้อยู่บนฟ้า อีกทั้งเดือนดาริกากระจ่าง สดับจิตคิดพิเคราะห์ในความว่าง แหวกหมอกพรางที่พร่างใจให้แจ้งชัด สวรรค์อยู่บนดิน อยู่บนถิ่นพื้นพิภพที่ยืนหยัด อยู่ในกายมนุษย์ ในจิตทรรศน์ อยู่ในรักที่ร้อยรัดในอุรา สวรรค์อยู่ในใจ อยู่ในน้ำรักอันเจิดจ้า อยู่ในน้ำคิดวิจิตรฟ้า และอยู่ในน้ำตาแห่งอารมณ์
8 พฤศจิกายน 2547 17:11 น. - comment id 366178
กลอนเพราะพริ้งเชียวนะ สวรรค์อยู่ที่ใจใฝ่หาให้เจอ เนาะ ^o^
8 พฤศจิกายน 2547 18:30 น. - comment id 366223
สวรรค์อยู่ในใจ จริงแท้ไซร้ใจฉันคิด สวรรค์นั้นดลจิต ให้เราคิดสุขทุกข์ใจ *-*จบได้สวยจังเลยค่ะ*-*
8 พฤศจิกายน 2547 18:32 น. - comment id 366227
ขอบคุณ คุณextreme life ครับ
8 พฤศจิกายน 2547 18:36 น. - comment id 366232
ขอบคุณ คุณผู้หญิงไร้เงาครับ ไม่เจอกันเสียนาน
8 พฤศจิกายน 2547 19:26 น. - comment id 366295
เพียงเพื่อผ่านมาเป็นกำลังใจให้เธอคนดี +.+ กลอนน่ารักดีนะค่ะ+.+ ( ^ . ^ )...คิดถึงจ้า...( ^ . ^ )
8 พฤศจิกายน 2547 21:22 น. - comment id 366354
สวรรค์มิได้อยู่ไกลดอก สหายเอ๋ย สวรรค์มิได้งอกเงย บนเมฆา ท่ามฟ้าใส สวรรค์มิได้เกิดขึ้นจากปาฏิหาริย์ใด ใด สวรรค์นั้น เพียง .. อยู่ที่ใจ ในตัวตนของเรา :)
8 พฤศจิกายน 2547 21:59 น. - comment id 366403
ขอบคุณ คุณมะปรางหวาน5 ครับ ที่แวะมาทักทาย ไว้จะแวะไปเยี่ยมบ้างไม่เวปนี้ ก็เวปนู้นนะครับ
8 พฤศจิกายน 2547 22:03 น. - comment id 366412
ขอบคุณ คุณอัลมิตรา ครับ ที่แวะมาเยี่ยมเยียนตลอดมา ขอโทษด้วยที่ไม่ค่อยได้ไปเยี่ยมเลย