๏ ชื่อ......เพียงเสียงเอ่ยอ้าง..............ออกนาม นั้น.........แค่แปลตนตาม...................แต่งไว้ สำคัญ....มั่นไยยาม...........................ยอ - ติ ไฉน......เล่าเมายึดให้.......................ห่อนแจ้งจริงไข ฯ ๏ ใจ.....ขุ่นกรุ่นโกรธขึ้ง...................คำมิตร นั้น........ช่วยฉวยถูกผิด.....................แผ่แจ้ง สำคัญ....นั่นบัณฑิต...........................ดู - บอก กว่า........เพื่อนเตือนใช่แสร้ง.............เสาะแย้งแกล้งหยาม ๚ ๛
29 พฤศจิกายน 2544 03:16 น. - comment id 21651
เห็นด้วยเลยครับ..... อย่าไปถือเลย...หนักเปล่าๆ จ้า
29 พฤศจิกายน 2544 06:28 น. - comment id 21683
เห็นด้วยว่า ใจสำคัญกว่า ชื่อมากมาย
29 พฤศจิกายน 2544 07:04 น. - comment id 21689
เห็นด้วยค่ะ ^_^
29 พฤศจิกายน 2544 12:28 น. - comment id 21716
อืม..เห็นด้วยอย่างยิ่งเลยค่ะ
29 พฤศจิกายน 2544 15:46 น. - comment id 21757
ชอบมากครับ ใช้คำไพเราะและมีความหมาย
29 พฤศจิกายน 2544 16:26 น. - comment id 21767
เห็นด้วยค่ะ....ชอบกลอนด้วยใช้คำเพราะมาก อ่านแล้วรื่นไหลดีค่ะ
29 พฤศจิกายน 2544 18:32 น. - comment id 21800
เก่งจังค่ะอ่านยังไงก็เพราะอยู่ดี
30 พฤศจิกายน 2544 03:35 น. - comment id 21920
อาจารย์..เพราะมากเก่งจัง...ผมอาศัยครูพักลักจำ..คงไม่ว่ากันนะอิอิ..หรือว่าจะเปิดสอนทางเมลล์จะได้เมลล์ไปคาราวะ..ขอรับ
30 พฤศจิกายน 2544 19:50 น. - comment id 22061
มาตอบขอบคุณครับ ... กานต์ ... ไม่ว่าอะไรหรอกครับ .. ผมยินดีซะอีก ที่คนรุ่นใหม่สนใจกาพย์กลอน