ยุติธรรม เสียงปืนลั่นสั่นกระแทกแตกเป็นเสี่ยง ชีพเหลือเพียงปลายปืนที่ขืนอยู่ คือกระสุนแหวกสายลมข่มร่างสู้ เหลือเพียงผู้ประสงค์ร้ายหมายชีวี ร่างจึงลับชีพจึงดับไม่อาจเหลือ หลงเพียงเรือไร้ร่างที่ว่างหนี ความผิดพลาดของใครไม่อาจมี แต่ผู้ที่รับเคราะห์เล่าคือใคร? เมื่ออำนาจตุลาการถูกหยามเหยียด คำว่าเกียรติแห่งศาลถูกข่มใส่ แล้วคนร้ายทั่วหล้าจะเกรงใคร ประเทศไทยกลายเป็นไร้กฎเกณฑ์ เมื่ออำนาจตุลาการถูกช่วงชิง เราจะนิ่งดูดายมองไม่เห็น หรือจะปล่อยให้ความเป็นธรรมนั้นเบี่ยงเบน ปล่อยเศษเดนแห่งอยุติธรรมนั้นลอยนวล
windsaint 19 ก.ย. 2547 19:01 น. - ID 61684 
1341
2
0
19 กันยายน 2547 19:22 น. - comment id 334422
สลดมากค่ะ
20 กันยายน 2547 06:42 น. - comment id 334553
หน้าส่วนตัว
สวัดีครับ.............
ผมเข้ามาอ่านกลอนเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี
หาก ผลิใบ ยังอยู่ก็จะคอยให้ความอบอุ่นเช่นนี้ตลอดไป
กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
