เย็นชื่มชุ่มลุ่มธารผ่านดินทอง เชื่อมครรลองชาวชนบนแหล่งหล้า สืบจารีตรูปแบบวัฒนา ต่างพึงพาสายน้ำค้ำชีวิน รินไหลไปในทางอย่างแล่นลิ่ว ระลอกพลิ้วทักทายอวดลายสินธุ์ บอกถึงความสมบูรณ์ของแผ่นดิน ยังคู่ถิ่นด้วยการให้จากสายธาร นานเนิ่นนานปานไหนไม่เคยกัก หรือเลือกรักบางดินสิ้นสงสาร ให้สุดแรงแห่งการให้ไปเจือจาน อุปการดุจพ่อแม่แลครูบา คราวที่สายธารายังกูลเกื้อ เคยคิดเผื่อแล้งภัยหรือไม่หนา หรือทำนุบำรุงผืนพนา เฝ้ารักษาต้นธารปานบ้านตน อย่าให้สายกลายเศร้าคราวน้ำเหือด สิ้นสายเลือดผู้ให้ในเหตุผล สิ้นบิดามารดาผู้ให้ชนม์ สิ้นบุคคลพึงมอบตอบแทนคุณ มีเวลาทำหลายสิ่งแล้วทิ้งขว้าง มีหลายอย่างทุ่มใจใฝ่อุดหนุน มีเสี้ยวหนึ่งหรือไม่ที่คืนทุน สนองคุณผู้ให้ในชีวา
2 ตุลาคม 2547 20:44 น. - comment id 342934
สายตาเราเอาใจใส่พระคุณท่าน ท่านเปรียบเป็นเช่นสายธารที่สดใส ดั่งสายน้ำชุ่มฉ่ำเหลือเกื้อสายใจ สายโลหิตควรให้การตอบแทน วันนี้ไม่ทราบจะได้แวะมาเป็นคิวแรกหรือเปล่า ปรกติมารั้งท้ายประจำ
2 ตุลาคม 2547 20:57 น. - comment id 342940
เมกขออนุญาตเก็บไว้นะครับพี่ อิอิ ประจำอะนะ เต็มยังหว๋า +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
2 ตุลาคม 2547 21:20 น. - comment id 342946
ย่ะฮู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ......ไม่ใช่คนแรก แต่ก็มาด้วยความจริงใจให้เธอ หุหุ ขอเก็บไว้น่ะค่ะ +*-*++++*-*+_หมูน้อยอารมณ์ดี_+*-*++++*-*+
2 ตุลาคม 2547 21:22 น. - comment id 342947
แวะมาทักทายอ่ะค่ะ .........................^OO^......................... ( กลอนเพราะเหมือนเดิมนะคะ )
2 ตุลาคม 2547 21:32 น. - comment id 342952
^_^ คิดถึงกว่าเดิมค่ะ
2 ตุลาคม 2547 22:04 น. - comment id 342962
ไพเราะงดงามทั้งความหมายที่สุดด้วยค่ะ
2 ตุลาคม 2547 23:04 น. - comment id 342988
เป็นความจริงเหมือนที่พี่ดอกแก้วเขียนไว้ เพราะ..ตอนนี้นางฟ้าก็ไม่มีโอกาสได้ตอบแทนพระคุณแม่แล้วน่ะคะ ยังเสียดายอยู่ทุกๆวันว่าเรามีโอกาสอยู่ด้วยกันน้อยจัง แวะมาหาด้วยความคิดถึงมากๆค่ะ
3 ตุลาคม 2547 01:56 น. - comment id 343014
คิดถึงนะคราบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆมาแล้วนะคะคนสุท้ายเยย55555 ไม่รอให้สายหรอกค่ะพี่ดอแก้วขาๆๆๆๆกวนอีกแระเด็กซนมาป่วนคิกๆๆ กลอนเพราะคนแต่งก็สวยอีก บวกน่าร๊ากคิกๆๆ ไปดีกว่าก่อนที่จะโดนมะเงก แหมๆๆพี่ๆทั้งหลายค่ะเขามะป่วนเพราะไม่อยากให้พี่น่ะเครียดกันค่ะ จริงนะนิสัยจริงเขาไม่ป่วนเก่งแบบนี้หรอก บ้าๆๆบอๆๆขี้อายอีกต่างหากคิกๆๆไปแต่งกลอนแย้วนะคะคิดถึงจริงนะคะพี่ดอกแก้วจ๋า
3 ตุลาคม 2547 04:04 น. - comment id 343026
หวัดดีคะ..พี่ดอกแก้ว เราต้องใช้เวลาที่มีค่า ของเราหั้ยเป็นประโยชน์ ดีกว่าปล่อยเวลาที่มี ประโยชน์ของเราทิ้งๆขว้างๆว่าไหมค่ะ อย่าปล่อย หั้ยอะไรๆมันสายเกินไป แต่บางครั้งก้อไม่มีอะไร สายเกินแก้ค่ะ ^__^ *+-*-+-*-+*ผู้หญิงอ่อนไหว..♡..แต่ไม่อ่อนแอ*+-*-+-*-+*
3 ตุลาคม 2547 11:34 น. - comment id 343102
สายน้ำหลากมากไปหลายกระแสร์ ยังผันแปรแยกไปได้หลายสาย เหมือนน้ำใจในคนยังกลับกลาย มีมากมายกว่าสายใยในสายธาร. แก้วประเสริฐ.
3 ตุลาคม 2547 11:54 น. - comment id 343122
สายน้ำ - คือ *แม่* ผู้ให้เสมอมานะคะ ........................................................ ลี่...ผู้มาเยือน .
3 ตุลาคม 2547 12:43 น. - comment id 343170
นานเนิ่นนานปานไหนไม่เคยกัก หรือเลือกรักบางดินสิ้นสงสาร ให้สุดแรงแห่งการให้ไปเจือจาน อุปการดุจพ่อแม่แลครูบา ชอบบทนี้ครับ :)
3 ตุลาคม 2547 13:58 น. - comment id 343211
สวัดีครับ............. มาเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี ยังงดงามเหมือนเคย กำลังใจจากข้างในส่วนลึก ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
3 ตุลาคม 2547 22:47 น. - comment id 343390
@...ชัยชนะ... ที่ต้นธารจานเจือเพื่อปลายธาร เชื่อมประสานต้นปลายด้วยสายสินธุ์ สืบต่อกาลผ่านมาเมตตาริน คุณแห่งธารต้นถิ่นเหนือพรรณา ยินดีด้วยนะคะที่มาเป็นคนแรก... ถ้าครบสามครั้งติดต่อกัน....มีแจกรางวัลให้ด้วยนะ
3 ตุลาคม 2547 22:52 น. - comment id 343392
@...เมกกะ... หากเก็บไว้ขอลงท้ายอีกนิดว่า วันเวลาไม่เคยรอต่อคนไหน วันนี้เราอาจเป็นผู้จากไป ก่อนจากใครอย่าติดหนี้ที่บุญคุณ สวัสดีค่ะน้องเมก ..ดีใจนะคะที่น้องเมกเก็บกลอนนี้ไว้เป็นที่ระลึก ... ขออวยพรให้เป็นผู้ที่ทำทุกสิ่งไม่สายเกินการณ์นะคะ
3 ตุลาคม 2547 22:55 น. - comment id 343393
@...เมโกะ_หมูน้อยตกน้ำ... สวัสดีค่ะ...เมโกะ ไม่ว่าจะเป็นอันดับที่เท่าไหร่ พี่ดอกแก้วก็ยินดีต้อนรับเสมอค่ะ... และขอบคุณอย่างยิ่งในความจริงใจนะคะ... ว่างๆก็มาคุยกันอีกนะคะ
3 ตุลาคม 2547 23:03 น. - comment id 343396
@...สาวดำ-รำพัน... เอ่ยรำพึงถึงเรื่องราวคราวรู้สึก ในสำนึกตรวจสอบรอบใจนี้ ว่าคุ้มค่าหรือไม่กับชีวี ที่ได้รับความปรานีจากใจงาม ทบทวนความเป็นไปของตนเองน่ะค่ะ ว่ากระทำอย่างเต็มความสามารถหรือยัง กับการตอบแทนผู้มีพระคุณทุกท่าน ขอบคุณที่แวะมาอ่านนะคะน้องสาวดำ
3 ตุลาคม 2547 23:07 น. - comment id 343397
@...คนเมืองลิง... กับบางคนบางคำนำบางถ้อย แม้เพียงน้อยกลับยิ่งใหญ่ในคุณค่า คือคำของพี่น้องที่มอบมา จากพาราเรือนขวัญบ้านกลอนไทย ขอบคุณมากค่ะ ...ยิ้มแก้มปริเลยละที่มีคนคิดถึง
3 ตุลาคม 2547 23:09 น. - comment id 343399
@...คุณทิกิ... ขอบคุณมากค่ะ... หลายครั้งคราวที่ได้รับกำลังใจจากคุณทิกิ ทำได้ก็เพียงแต่มอบคำขอบคุณไปให้ ไม่ทราบเหมือนกันนะคะว่า...จะคุ้มค่าหรือไม่ ..แต่ขอบคุณจริงๆค่ะ
3 ตุลาคม 2547 23:15 น. - comment id 343409
@...น้องนางฟ้า... โอกาสรอบแรกผ่านไป ...แต่รอบใหม่ยังมีอยู่นะคะ นั่นคือการบูชาท่านด้วยกุศลกรรมที่งดงาม การส่งกระแสใจไปกราบบูชาพระคุณของท่านด้วยความเคารพ รวมทั้งตั้งใจมอบความปรารถนาดี สิ่งที่ดีไปยังท่านด้วยความระลึกถึงพระคุณ... นั่นคือหน้าที่อีกประการหนึ่งของบุตรที่ดีค่ะ ...อย่าสนใจเลยว่า ท่านจะรับรู้หรือไม่ ..เพราะสิ่งดีๆก้ได้เกิดขึ้นแล้วจากการกระทำของเรา...ตั้งใจกระทำทางใจให้เต็มที่นะคะ... ด้วยความปรารถนาดียิ่งค่ะน้องนางฟ้า
3 ตุลาคม 2547 23:18 น. - comment id 343411
@...น้องหวาน เพราะรัก... รู้ว่ารักจึงมาทักมาคอยถาม จะกี่ยามก็มาชวนให้ป่วนขวัญ เป็นไมตรีที่มีมอบต่อกัน ซาบซึ้งใจจริงนั่นตัวป่วนเอย ขอบคุณมากค่ะ..ชมซะลอยไปไกลลิบแล้ว...
3 ตุลาคม 2547 23:21 น. - comment id 343414
@...ปากกาออนไลน์... ใช่ค่ะน้องฟ้า...เวลานั้นมีค่ามากหากใช้สร้างประโยชน์... และเวลาก็หมดไปเร็วมากเพราะเราไม่ค่อยใส่ใจที่จะใช้ให้คุ้มค่า ..บางทีคนที่หมดเวลาก่อน อาจเป็นเราก็ได้นะคะ... จึงต้องใช้อย่างคุ้มค่าคุ้มกุศลที่เกิดมาเป็นคนอย่างเท่าที่จะกระทำได้ ขอชื่นชมในมุมมองของความเข้าใจนะคะ
3 ตุลาคม 2547 23:25 น. - comment id 343419
@...แก้วประเสริฐ... น้ำสี่สายกระจายสินธุ์สู่ถิ่นต่าง แต่ละทางมอบความชื่นชุ่มไสว ผ่านกี่ท่ามอบคุณค่าให้เรื่อยไป ณ จุดหนึ่งรวมกันใหม่เป็นเจ้าพระยา เจ้าพระยา....สายน้ำแห่งความรักจากสี่ห้องหัวใจ.. สวัสดีค่ะคุณแก้วประเสริฐ
3 ตุลาคม 2547 23:27 น. - comment id 343422
@...ลี่..ชวนมาเยือน... ผู้ที่ให้ขนานไว้นามว่าแม่ เปรียบรักแท้ยิ่งใหญ่ไม่ด้อยค่า ทั้งข้าวน้ำแผ่นดินและชีวา ขนาค่าคุณแท้ว่า ..แม่...เอย สวัสดีค่ะน้องลี่.....ขอบคุณมากนะคะ
3 ตุลาคม 2547 23:34 น. - comment id 343425
@...หมึกมรกต... ในการให้..ผู้ให้..ไม่ต้องการ จะกล่าวขานทวงคุณที่หนุนให้ เพียงมุ่งหวังกูลเกื้อกายและใจ ให้ก้าวไปอย่างสมบูรณ์พูนพลัง ...สวัสดีค่ะหมึกมรกต ... ขอบคุณที่แวะมาอ่านกลอน... ช่วงนี้เรียนหนักหรือเปล่าคะ...
3 ตุลาคม 2547 23:35 น. - comment id 343426
@...น้องไก่ ผลิใบฯ... สวัสดีค่ะน้องไก่ ขยันส่งกำลังใจ และการมาเยี่ยมเยียน แถมไปวางงานสวยๆไว้ที่บ้านพี่ดอกแก้วอีก ขอบคุณมากนะคะ
4 ตุลาคม 2547 06:13 น. - comment id 343469
ทุกสิ่งในโลก .. ล้วนแต่ควรยึดหลักเดียวกัน .. เมื่อมีโอกาสควรเริ่มเสียตั้งแต่วันนี้ .. อย่ารอให้ถึงวันพรุ่งนี้ .. จะได้ไม่มีคำว่า .. สายเกินไป .. มาสวัสดีพี่ดอกแก้วค่ะ .. ^___^ ......................... เกือบลืม .. ภาพน่ารักมากเลยค่ะ ..
4 ตุลาคม 2547 13:33 น. - comment id 343650
@...ชมอักษร... คำว่า..สายเกินไป..เป็นถ้อยคำแห่งความสูญเสีย..ไม่สมปรารถนา ...ใช้กันมากในหมู่ผู้ประมาท โดยเฉพาะประมาทในการทำความดี ขอบคุณที่แวะมาทักนะคะชมอักษร ภาพนี้ได้รับมาจากเมล์ค่ะ..น่ารักมากจริงๆ
7 ตุลาคม 2547 21:05 น. - comment id 346066
พี่ดอกแก้วขา คงไม่สายไปที่กานต์จะมาอ่านนะคะ แอบหนีพี่ดอกแก้วไปเที่ยวมาเลยอดอ่านค่ะ กลัวสายไป เลยมาอ่านรับข้อคิดดีๆค่ะ หลายอย่างที่กานต์ไม่ได้ทำเพราะคิดว่าสายไป บางทีมันก็ยังไม่สายใช่ไหมคะพี่ดอกแก้ว