ผีเสื้อน้อยกระพือปีกโผบิน...โบยบิน ทิวไผ่ไหวโยนโอนเอน ลมเย็นพัดโชยมาแผ่ว...แผ่ว สายน้ำไหลคดเคี้ยวหลบภูผา ชายชรานั่งตกปลาถือคันเบ็ดรอคอย...รอคอย เสียงฟ้าฝนลอยแว่วแว่วมาตามลม สว่างวาบสายฟ้าฟาด คำราม...ครืน ทันใด..คันเบ็ดไม้ไผ่ใยไม่อยู่คู่ชายชรา สว่างวับ ตวัดควับสองครา..โค้งดาบวงพระจันทร์...วงพระจันทร์ ไร้คันเบ็ด ไร้ชายชรานั่งตกปลา ย่อมไร้ปลา ชายชราใยไม่นั่งตกปลา...ตกคน ครืน..ครืน..ครืน... สายฝนหล่นเป็นสายประปราย...โปรยปราย สายน้ำยิ่งเชี่ยวไหลไร้จุดหมายปลายทาง เหม่อมองหนทางข้างหน้าพร่างพราย...พร่าใจ พายุยังโหมกระหน่ำ ในใจกลับอ้างว้างเดียวดาย เจ้าอยู่แห่งใด...แห่งใด
prajanyimm 4 ต.ค. 2547 01:15 น. - ID 62842 
1556
6
0
4 ตุลาคม 2547 09:40 น. - comment id 343543
เขียนได้ดีมาก ๆ เลยครับ ^___^ แวะมาให้กำลังใจนะครับ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
4 ตุลาคม 2547 10:28 น. - comment id 343564
เดินท่ามกลางสายฝนไร้ผู้คนย่างกราย...เยื้องกาย ไร้เงาจันทรา ไร้เงากาย ไร้เงาใจ ฉับพลัน..เงาตะคุ่มร่างหนุ่มเข้ามาทักทาย...ทักทาย สว่างวาบ พริ้วเบาหายไปกับสายฝน เป็นผู้ใดมิได้..ปู๊ชายอารมดี๊ดี..ท่านเมกกะ ขอขอบคุณ...ขอบคุณ
4 ตุลาคม 2547 10:54 น. - comment id 343573
ลมแรงกรรโชกมาตามกระหน่ำด้วยพายุพัดพาสายฝน สาดซัดอัดหยดหยาดเป็นสายอย่างไม่ขาดเม็ด หากแต่กระทบผิวเนื้อกาย ก็แทบละลายไปกับสายฝนที่โหมกระหน่ำลงมา ผีเสิ้อซิเจ้าโบยบิน ต้านฝ่าไปคงไม่ไหว หลบใต้พงใบไม้ที่แผ่ปกคลุมไล่เลี่ยเตี้ยรับพื้นดิน ปะทะสายฝนออกมา ปีกอันบอบบางคงฉีกตามหยาดสาดอัดของเม็ดฝน แสงสว่างแทรกเป็นเส้นจากฟากฟ้า ลงรับกระแสจากพสุธา แผดคำรามก้องผสมผสานจนปฐพีสะเทือนเลื่อนลั่น ดุจแสงฟาดลงกลางกระหม่อม ทะลวงอาบทั่วทุกอณูในกาย ไร้คันเบ็ด ไร้ชายที่นั่งตกปลา ย่อมไร้ปลา ย่อมไร้การผูกมัดใดๆ สายฝนเริ่มอ่อนเส้นบาง เหลือเพียงหยดหยาดน้ำเล็กใส พื้นดินชุ่มช่ำเอ่อท้นท่วมด้วยเมตตาจากน้ำตาฟ้า ไหลเรี่ยเลาะเซาะเหมือนไร้จุดหมาย แตกแยกรวมสายเมื่อพบซอกโขด หลั่งล้นลงมหานทีอีกครา พายุโหมกระหน่ำ ย่อมอ่อนล้าลาแรงไป ใจที่อ้างว้างเดียวดาย กลับมาชุ่มชื่นเย็นฉ่ำเหมือนดั่งเคย ดูเหมือนจะอุ่นอวลกว่าเดิม แปลก...รู้สึกกระดุกกระดิกกิ๊กกิ๊กอยู่ที่หัวใจ ฤาว่าใจใครพัดแทรกเข้ามาในอุราคราเมื่อฝนฟ้ากระหน่ำ....ครืน...ครืน ธรรมะสวัสดีค่ะ ขอธรรมะคุ้มครองท่านพระจันทร์ยิ้มค่ะ
4 ตุลาคม 2547 11:24 น. - comment id 343594
เห็นภาพเหมือน เดือนเคียวของศาสนาหนึ่งนะคะ
4 ตุลาคม 2547 14:21 น. - comment id 343668
จะบอกว่า..เหมือนดูหนังจีนกำลังภายในเลยค่ะ บรรยายได้เห็นภาพเลย แวะมาทักทายนะคะ
4 ตุลาคม 2547 14:42 น. - comment id 343682
ชื่อเหมือนหนังจีนกำลังภายใน แต่ภายในถ้อยกลับเต็มไปด้วยปรัชญา เขียนดีและชื่นชมค่ะ
4 ตุลาคม 2547 23:02 น. - comment id 343995
ขอบคุณมากครับ คุณมณี พายุฝนลมแรงพัดมาแล้วผ่านไป...ผ่านไป ผีเสื้อน้อยบินลับหลบอยู่แห่งใด อีกไม่ช้าท้องฟ้าคงมืดมิด ราตรีนี้ยาวไกล...เหงาใจ อีกไม่ช้าเช่นกันดวงจันทราจักร่วมเดินทางอันแสนยาวไกล แสงจันทร์ส่องทาง แสงธรรมส่องใจ...ส่องหาใจ
4 ตุลาคม 2547 23:17 น. - comment id 344001
เหรอครับคุณtiki ผมไม่ทราบว่าเหมือนศาสนาอะไรครับ แต่ผมว่าดูรูปแล้วเหมือนพระจันทร์กำลังยิ้มให้คุณtiki มากกว่านะครับ...ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับคุณนางฟ้าซาตานและคุณ completely
5 ตุลาคม 2547 14:06 น. - comment id 344236
แวะมาทักทายพี่นะคะขอบคุณที่ไปทักทายหวานนะคะขอบคุณค่ะพี่
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
