หน้าส่วนตัว
หยาดน้ำตารินหยดรดใบหน้า
ไม่สร่างซ่าดังฝนที่หล่นสาย
มรสุมคลุ้มคลั่งพลั่งทลาย
ความเจ็บช้ำมากมายไหลล้นทรวง
ฟังคำเขาค่อนว่าพาใจเฉา
พูดถึงเราผิดไปอย่างใหญ่หลวง
เห็นเพียงเสี้ยวดาวน้อยล่องลอยดวง
คิดว่าปวงดาวรายนั้นคล้ายกัน
ตัดสินคนบนความคิดตัดสิทธิ์เขา
มอบความเศร้าฝากไว้ให้โศกศัลย์
กรีดด้วยคำพูดจาสารพัน
บีบให้เข้าทางตันปิดปากตรึง
ปากต่อปากฝากข่าวให้ร้าวจิต
คิดและคิดคิดค้นจนนิ่งขึง
ไร้หนทางแก้ไข...ใจรำพึง
พบสิ่งหนึ่งปลอบใจในเหตุการณ์
หาใช่เราที่ถูกเข้าใจผิด
มีอีกหลายชีวิตน่าสงสาร
มีมากมายถูกเข้าใจผิดมานาน
ตลอดกาลแบกความผิดช้ำจิตใจ
มองให้ไกลให้ถูกปลูกความหวัง
รักหรือชังเข้าใจถูกหรือสงสัย
ทำดีแล้วอย่าหวั่นจงมั่นใจ
อาจต่างในมุมมองมิตรจิตศัตรู
พี่ดอกแก้ว 15 ก.ย. 2547 00:32 น. - ID 61334 
733
18
0
15 กันยายน 2547 00:56 น. - comment id 331671
เขียนได้ดีมากค่ะ
15 กันยายน 2547 02:33 น. - comment id 331684
อิอิอิอิอิอิอิอิ มาอีกแระค่ะสาระดีๆเยอะจนอ่านไม่ไหวแย้วแต่ชอบนะคะได้สาระความรู้ขอบคุงคราบบบบบบพี่ดอกแก้ว
15 กันยายน 2547 04:42 น. - comment id 331699
แม้เป็นสิทธิ์ของเขาเราจะยื้อ เป็นเด็กดื้ออยากได้ของคนอื่น อ่ะ .. จ๊าก.. ดูอีกที เขามีปืน ได้..ได้ ได้ เอาคืนไป..ของคุณ 55555.. มาป่วนเล่น แบบไม่เป็นเรื่อง อ่ะค่ะ
15 กันยายน 2547 06:58 น. - comment id 331737
สวัดีครับ.............พี่ต้อย
ผมเข้ามาอ่านกลอนเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี
หาก ผลิใบ ยังอยู่ก็จะคอยให้ความอบอุ่นเช่นนี้ตลอดไป
กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
15 กันยายน 2547 08:39 น. - comment id 331754
อย่าเพิ่งตัดสิทธ์กานต์นะค่ะพี่ดอกแก้ว
15 กันยายน 2547 09:02 น. - comment id 331762
จะยากดีมีจนพรหมลิขิต
เรามีสิทธิ์กำหนดได้ด้วยหรือ
อยากทำดีให้เธอ...จนระบือ
เธอไขสือไม่นำพามารักเรา
15 กันยายน 2547 09:50 น. - comment id 331789
สวัสดีค่ะ พี่ดอกแก้ว รูปสวย กลอนเพราะ เหมือนเดิม สิทธิ์ของเขาก็ช่างเขา แต่จงรักษาสิทธิ์ของเราไว้นะคะ
15 กันยายน 2547 15:34 น. - comment id 331941
คนมองเมินเมินหมางพาห่างหาย เพราะคิดร้ายไม่วายให้หม่นหมอง จะคิดถูกคิดผิดคิดไตร่ตรอง ใยต้องมองเป็นแพะรับบาปอยู่ร่ำไป แจมด้วยแบบข้างๆคูๆค่ะ
15 กันยายน 2547 20:00 น. - comment id 332063
@...คุณทิกิ... ความเข้าใจอย่างหนึ่งของดอกแก้วเมื่อถูกเข้าจผิดก็คือ... ...มีคนมากมายถูกเข้าใจผิด เพิ่มเราเข้าไปอีหนึ่งคน..จะเป็นไรไป เพราะเราก็อยู่ในโลกที่คนชอบเข้าใจผิดกันอยู่แล้ว... จึงสงบใจได้ดีมากเลยค่ะกับวิกฤตการณ์ต่างๆ
15 กันยายน 2547 20:04 น. - comment id 332067
@...เพราะรัก น้องหวาน... ค่อยๆอ่านก็ได้ค่ะ เพราะพี่ดอกแก้วลงตามแรงที่มี และพรุ่งนี้อาจจะไม่มีแรงมาลงก็ได้ คิดเสียว่าลงไว้เผื่อวันที่หมดแรงนะคะน้องหวาน... ขอบคุณค่ะที่แวะมาอ่านเสมอ
15 กันยายน 2547 20:07 น. - comment id 332068
@...น้องแจม สีน้ำฟ้า... มาป่วนแบบนี้ พี่ดอกแก้วได้แต่หัวเราะ อารมณ์ดีจริงเลย...น่ารักทั้งกลอนและเจ้าของกลอนค่ะ...คิดถึงนะคะเจ้าตัวดี
15 กันยายน 2547 20:10 น. - comment id 332071
@...น้องไก่ ผลิใบสู่วัยกล้า... กำลังใจไหลสู่ใจไม่เหือดสิ้น แม้นไกลถิ่นก็ทอดสายมาให้เห็น ชื่นฉ่ำนักกำลังใจที่ร่มเย็น ได้รับเป็นกำลังครั้งโรยแรง ขอบคุณค่ะน้องไก่
15 กันยายน 2547 20:12 น. - comment id 332072
@...เพียงพลิ้ว... น่ารักอย่างนี้ ไม่มีความผิดอะไรนี่คะ แถมจะให้สิทธิ์เพิ่มอีกนิดด้วยซ้ำ ขอบคุณที่มาเป็นกำลังใจอีกหนึ่งคนนะคะ
15 กันยายน 2547 20:15 น. - comment id 332075
@...พ่อดอกรัก... ชีวิตเรา..เราลิขิตสิทธิ์ของเรา ใช่พรหมมายึดเอาชีพเราได้ กรรมเคยทำมากำกับจับลู่ไว้ ลิขิตให้พบพรากจากเจ็บครวญ ขอบคุณที่แวะมานะคะ
15 กันยายน 2547 20:17 น. - comment id 332076
@...ขลุ่ยหลิบ... ใช่แล้วค่ะ ..ใครจะตัดสิน ตัดสิทธิ์เราอย่างไร ก็อย่าตัดใจตนเองออกไปจากความดี...ขอบคุณนะคะกับความเห็นนี้
15 กันยายน 2547 20:29 น. - comment id 332080
@...คนเมืองลิง... ในบางครั้งคนเราเข้าตาจน เพราะถูกคนเข้าใจผิดปิดทางแก้ บางครั้งเราอึดอัดเหมือนพ่ายแพ้ แต่ทางแก้คือมองใหม่ในภาพรวม สวัสดีค่ะ... เรื่องนี้พี่ดอกแก้วให้ความสำคัญอยู่ที่ ความเข้าใจเป็นเรื่องธรรมดา..ที่เกิดได้กับหลายๆคน ไม่เฉพาะเราเท่านั้น...จึงควรวางใจอย่าได้ยึดติดกับความเป็นตัวตน..ขอบคุณที่มาแจมนะคะ..มุมมองขอแพะรับบาปนั้นน่าสนใจทีเดียว
15 กันยายน 2547 20:43 น. - comment id 332089
เขาเข้าใจ อย่างไร ฉันไม่สน ตามถนน ค้นไป ตามใจฉัน คนเป็นล้าน ว่าชั่ว ช่างหัวมัน ขอเรานั้น ทำถูกข้อ มิง้อใคร อาจจะใช้คำแรงไปนิด ถึงมีคนเข้าใจผิด ก็เห็นเป็นเรื่องธรรมดา
15 กันยายน 2547 21:14 น. - comment id 332104
@...ชัยชนะ... ถูกใจมากค่ะบทนี้ ช่างหัวมัน..จริงๆ ขอบคุณมากๆกับความหมายในบทกวีบทนี้นะคะชัยชนะ
15 กันยายน 2547 22:46 น. - comment id 332173
เมกว่าอย่าไปใส่ใจกับคำคนให้มากนัก เมกไม่ค่อยใส่ใจในคำคนเท่าไหร่ เพราะคนจะพูดอะไร จะตำหนิ หรือชื่นชม มันก็แค่คำคน มันไม่มีอำนาจที่จะ มาเปลี่ยนแปลงตัวเราได้ เราก็ยังเป็นเรา สำคัญที่ตัวเรา คำคน มันก็แค่ลมปากที่ผ่านหูเราไป อย่าใส่ใจเลยครับ ใครจะพูดอะไรก็ตามเถิด ขอเราฟังแล้วน้อมมาใส่ตน พิ จารณาว่า ใช่หรือไม่ ถ้าไม่ใช่ เราก็ไม่ควรจะเดือดร้อน ถ้าการตำหนิของเขา เราดูแล้วว่าใช่ บัณฑิตควรที่จะแก้ไข คนพาล จะแก้ตัวและกล่าวร้ายตอบ คำคน ไม่สำคัญเท่าการกระทำของตัวเราครับพี่ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู้ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
16 กันยายน 2547 01:30 น. - comment id 332269
@...เมกกะ... น้องเมก... เรื่องนี้เป็นข้อคิดที่พี่ดอกแก้วเขียนเป็นร้อยแก้วไว้เมื่อปี พ.ศ.๒๕๓๔ ... มาถึงปีนี้ก็เลยลองเขียนเป็นกลอนออกมาบ้างไว้ให้อ่านกันเพลินๆค่ะ ขอบคุณที่ส่งความปรารถนาดีและมอบกำลังใจไว้นะคะ
16 กันยายน 2547 16:54 น. - comment id 332624
ดาเองนะคะพี่ดอกแก้ว... มาชื่นชมผลงานงามและรูปดอกไม้ค่ะ...ดาแอบเก็ยไว้หลายรูปแล้วนะค่ะ...ขอบพระคุณที่ลงรูปดอกไม้งามๆค่ะ... พี่ดอกแก้วสบายดีนะค่ะ...
16 กันยายน 2547 18:23 น. - comment id 332666
@...กัลลดา... สวัสดีค่ะน้องกัลลดา ขอบคุณเช่นกันนะคะที่แวะมาอ่านและทักทายพี่ดอกแก้วตรงนี้ เก็บได้เลยค่ะของสวยๆ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
