เรามอบอะไรให้แก่กัน นอกจากความรักนั้นที่ยิ่งใหญ่ ที่ตรงนี้มีสองเราและสองใจ วินาทีนี้ยิ่งใหญ่ในรักจริง เราใช้รักผูกกลางระหว่างใจ มิอาจยั้งหัวใจให้หยุดนิ่ง เพราะไออุ่นหัวใจที่แอบอิง ช่างหอมหวลเกินยิ่งจะห้ามทัน แต่... รักเปรียบเหมือนขนมปังอยู่ในมือ ให้สองเราได้ถือไว้เช่นนั้น เรากัดกินหัวใจกันและกัน เราเสพความรักนั้นจนพอใจ แล้วซักวัน....ขนมปังก็มีหมด แล้ววันนั้นเราจะอดมันได้ไหม ในวันนี้มีรักอยู่เท่าใด ก็แล้วใยไม่เติมรักให้แก่กัน แบ่งปันขนมปังที่ถือไว้ เอามาเพิ่มเติมให้เต็มอย่างนั้น เช่นเดียวกับเติมใจให้ทุกวัน ถนอมความรักนั้นให้ยาวนาน อย่ากัดกินความรักของตัวเรา โปรดให้ความรักเขาลิ้มรสหวาน ร่วมแบ่งปันความรักของวันวาน จวบสิ้นกาลรักก็ยังอยู่คงเดิม
23 กันยายน 2547 15:29 น. - comment id 336785
กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ
23 กันยายน 2547 21:27 น. - comment id 336999
น่ารักจังเลย ขอขนมปังแผ่นโตๆๆนะคะ
24 กันยายน 2547 06:45 น. - comment id 337155
สวัดีครับ............. ผมเข้ามาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี หาก ผลิใบ ยังอยู่ก็จะคอยให้ความอบอุ่นเช่นนี้ตลอดไป กำลังใจจากข้างในส่วนลึก ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี