รอยพื้นดินบิ่นแยกแตกระแหง เป็นดินแดงแห้งผากฝากแปรผัน เมื่อครั้งก่อนสดชื่นรื่นชีวัน เคยผูกพันกลับเหลือเพื่อเจ็บใจ การทำลายท้ายสุดถึงจุดลบ ถึงจุดจบเจ็บจำช้ำเพียงไหน สัปดนผลนี่คือฝีมือใคร แล้วเมื่อไรจะหยุดพาลการทำลาย เคยร่มเงาใต้ไม้ก็หายสูญ รอยอาดูรสูญซากดังจากหาย ใครล่องลอยเปล่าเปลี่ยวและเดียวดาย เปรียบต้องตายทั้งลุกปลุกระทม คงไม่มีอีกแล้วที่แพรวพร่าง ชูยอดร่างอ่อนไหวให้สุขสม มีแต่รอยรอบล้อมให้จ่อมจม ความขื่นขมใครรับซับน้ำตา ๒๔/๐๙/๒๕๔๗ ๐๖:๕๐:๔๘ น. ผลิใบสู่วัยกล้า
24 กันยายน 2547 08:36 น. - comment id 337203
สวัดีครับ............. ผมเข้ามาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี หาก ผลิใบ ยังอยู่ก็จะคอยให้ความอบอุ่นเช่นนี้ตลอดไป กำลังใจจากข้างในส่วนลึก ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี จาก : รหัสสมาชิก : 5564 - )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**((( รหัส - วัน เวลา : 343781 - 24 ก.ย. 47 - 06:54
24 กันยายน 2547 08:39 น. - comment id 337205
พี่เก่งจังเลยค่า พี่ทำยังงัยถึงมีอารมณ์แต่งได้ไพเราะขนาดนี้ หนูจะเป็นกำลังใจให้พี่ เหมือนที่พี่เป็นกำลังใจให้กับหนู ขอบคุณค่า
24 กันยายน 2547 09:28 น. - comment id 337213
แว๊บ มา เก็บ รอย ร้าว และ อาดรู
24 กันยายน 2547 10:42 น. - comment id 337278
ไพเราะในทุกสัมผัสจริงๆ แต่งได้ดีมากครับ การจากไปของต้นไม้... เศร้าจัง
24 กันยายน 2547 11:16 น. - comment id 337303
ขอบคุณ อิเหนา ที่เข้ามาเป็นกำลังใจให้
24 กันยายน 2547 11:17 น. - comment id 337305
ขอบคุณ Love Is...Never Die. มากนะครับเราจะมาเป็นกำลังใจให้แก่กัน
24 กันยายน 2547 11:20 น. - comment id 337306
ขอบคุณ ดาหลาประการัง จะเก็บมันไปทำไม จะเอาไปเป็นตังอย่างหรอ
24 กันยายน 2547 11:22 น. - comment id 337307
ขอบคุณ พันดาว บางครั้งต้างรอให้จากถึงจะรู้
24 กันยายน 2547 15:02 น. - comment id 337443
แต่งได้ดีมากๆๆเลยคะ ไพเราะมากๆๆ เศ้ราในรอยอาดูร แวะมาเป็นกำลังใจให้นะคะ
24 กันยายน 2547 16:12 น. - comment id 337494
หยุดตัดไม้ทำลายป่ากันเถอะเนาะ รูปน่ากลัวมากครับ -_-
24 กันยายน 2547 17:27 น. - comment id 337556
แต่งได้ลึกซึ้งจริงๆนะคะ เข้าใจเปรียบเทียบ..ได้ดี .. มาเพื่อเป็นกำลังใจ..ผลิใบเยอะๆนะคะ จะได้สดใสเสียที...