ในราวป่าพร่าพรายใบไม้เขียว ทรงเกาะเกี่ยวเรียวประดู่สู่พระหัตถ์ ตั้งปุจฉาภิกษุผู้ครองวัตร ใบในหัตถ์กับป่าไหนใดมากกัน ประดู่ลายคลายลงที่ตรงหน้า ทรงเทศนาสัพพัญญูที่รู้สรร ในทุกสิ่งมากมายเอนกอนันต์ ทรงกรองกลั่นมาเฉพาะเปลาะความดี ให้ภิกษุได้ทะลุอวิชชา ตามพระธรรมเทศนาอย่างถูกที่ คลายกำหนัดสงัดสงบพบเสรี คือสิ่งที่ทรงสอนรอนทุกข์ภัย ที่นอกเหนือเหลือกล่าวคือราวป่า มิได้มีคุณค่าที่ตรงไหน ในกำมือคือพระธรรมอันอำไพ ลบชีวิตปลิดใบไม่เกิด
พี่ดอกแก้ว 11 ก.ย. 2547 07:22 น. - ID 61019 
1008
20
0
11 กันยายน 2547 07:45 น. - comment id 328863
งดงามมากครับในรูปลักษณ์และลีลาที่แสดง นิพพาน.จักเป็นคำตอบสุดท้ายของผู้ใฝ่ธรรม ๚ะ๛ size>
11 กันยายน 2547 08:11 น. - comment id 328878
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_49260.php ใต้ร่มไม้ใต้ฉัตรธรรมงามล้ำลึก สร้อยผลึกสอนใจใฝ่เพชรล้ำ ลงแพทองล่องทะเลโลกย์โศกระกำ ขอแพธรรมนำทางสว่างใจ.. สู่ฝั่งฝันสว่างสอาดสงบสยบโลกย์ แม้นใจโศกรู้ทันเท่ามิหวั่นไหว ขอแพธรรมแพทองล่องลอยไป พาแพใจรู้วางทางนิพพาน.. ขุดบ่อบุญกลางใจไว้รินดื่ม แม้นหลงลืมเรียกขวัญวันพบหวาน นวลเนื้อใจเพียร*งามให้*อย่าโศกราน อุปาทานทำใจใครพรากลา.. รู้วางใจรู้ไม่หวั่นรู้สรรสร้าง เส้นทางงามไม่ท้อถอยเพียรค้นหา ใจเหนือโลกโศกไม่นานนะดวงชีวา ทุกข์ผ่านมาวูบวับรู้ดับทัน.. ดอกลั่นทมร่วงพร่างกลางร่างร้าว ตาซึ้งเศร้าซ่อนน้ำตาอย่าหลงฝัน รู้ทันโลกโศกชั่วครู่ใช่นิรันดร์ ใจเพียรฝันหวังเพียรสร้างงานงามใจ เมื่อมีรักจักรู้คู่ทุกข์โศก เป็นรอยโลกการอยร้าวให้เศร้าไหว รู้รักเย็นรักให้เป็นพลีพร้อมใจ เก็บกลางใจกระจ่างสร้างสรรดี.. เกิดมาแล้วเพียรสร้างทางกุศล หวังไม่วนหลงวงกรรมซ้ำชีพนี้ ใช้แพธรรมแพทองล่องชีวี จิตวิญญาณพลีพบฝั่งฝันวันไร้เธอ.. รักพี่
11 กันยายน 2547 08:12 น. - comment id 328880
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_49043.php The last leaf..!
11 กันยายน 2547 11:23 น. - comment id 328948
หวัดดีค่ะ พี่ดอกแก้วคนดี มาอ่านกลอนดีๆของพี่ค่ะ
11 กันยายน 2547 12:21 น. - comment id 328968
งามในความหมายและบทประพันธ์เป็นที่ยิ่ง
11 กันยายน 2547 12:37 น. - comment id 328976
แวะมาฟังเทศน์กันฑ์นึง ก่อนสู้ต่อ
11 กันยายน 2547 14:04 น. - comment id 329051
@...ทิงนองนอย... การค้นพบคำตอบสุดท้ายของผู้ใฝ่ธรรมนั้น มีเพียงทางสายเดียว.. แต่มีคนมากมายที่เดินเลี้ยวออกไปก่อนที่จะถึงทางสายนั้น ..เพราะติดข้องอยู่ในการปฏิบัติบางชนิด ..เป้าหมายรายทางบางประการ.. เช่น เพียรฝึกจิตเพื่อให้มีอำนาจพิเศษด้วยความอยากรู้อยากเห็น...แล้วก็หลงเลยไปในความลำพองใจกลายเป็นการพอกพูนกิเลสขึ้นมากอีก..หรือบางทีก็ผันตนเองไปเป็นนักวิชาการทางศาสนา ..หรือคืนผ้ากาสาวพัตร์ที่เคยครอง..ด้วยเป้าหมายบางประการที่ไม่ใช่คำตอบสุดท้าย...เส้นทางสู่เป้าหมายยังมีอยู่ แต่ไร้ผู้รู้ที่จะก้าวเดินไป ขอบคุณค่ะทิงนองนอย
11 กันยายน 2547 14:17 น. - comment id 329062
@...น้องพุด... เมื่อมารตู่ผู้ครองอาสน์ประกาศศักดิ์ พลพรรคท่วมท้นล้นทิศา มหาบุรุษผู้เลิศด้วยปรีชา ประกาศกล้าแก่มารถึงฐานบุญ วสุนธรามารินยินกุศล ไหลท่วมท้นพลมารที่ราญหนุน กระแสธรรมชำระภัยได้ค้ำจุน บารมีคุณพระโพธิสัตว์ขจัดมาร ไฉนเลยคนเศร้าเหล่าปุถุชน จะหลุดพ้นวนนทีที่เชี่ยวหาญ จึงพบโศกและเศร้าเคล้ากันดาร ผจญมารคือขันธาพาทุกข์ใจ ข้ามนทีสีทันดรรอนฤทธิ์มาร แพที่สานผูกด้วยธรรมนำจิตใส ถ่อที่ถือคือความเพียรเรียนรู้ใจ คัดท้ายไปด้วยปัญญาพาพ้นชล งานงดงามมากค่ะน้องพุด.. ขอบคุณมากนะคะที่ยกมาวางไว้เพื่อเป็นพุทธบูชาที่นี่ด้วยกัน
11 กันยายน 2547 14:19 น. - comment id 329063
@...เพียงพลิ้ว... สวัสดีน้องคนดีเช่นกันค่ะ ไม่ได้พูดเพราะเข้ามาเขียนชมนะคะ และสำหรับทุกคนที่มิได้ลงชื่อไว้ก็เช่นเดียวกันค่ะ ที่แวะเข้ามาอ่าน.. เพราะงานในลักษณะนี้...ต้องมีใจที่ไม่ปฏิเสธ จึงจะเข้ามาเสพรสได้ และใจนั้นต้องเป็นใจที่ต้องการความเจริญ..เป็นใจของคนดีไงคะเพียงพลิ้ว
11 กันยายน 2547 14:21 น. - comment id 329067
@...คุณทิกิ... ขอบคุณค่ะคุณทิกิ.. มุ่งมั่นและสรรค์สร้างงานที่ดีต่อไปนะคะ เริ่มที่ตน พ้นที่ตน และเผื่อแผ่แก่ผู้อื่น..นับเป็นประโยชน์ยิ่งเลยค่ะ
11 กันยายน 2547 14:22 น. - comment id 329068
@...ฤกษ์... มาฟังแล้วติดกัณฑ์เทศน์หรือยัง ..อิอิ จะเดินทางไปสู้แถวไหนคะ...จะตามไปดู ขอบคุณที่แวะมาค่ะ
11 กันยายน 2547 14:40 น. - comment id 329087
ดีค่ะมาอ่านะรรมมะธรรมโมกับเขาบ้างอ่ะพี่ดอกแก้วจ๋าจะได้หายบ้าบ้างหุหุหุหุคิดถึงค่ะ
11 กันยายน 2547 15:21 น. - comment id 329120
เรื่องราวเล่าลึกซึ้ง บ่งบอกถึงทางสุดท้าย ยากนักจักกร้ำกราย สายเพลิดเพลินคนเดินชอบ
11 กันยายน 2547 16:22 น. - comment id 329179
@...เพราะรัก... พบกันที่นี่ ..ไม่มีเรื่องบ้าค่ะ ทำใจสบายๆ อยู่ตามธรรมชาติ ความสุขสงบก็จะเกิดขึ้น...คิดถึงมากๆก็มาอ่านบ่อยๆนะคะน้องหวาน..อิอิ
11 กันยายน 2547 16:29 น. - comment id 329186
@...ชัยชนะ... ใบไม้ในกำมือ หลุดร่วงคือ เหลือขันธ์ห้า ทรงทอดธรรมทัศนา ให้ล่วงรู้ดูรูปนาม ต้องเคี่ยวเกลียวดวงจิต ให้สิ้นพิษจากมูลสาม โลภ โกรธ หลงคือทราม ควรดับความให้สิ้นลง ทางตัดหัดดวงจิต ให้ไร้พิษที่ลุ่มหลง เป็นทางสายเส้นตรง ย้อนนิสัยไม่ง่ายเลย ทางแห่งความสุขจริงนั้น สวนทางกับทางของความสุขปลอมๆ ยากลำบากก็ตรงที่ต้องเปลี่ยนความเคยชินเสียใหม่ให้มาถนัดในความดี ..และคิดดี.. ขอบคุณที่แวะมาค่ะชัยชนะ
11 กันยายน 2547 20:24 น. - comment id 329267
อวิชชา ปัจจยา สังขารา เพราะความรู้ไม่จริงเป็นปัจจัย สังขารจึงมี อิอิ ต้องทำลายอวิชชา ความเกิด แก่ เจ็บตายจึงไม่ ทำลายด้วยมรรค ๘ ประการ มี สัมมาทิฏฐิ สัมมาสังกัปปะ เป็นต้น พุทธธรรมนำสุข ให้ชีวิตไปสู่ความสุขความเจริญจริง ๆ ครับพี่ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู้ชายอารมดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
12 กันยายน 2547 10:28 น. - comment id 329502
@...ผู้ชายอารมณ์ดี... ต่างเรียนรู้ดูจำนำความคิด ว่าสิ่งใดถูกผิดควรแก้ไข และก็ต่างกันมากในตั้งใจ ว่ามีใครเรียนแล้วทำตามที่เรียน ส่วนใหญ่เราจะคล่องแคล่วในทฤษฎี แตกฉานในอรรถพยัญชนะของหลักธรรม ซึ่งในทางปฏิบัติแล้วไม่ค่อยคล่องแคล่วนัก .... แต่พี่ดอกแก้วจะไม่กล่าวคำนี้กับน้องเมก ..แต่จะขอกล่าวคำว่า อนุโมทนาในกุศลที่น้องเมกกระทำอย่างสม่ำเสมอ ด้วยศรัทธาและความกตัญญู..ขอให้กุศลนี้คุ้มครองให้สำเร็จในเป้าหมายทุกประการนะคะ
12 กันยายน 2547 15:10 น. - comment id 329678
มาอ่านธรรมะปรัชญาดีๆค่ะ
12 กันยายน 2547 21:14 น. - comment id 329878
กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แถมความหมายก็ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานเสมอนะค่ะ
13 กันยายน 2547 19:37 น. - comment id 330531
@...คนเมืองลิง... ขอบคุณค่ะที่ให้ความสนใจ ...ขอบคุณมาก
13 กันยายน 2547 19:38 น. - comment id 330533
@...ผู้หญิงไร้เงา... ขอบคุณค่ะน้องตูน...ขยันเรียนนะคะ จะเอาใจช่วยค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
