มีดวงตาพร่ามัวติดตัวส่อง ไว้จ้องมองสิ่งของป้องกายา มีตัวเลขอายุขัยวัยชรา ว่าตัวข้าผ่านโลกานานเพียงใด มีแขนลีบหยิบจับขยับถือ มีฝ่ามือไร้พลังคอยแก้ไข มีแข้งขาล้าเหลือล้นคอยค้ำกาย มีเอ็นสายหย่อนยานผ่านร่างเนื้อ มีผมขาวราวกับไร้วิญญาณ มีเสียงขานแหบแห้งไว้คงเหลือ มีผิวขาวแสนสากราวผงเกลือ แต่มีสิ่งที่เหนือกว่าช่วงวัย มีคุณงามความดีที่สร้างชื่อ คอยระบือชื่อเสียงถึงไหน ๆ มีความดีที่เหลือเมื่อดับขัย เหลือไว้ในโลกไซร้ให้เฝ้ามอง
เจ้าชายสามสลึง 1 ต.ค. 2547 18:58 น. - ID 62688 
704
1
0
8 ตุลาคม 2547 20:37 น. - comment id 346770
หน้าส่วนตัว
อืม...
เรื่องราวเล่าขาน
ให้คนแก่นึกย้อนมองวันวาน
ให้คนหนุ่มคนสาว
มองวันข้างหน้าว่าต้องแก่เหมือนกัน
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
