ท่ามหมอกริ้วนิ้วไล้กับใบหญ้า เรียงระย้าน้ำค้างพร่างวาวใส หยดละหยาดปาดอย่างละมุนละไม คือเคลื่อนไหวเช้าตรู่ฤดูกาล เรานิ่งฟังบ้างไหมในรู้สึก แดดผนึกหมอกขาวพราวประสาน แลชุ่มเย็นเว้นว่างระหว่างวิญญาณ แทรกกองงาน ออกสู่โลก ลมโบกพัด แง้มประตูดูบ้างอย่าห่างหาย ไม้ใบคลายคลี่กลีบกรองกระหวัด หมอกเครือคลุมรุมเร้าเราไม่ชัด เพราะขนัดแน่นในวิสัยเมือง วางบางอย่างกลางถนนที่คนหลง มาบรรจงจับน้ำค้างบนฟางเหลือง ใจจะจ่อต่อใจไปรุ่งเรือง ในภพเปรื่องแห่งปราชญ์สะอาดงามฯ
หนึ่งนก ฤดูหนาว 1 ธ.ค. 2544 04:19 น. - ID 6476 
1057
5
0
1 ธันวาคม 2544 04:31 น. - comment id 22165
เขียนได้เพราะจังเลยจ้า... ชื่นชม
1 ธันวาคม 2544 06:13 น. - comment id 22170
ชอบน้ำค้างตอนเช้าๆ เหมือนกันค่ะ ท่ามหมอกริ้วนิ้วไล้กับใบหญ้า เรียงระย้าน้ำค้างพร่างวาวใส หยดละหยาดปาดอย่างละมุนละไม คือเคลื่อนไหวเช้าตรู่ฤดูกาล...... อ่านแล้วให้ความรู้สึกดีจัง
1 ธันวาคม 2544 23:37 น. - comment id 22302
.....เพราะครับ บรรยายได้ดีมากครับ.... ....แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า....
2 ธันวาคม 2544 19:31 น. - comment id 22468
เพราะมากค่ะ....ชอบน้ำค้างเหมือนกัน
4 ธันวาคม 2544 13:51 น. - comment id 22742
หยาดน้ำค้างพร่างหยดรดใบหญ้า อรุณทองส่องมาฟ้าสดใส ระยิบวับแวววาวสกาวใจ คือแสงใหม่ส่องสว่างทางชีวี ยังตามอ่านกลอน เก๋ อยู่ ชอบ ๆ ^__^
16 ธันวาคม 2544 15:55 น. - comment id 25381
..จุดมุ่งหมายดี ถ้าได้ภาพที่เห็นน้ำค้างเกาะตามใบไม้ชัดๆ คงดีมากเลย ..แต่ยังขาดความหนักแน่น และความชัดเจนในแต่ละบท ที่จะประสานกันให้ Theme ของกลอนเคลื่อนไหวอยู่ในคอนเซ็ป โดยเฉพาะบทแรกกับบทสุดท้าย ต้องเป็นการนำเสนอและการสรุปที่ต้องลงตัว แม้ท่ามกลางม่านหมอก
16 ธันวาคม 2544 16:01 น. - comment id 25382
...แหม พูดเหมือนคนแต่งเป็นเลย ^______^ ...ยังคิดถึงน้อง(หนึงนก ฤดุหนาว) เสมอนะครับ ...ว่างๆ เรามาคุยกัน :-) From #35004825
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
