(โคลงสี่สุภาพ) ทำทนโท่ท่วมท้น มากมี ดวงเด่นดังดูดี ยากแท้ ท่องทุกถิ่นฐานที่ เข้าร่วม พังพับพร้อมพ่ายแพ้ สุดสู้ตัวจริง (กาพย์ยานี ๑๑) ลอยน้ำลำธารล่อง ไม่แคล่วคล่องเข้าช่วงชิง มัศยาปลาดำดิ่ง ยากยิ่งนักจักทันถึง กระโจนโตนลงหนอง ตามบึงคลองต้องรำพึง ภักษายากคว้าดึง ต้องบึ่งฝืนขึ้นคืนบก (กาพย์ฉบัง ๑๖) เขี่ยคุ้ยลุยเอาเข้าพก เงิ่นเงิ่นงกงก ไก่คาบคว้าก่อนอ่อนล้า สำเนียงเสียงสั่นขันท้า คนฟังเมินหน้า ก้าบก้าบไม่อยากได้ยิน (กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘) ทะยานน่านฟ้า หวังเฮงเก่งกล้า โบกปีกโบยบิน นกรวดเร็วปร๋อ ชูคอพักตร์ผิน ยิ้มย่องมองดิน ถิ่นฐานขานบอก (กลอนแปดหรือกลอนสุภาพ) สู่พื้นลาน หาญกล้า ท้าวิ่งแข่ง โดนวิ่งแซง แรงตัดหน้า นกกระจอก เทศขายาว แค่ก้าวเล่น เต้นย็อกย็อก ไปเป็นศอก พ่ายแพ้สิ้น กินไม่ลง หันมองตัว ตนทุเรศ เป็ดขี้เหร่ ดูไม่เท่ เก๋ก๋า พญาหงส์ ที่สวยล้ำ งามฟ้อ ลออองค์ จำต้องปลง หลบหน้า ค่าตาแอบ (อินทรวิเชียรฉันท์) โคลงกลอน ฤ กาพย์ฉันท์ ปริพันธ์ประการแบบ รับว่าวิชาแคบ ประลุผลมิโด่งดัง แม้รู้นะบางอย่าง เฉพาะทางสิสมหวัง ใจจิตเจาะจริงจัง จะจรูญเจริญงาม
25 เมษายน 2553 14:59 น. - comment id 282787
เก่งแบบนี้ขอเพียงที่ไว้ศึกษา เป็นตำราที่ดีเลิศในอักษร มีแยกแยะให้เรียนรู้นี่ละกลอน ดูอักษรต้องน้อมรับไกลเกินตัว แต่ก็ขอเอาข้างสีคงไม่ว่า เผื่อจะฟลุคได้ติดมาใช่นิ่งเฉย มีทั้งกาพย์โคลงกลอนสุภาพเอ๋ย ใจเฉลยพร้อมยอมรับท่านเยี่ยมจริง อิอิ
25 ตุลาคม 2550 12:05 น. - comment id 300726
เก่งจัง อยากแต่งได้บ้าง
10 กันยายน 2547 09:00 น. - comment id 328123
^_____^ แต่งเก่งจังเลยคะ ลุงชัยชนะ แอ๊ปเปิ้ลอยากแต่งแบบนี้เป็นบ้างนะ แต่หลาน ถนัดกลอนเศร้า อกหัก รักหวานซึ้งอ่ะ ได้แต่อ่าน แต่คงแต่งตอบไม่ได้ เด๊วเสียภาษา กลอนสวย ๆ ของลุงหมด อิอิ ดูจากกลอนแล้ว ลุงชัยสมัยเรียนท่าทางจะ Top ภาษาไทย นะเนี๊ยะ เชื่อเปล่าแอ๊ปเปิ้ลตอนเรียนนะ ยังแยกไม่ออกเลย กลอนบทไหนเรียกว่าอะไร เป็ด ก๊าบ ๆๆๆๆ แวะมาทักทายคุณลุงเจ้าคะ อิอิ ^___^
10 กันยายน 2547 09:42 น. - comment id 328140
สุดยอด เลยค่ะ เมื่อไร จะได้ แบบนี้ สุทรียะแห่งอารมณ์ น๊อ ขอคาระวะ
10 กันยายน 2547 09:50 น. - comment id 328146
(โคลงสี่สุภาพ..) ทำไปเถิดอย่าท้อ.....คนดี มิเด่นมิดังดี..............ร่วมสู้ ดำเนินถิ่นตามมี......เปิดช่อง บัณฑิตพึงเรียนรู้....ค่อยก้าวพร้อมเอย (กาพย์ยานี ๑๑) ลอยน้ำลำธารน้อย แรงกระจ้อยอย่าหงอยทรวง มัศยาผุดดำล่วง ยังติดบ่วงล่วงด้วยกล เป๋ปัดเดินขัดขา ก๊าบก๊าบมาริมฝั่งชล จอกแหนมีปะปน กินเลี้ยงตนแทนปูปลา (กาพย์ฉบัง ๑๖) หมาไนเจอจับขับไล่ หนีไปทันใด อาศัยธาราป้องกัน ไก่ฟ้าไม่กล้าประชัน อันตรายอันนั้น ตัวมันจึงรับโชคร้าย (กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘) แหงนคอหมายท้า ไม่เก่งแต่กล้า ว่ายน้ำแข่งกัน แม้นกผกผิน เคยยินไหมนั่น แม่น้ำรำพัน สวรรค์ริมบึง (กลอนแปด) รู้แรงตนวิ่งไปคงไม่ถึง... เข้าที่หนึ่งกับใครเขาที่ไหน ร้องก๊าบก๊าบยินดีเท่านี้ไง.. ขออภัยขาสั้นฉันเลยปลง แม้ไม่งามตามพงเข้าดงแอบ ก็ไม่แคบความรู้คู่สระสรง ใช้ชีวิตบนโลกยังโงกงง เดินไม่ตรงก็ยังเพลินเดินต่อไป.. อินทรวิเชียรฉันท์ - ยังไม่ได้ศึกษา ขอตัวก่อนค่ะ แวะมาแจมอย่างเต็มที่ ... สามัคคีเขียนต่อไป.... แว๊ป..
10 กันยายน 2547 09:52 น. - comment id 328148
ไม่เจ๊อะ กันนาน คิดถึงจังเล๊ย 5555 ...ไม่ว่างมาคอมเมนท์นะ .. ..หอบความคิดถึง หอบใหญ่ มาทิ้งไว้ก่อน..
10 กันยายน 2547 10:36 น. - comment id 328177
พกความงดงามและน่ารักในการใช้ ภาษาออกมาได้หลายหลายรูปแบบ ยอดเยี่ยมไร้เทียมทานมากเลยครับ ๚ะ๛ size>
10 กันยายน 2547 10:39 น. - comment id 328180
เขียนออกมาได้น่ารัก กับหลาก หลายรูปฉันทลักษณ์...ครบสูตร ๚ะ๛ size>
10 กันยายน 2547 11:05 น. - comment id 328198
อื้อฮือ...
10 กันยายน 2547 11:05 น. - comment id 328199
สวัสดีครับ ของคุณนะครับสำหรับ รูปหัวใจที่น่ารัก ผมชอบมากๆ เลย แต่เสียดายพี่ไม่ยอมเขียนกลอนมาด้วย และขอบคุณสำหรับคำติชมกลอนที่ผมนำมาลงไว้ ผมแก้แล้วครับ สงสัยจะเบลอไปหน่อย เมื่อคืนแต่งดึกแล้ว แต่ยังไงก็ขอขอบคุณนะครับ สุดท้ายผมมีข่าวด่วนมาฝากพี่ด้วยนะ ร้านนายอินทร์ รับประกวดแต่งกลอนครับ ชนะเลิศ 50,000 บาท และได้รับพะราชทานรางวัลด้วย จาก พระเทพฯ ดูรายละเอียดได้ที่นี่นะครับ http://www.naiin.com/04award.asp?cat=rule
10 กันยายน 2547 11:25 น. - comment id 328207
รู้แล้วค่ะว่าเก่งทุกรูปแบบ อิอิ
10 กันยายน 2547 11:53 น. - comment id 328219
ชื่นชมเด้วยใจจริงค่ะอาชัย...คารวะงามๆสามครั้ง อิอิ ... มีอาเก่งอย่างนี้จะให้หลานยอมแพ้ได้ยังไง....เดี๋ยวจะไปแต่งกลอนมาโพสใหม่..สวัสดีค่ะ
10 กันยายน 2547 11:56 น. - comment id 328225
อ่านแล้ว .. เล่นไม่ออกค่ะ .. ขอโทษนะคะ .. ครั้งนี้ไม่มีความคิดเห็นค่ะ .. .....................
10 กันยายน 2547 12:01 น. - comment id 328230
มาอีกรอบค่ะ .. จะบอกว่า ช่วงนี้ชมอักษรไม่ค่อยปกติ .. อ่านอะไร เห็นอะไร .. รู้สึกจะสะเทือนซาง..ไปหมดเลย .. อืมม .. แต่คิดถึงพี่ชัยนะคะ .. ดีใจที่ได้เห็นลงผลงานอีกครั้ง .. .....................
10 กันยายน 2547 12:37 น. - comment id 328272
มาอีกรอบด้วยค่ะ เดี๋ยวจะแต่งแบบรวมมิตรสมานฉันท์ให้ อึ้ง ทึ่ง เสียว ไปเลย ก้าบ ก้าบ ก้าบ เป็ดอาบน้ำในคลอง ปลาก็จ้องแลมองเพราะในคลองมีหอย ปู ปลา ก้าบ ก้าบ ก้าบ ก้าบ เจ๋งไหมคะอึ้งกิมกี่เลยใช่ป่ะ
10 กันยายน 2547 12:50 น. - comment id 328294
ในน้ำใจคุณชัยชนะ ไม่เคยน้อยไปกว่าผู้ใดเลยค่ะ ^_^ ................................................................................ ลี่...ผู้มาเยือน .
10 กันยายน 2547 14:06 น. - comment id 328354
เป็ด เป็นสำนวนว่าทำได้หลายอย่างแต่ไม่เก่งซักอย่าง อัลมิตราก็เป็ดนะ ตอนนี้กำลังหัดร้องเจี๊ยบๆ อยู่ค่ะ เผลอทีไร ก๊าบๆ ทุกที ..
10 กันยายน 2547 15:03 น. - comment id 328393
........โอ้...อลังการจังน้อง....
10 กันยายน 2547 15:26 น. - comment id 328405
อะหูยย มาทีแบบยิ่งใหญ่เลยนะสิดพี่ แหมะ ทั้งโคลง ฉันท์ กาพย์ ให้ตายสิสิดพี่ ผมภูมืใจในตัวสิดพี่จริงๆ 555 แวะมาอ่านก่อนไปทานข้าวขอรับ : )
10 กันยายน 2547 15:47 น. - comment id 328435
ลูกเป็ดขี้เหร่มาเยี่ยมกลอนที่ไม่เป็ดค่ะ
10 กันยายน 2547 16:02 น. - comment id 328453
(กลอนเมก จิ๊จิ๊) เมกคงเหมือนดาวบนฟ้า เพียงคุณมองมาแทบไม่เห็น ไม่เหมือนดวงจันทร์ในคืนวันเพ็ญ ลอยสวยเด่นให้คุณเห็นเต็มตา เมกเป็นแค่ดาวดวงหนึ่ง ในหมู่ดาวซึ่งอยู่บนฟ้า ไม่เป็นหนึ่งเหมือนดวงจันทรา หากคุณมองมาคงไม่รู้ว่าเมกคือดาวดวงใด จิ๊จิ๊ (กลอนเพื่อคนอื่น) อย่างที่ว่าความรักมักไม่เที่ยง รักแล้วมักจะเอียงไปทางไหน เหมือนต้นข้าวที่โดนลมแล้วพริ้วไป เหมือนกับใจเจอคนใหม่ก็พริ้วตาม (กลอนพี่ชัย) ความรู้สึก ที่มีให้ บอกได้ยาก มากกว่ามาก หรือแค่ไหน ก็ไม่รู้ มีบางสิ่ง อยากจะให้ ไตร่ตรองดู เพียงเห็นเธอ ยืนอยู่ ก็มั่นใจ ฉันกล้าก้าว กล้าหวัง ยังกล้าฝัน หากเพียงแค่ เธอนั้น ยังยิ้มให้ อยากบอกว่า เธอเป็นเพื่อนของหัวใจ นานแค่ไหน ไกลกี่ฝัน ฉันจะรอ ฯ ก๊าบ ก๊าบ ก๊าบ ก๊าบ พรึบบบบบ ซาแวป..ปปปป +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู้ชายอารมดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
10 กันยายน 2547 16:57 น. - comment id 328507
กำลังคิดในใจว่าหมุ่นี้ร่มรักเรือนไทยหงอยเหงาไป เพระอะไรนะอะไรน้อ ที่แท้ก็เพราะบางคนนี่เองที่ไปบรรเลงเพลงกลัวเป็ด ขอพุดไปหามูลิเน็กซ์มาไว้ปั่นก่อนนะจะกลับมา ให้สยดสยองขวัญในค่ำคืนนี้ค่ะ คิดถึงและซึ้งใจที่ไม่เคยลืมไปเรือนพุดค่ะ
10 กันยายน 2547 17:00 น. - comment id 328511
อ้าวไปอ่านแล้วนิดนึงก็รู้แล้วนะ ว่าคิดอะไรอยู่อิอิ ไม่บอกดอก ไม่บอก บอกแค่ว่าน้อยใจใจน้อยห้อย..วังเวง เพลงบทหัวล้านอิอิ
10 กันยายน 2547 17:15 น. - comment id 328535
กบในกะลาครอบมาขอความรู้ค่ะ.. เขียนได้หลากหลายดีจังเลย.. ชื่นชมด้วยใจจริงค่ะ.. ไม่แซวนะคะวันนี้..ขอเป็นวิชาการหน่อย สวัสดีค่ะ..
10 กันยายน 2547 17:57 น. - comment id 328582
คำว่าเก่งเล็งไว้ว่าได้แน่ ไม่ยอมแพ้ถือตนบนความขลัง ทั้งแผ่นดิน ..น้ำ..ฟ้า..ข้าเก่งจัง มองอีกครั้งรั้งท้ายพ่ายทุกคน สำนึกบททวิบาทเชื้อชาติเป็ด มิใช่เพชรแต่เป็นกรวดข้างถนน ยังมีค่าให้เขาเปรียบเทียบกับคน สำนึกตนให้เก่งจริงสักสิ่งเดียว ก่อนไปโรงพยาบาลอีกครั้ง ... มาดูเป็ด...และชื่นชมในความคิดมากเลยค่ะ ...
10 กันยายน 2547 18:57 น. - comment id 328613
เยี่ยมครับ :) สบายดีนะครับ
10 กันยายน 2547 20:17 น. - comment id 328661
เป็นเป็ด รู้แบบเป็ด..ผมว่าให้รู้เถอะ..รับรองสามารถเดินบนโลกได้อย่างมั่นคงแน่.. รู้มากยากนาน รู้น้อยพลอยรำคาญ..ความคิดของคนมันหาความพอดีไม่ได้..รู้ไว้ใช่ว่า.ครับ มาเยี่ยมเป็ด คุณชัยชนะทราบไหม ผมชอบทานเป็ด มากที่สุดเลย..วันนี้ก็เป็ดพะโล้ สวัสดีครับ.
11 กันยายน 2547 09:52 น. - comment id 328912
ก้าบ ก้าบ ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณเป็นการส่วนรวมไว้ก่อนที่แวะมาเยี่ยมหาพูดจากัน เนื่องจากมีจำนวนมากจะทยอยตอบให้ คงอภัยให้ชัยนะครับ สวมวิญญาณเป็ดคงจะแวะมาหาเชื่องช้าซักหน่อยนะครับ (ยกที่หนึ่ง ก้าบ ก้าบ) หลานเปิ้ล กลอนรักลุงก็ชอบ แต่ขอลอบลี้ไปก่อน เรื่องรักขอพักร้อน เพื่อผ่อนคลายเข้าใจผิด ที่เดาไว้สมัยเรียนหลานคิดพลาด อย่าประหลาดสงสัยในดวงจิต บอกชี้ชัดถนัดเลขเอกคณิต ไม่ท็อปฮิตภาษาไทยได้แค่สอง แต่อาศัยชอบอ่านกลอนของสุนทรภู่มาก พึ่งมาค้นคว้าแบบอื่นช่วงที่มาบ้านกลอนฯนี้แหละ เคล็ด(ไม่)ลับแต่อย่างใด ต้องมีพจนานุกรมพกติดตัวไว้ซักเล่มนะจ๊ะ คนดี ดาหลา & ปะการัง สุนทรียะอารมณ์ต้องบ่มไว้ หมั่นเขียนไป ไม่นานหา หากมุ่งมั่น จินตนา มาหา ไม่ช้าพลัน ให้สร้างสรรค์ประพันธ์งานผ่านอารมณ์ ถ้ารักการเขียนไม่มีอะไรเกินความสามารถแน่นอนครับ
11 กันยายน 2547 09:57 น. - comment id 328918
กุ้งหนามแดง มัวแต่เผลอ เจอคู่แข่ง เข้าให้แล้ว อยากขอแซว ซักนิด นะคมขำ พกนวมมี ไหมจ้า เอามานำ แกล้งกล่าวคำ หยอกเย้า เจ้าฝีมือ ขอตอบขอบคุณ จุนเจือเกื้อหนุน ใจนึกฝึกปรือ ฝึกฝนค้นหา เก่งกล้าระบือ พูดตามความซื่อ อาจชื่อลือไกล เชี่ยวชาญชำนาญกานท์ไหล กลอนหล่นทันใจ ทันจิตคิดได้ไม่นาน เสนอข้อขอชี้นำ เมื่อแต่งคำกลอนนิทาน น่าจะมีหลายกลอนกานท์ ผู้แวะอ่านไม่เบื่อเซ็ง รดา ด้วยเพลงนี้ พี่เคยนั่ง ฟังบ่อยบ่อย แวะมาหน่อย แต่อย่านาน นะคิดถึง ทิ้งหอยใหญ่ ทับพี่ชัย จมลึกซึ้ง ว่างเมื่อไหร่ ให้รีบบึ่ง บทกวี ไม่ว่างจนไม่มีเวลาตอบกลอนเหมือนเก่านะจ๊ะคนดี ถ้าไม่ว่างเรื่องงานไม่เป็นไรพี่ชัยอภัยให้เสมอจ้า
11 กันยายน 2547 10:01 น. - comment id 328920
น้องรดา ทิ้งหอบใหญ่นะ(พิมพ์ผิดจ้า) Robert TingNongNoi ขอขอบคุณ เจ้าประจำ เจอทุกที่ เวลามี ว่างมา พาสดใส นำน้ำหอม หยดรินหลั่ง พลังใจ รุกเดินหน้า ต่อไป ในงานกลอน ก็หมดไส้หมดพุงเท่าที่ทำได้ แต่ก็มีอีกเยอะครับ คงต้องเรียนเพิ่มเพื่อรักษ์ด้วยใจรักครับ หมอกจาง มาอุทาน ฝันกลางวัน กันหรือเปล่า ยินเสียงเว้า แค่สองคำ รู้ความหมาย ยินดีด้วย ช่วยคบหา มาใกล้กราย ขอขอบคุณ มากมาย มิตรไมตรี อุทานแบบนี้ ต้องแถมด้วยคำว่า หล่อจัง อย่ามายกยอกันเลย เขินนะครับ ผู้ชายด้วยกัน ก็พูดจาเรื่อยเปื่อยไปตามประสาชายโสดนะครับ ผลิใบสู่วัยกล้า เรื่องแต่งกลอน พอดี พี่ไม่ว่าง ความคิดค้าง บางคราปึก นึกไม่ออก ขออภัย ไม่ลงกลอน แค่การทอร์ค ที่เขียนบอก ของต้องตา พาดีใจ ประกวดกลอน ขอนอนคิด สักนิดหนึ่ง แสนซาบซึ้ง ส่งข่าวดี ที่ยิ่งใหญ่ อาจประลอง วิชา กล้าส่งไป แต่อีกไกล กว่าจะถึง กำหนดวัน พี่มาเขียนกลอน นอกจากความสุขทางใจ ก็อยากจะอนุรักษ์บทกวี เขียนเล่นอาจฟุตฟิตฟอไฟไปบ้าง แต่ขึ้นหน้าส่วนตัวพยายามรักษ์ภาษาไทยไว้ครับ
11 กันยายน 2547 10:04 น. - comment id 328921
คนเมืองลิง เก่งทุกเรื่องยากเฟื่องฟูไม่รู้จริง รู้บางสิ่งแต่จริงใจไปศึกษา ยอมช่ำชองเชี่ยวชาญงานนานา รู้รักษาตัวรอดเป็นยอดดี บรรทัดสุดท้ายจำของสุนทรภู่ท่านมา ผมยังไม่เก่งอะไรหรอกครับ คงแค่พอไปวัดไปวากับเขาได้ยามเช้า ๆ(ฝีมือ) ถ้าไปตอนสายเดี่ยวเขาจะเห็นหน้าลายชัดเจน มาเจอหน้าคนเมืองลิงสงสัยชัยชนะคงได้แวะไปวัดบ่อย ๆ ซะแล้วครับ หลานผึ้ง มาบ้านกลอน คิดนอนเฉย เชยนะหลาน เดี๋ยวขึ้นคาน(โทษทีจำบทมาผิดจ้า) ว่างจากงาน การเรียน เขียนเติมแต่ง อย่าเงียบหาย ไปหลายคืน นะคำแพง เหมือนกลั่นแกล้ง คำนึงหา จนตาลาย ก็เติมน้ำตาลสักนิด อาว่าดีกว่าอยู่เปล่า ๆ ถือว่าเป็นการพักสมองคลายความซีเรียสลงบ้างนะจ๊ะ น้องชมอักษร อันความรักมีขาขึ้นย่อมคืนลง เมื่อเส้นตรงดิ่งถลำต่ำที่สุด ย่อมโผล่ขึ้น ฟื้นมา นะน้องนุช จุดจุดจุดคงมาเยือนเรือนใจเบญ ห่วงใยจากใจจริง ขอได้สิ่งหวังพบเห็น พักผ่อนหย่อนใจเล่น ใจเย็นเย็นนะคนดี ซาบซึ้งในน้ำใจน้องสาวคนสวยถึงแม้นไม่สบาย แต่มีแรงกายมาเคาะแป้นพิมพ์ส่งกำลังใจมาให้พี่ชัยครับ
11 กันยายน 2547 10:09 น. - comment id 328924
ขออนุญาตพักยกให้น้ำก่อนนะครับ มีธุระด่วนจริง รอบบ่ายคงจะได้มีโอกาสไปเยี่ยมเยืยนกัน สำหรับทุกท่านที่เหลือ ค้างไว้ก่อน ช้าอย่างเป็ดนะครับ คงไม่เกินวันอาทิตย์คิดคำตอบมาให้ทุกคนคร๊าบ ก้าบ ก้าบ ก้าบ ก้าบ ก้าบ ก้าบ ก้าบ...
11 กันยายน 2547 18:06 น. - comment id 329245
หูย..อ่านแล้วอายตัวเอง.. แต่งเองม่ายด้ายครึ่งเลยอ่ะค่ะ นับถือๆ วีนัสก่ะเจ้า
12 กันยายน 2547 12:51 น. - comment id 329550
โห้ยย .. เก่งมากเลยคะ ..พี่ชัย.. เรน อ่าน ทุกตัวอักษร เลยนะคะ.. เป็ด ..ตัวนี้.. น่ารัก มากเลย.. ..เรนไม่ได้ ..เล่นคอมฯ ..ตั้งสามวัน .. เหมือน สามปีเลยคะ.. ..คิดถึง ..จัง..
12 กันยายน 2547 20:21 น. - comment id 329835
แม้จะเป็นเป็ดตัวน้อย ที่ล่องลอยกระแสสินธุ์ แต่ทุกวันยังยลยิน ได้เห็นชิ้นในผลงาน แม้จะไม่เลิศเลอ ให้ได้เพ้อหรือขับขาน แต่ทุกวันในวันวาน ยังตระการงดงามชม *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แต่พออ่านเรื่องนี้แล้วอยากทานเป็ดพะโล้จัง อิอิ ทานด้วยกันไหมค่ะ น้ำหนักจะได้เยอะ ๆ หน่อย อิอิ*-*
12 กันยายน 2547 20:31 น. - comment id 329839
ยกที่สอง ก้าบ ก้าบ ก้าบ ก้าบ คนเมืองลิง(รอบสอง) ก้าบก้าบดังลั่น ท้าไก่ประชัน แข่งกันสักยก ปูปลาในหนอง ยินร้องตลก กุ้งเต้นหัวหก ก้นขวิดตำหอย ลี่..ผู้มาเยือน น้ำใจที่ไหลหลั่ง ล้นประดังทั้งหอบหาบ ส่งจิตมิตรภาพ ตราบสิ้นฟ้าผู้มาเยือน คุณลี่ก็มากด้วยน้ำใจสม่ำเสมอเหมือนกันครับ อัลมิตรา ใช่ตามความหมาย เป็ดรู้มากมาย แต่ไม่เก่งกาจ รู้แค่เพียงหนึ่ง ได้พึ่งสามารถ ยิ้มอย่างองอาจ ช่ำชองเชี่ยวชาญ ดีแล้วครับไม่ร้องเจี๊ยบ เดี๋ยวจะโดนเป็นลูกไก่ในกำมือ หรือถ้ารอดใหญ่ขึ้นมา กลายเป็นแม่ของปลาช่อนไปอีกครับ
12 กันยายน 2547 20:34 น. - comment id 329841
kOrOkOsO ขอบคุณอุดหนุนชม ทำให้ผมพลังเพิ่ม อลังการหว่านมาเติม เสริมกำลังหายล้าเพลีย ขอบคุณ มากครับในคำชม เมจิคเซี่ยน กินข้าวเที่ยง หรือค่ำ พึ่งยามบ่าย หาง่ายง่าย เว้นสักวัน อาหารเป็ด ขอขอบคุณ ในน้ำใจ รินไหลเล็ด เหมือนยาดี วิเศษ ไม่อยากเซดเลย ก็ขนมาหมดชุดใหญ่ได้แค่นี้เองครับ เพียงพลิ้ว เปรียบเปรยเป็น ลูกเป็ดที่ ขี้เหร่มาก ไมค่อยอยาก จะเชื้อ เนื้อความหมาย ฟังสำเนียง เพียงพลิ้ว ปลิวพลิ้วพราย ดูสยาย ยอดยิ่ง ดูพริ้งพราว ขอบคุณในการแวะมาหากันพร้อมคำชมครับ
12 กันยายน 2547 20:39 น. - comment id 329845
น้องเมก แวะเอากลอน มาฝาก มากคนให้ จะเก็บไว้ เพื่อใคร คนน้องหวัง แวะเวียนผ่าน หันหน้า มารับฟัง อาจเจอหญิง จริงจัง ส่งใจมา มานอนนั่ง ตั้งท่าก่อน อย่าร้อนจิต คงได้ชิด พิศโฉม เสน่หา ไม่วันนี้ พรุ่งนี้อาจ ไม่คลาดคลา สุริยัน จันทรา ยังมาเยือน มาแบบไหนเขียนมาเถอะ ตอบตามเรื่องที่ต่อกลอนมาหาครับ พุด เรื่องกลัวเป็ด เหตุเคยฟัง ยังข้อข่าว นอกใจสาว เจ้าโลก เลยหลุดหาย เฉือนเอาไป ให้เป็นร้อง ท้องสบาย แต่คงเป็น ชายเจ้าชู้ มิใช่ชัย บ้านเรือนไทย อาจไปเล่น แค่ริมบึง เข้าไม่ถึง ห้องหับ ต้อนรับอาศัย แวะเยี่ยมดู อยู่นะจ๊ะ อย่าน้อยใจ เรื่อยยาวย้วย มากหลาย เวลาไม่ค่อยมี ติดตามดูตลอดครับ ถึงจะไม่ได้เข้าไป ก็แกล้งประท้วงคนชอบเขียนยาว ๆ เล่นนะครับ
12 กันยายน 2547 20:44 น. - comment id 329848
กอกก กบในกะลาครอบ แต่อย่าชอบไปเลือกนาย เป็ดก้าบทราบความหมาย รู้มากมายไม่เก่งจริง มีทั้งวิชาการวิชาเกิน ขอบคุณที่ไม่เมินแวะมามียงมอง พี่ดอกแก้ว ความรู้ท่วมหัว ไม่ปลอดรอดตัว แม่รู้มากมาย ไม่เป็นชิ้นอัน ทำกันจับฉ่าย เอาดีมิได้ ไร้ค่างานทำ ส่งใจไปช่วย ส่งใจไปแช่ง(แช่งโรคร้ายนะครับให้ตายไปจากตัวพี่สาวที่ใจงาม) น้องหมึกมรกต ยินดีที่มาเยี่ยม แสนสุขเปี่ยมล้นฤดี พี่ชายสบายดี ใจสุขีเขียนบทกลอน เห็นแวปแวปทางเรื่องสั้น บอกตามตรง ไม่ค่อยมีเวลาอ่านเรื่องสั้นเลยครับ ผู้เฒ่า.....(ไม่ทราบว่างมหาอะไรครับ) รู้ไว้ใช่ว่า แบกหามใส่บ่า อย่าเพียงผิวเผิน ร่ำเรียนเรื่อยต่อ อย่าท้อทำเมิน ไม่มีใครเกิน แก่ที่จะเรียน ผมว่าเป็นพะโล้ไม่ขอเสิร์ฟกลัวอ้วนนะ เอาเป็ดย่างไฟแดงแทนนะครับ
12 กันยายน 2547 21:16 น. - comment id 329883
วีนัสกะเจ้า อย่าอายในการเรียน หมั่นพากเพียรรับรองเก่ง ทำบ่อยค่อยเป็นเอง สิ่งที่เล็งเลิศสมใจ เขาว่าอายครูไม่รู้วิชา อายภรรยาไม่มีบุตร ได้ครูเป็นภรรยา ได้ทั้งวิชาและบุตรจ้า.. น้องเรน แวะพี่ชัย บอกได้อ่าน ทุกอักษร ยินคำอ้อน ป้อนถึง ซาบซึ้งจิต น้องเรนเลือน ลับหาย ให้ครุ่นคิด นึกว่าติด เพลินท่องเที่ยว เบี้ยวไม่มา ออกกลอนมาหายจ้อยไป พี่ชับเข้าไปหาหน้าจ๋อยไปเลย แต่วันนี้ได้จอยแล้วล่ะ ที่เห็นน้องเรนฝากความคิดถึงมา น้องหญิงไร้เงา พึงพอใจ ในสิ่ง ที่อิงอยู่ ไม่ขันสู้ เรื่อยเรื่อย เฉื่อยเฉื่อยฉิว เป็นเป็ดน้อย ต้อยต้อยเพลิน เดินตัวปลิว ถึงไม่ลิ้ว แต่ไม่ล้า รอนรอนไป พอดีทานเข้าเย็นวันนี้ที่บ้านพี่ชัย จะมีคนมาแอบอิจฉาไหมนี่ เอาลาบเป็ดให้ทานก็แล้วกาน ขึ้นชื่ออยู่หลายร้านนะครับที่อุบล เป็ดพะโล้คงไม่ไหว กลัวจะสมบูรณ์มากเกินไปจ้า
13 กันยายน 2547 14:58 น. - comment id 330302
ไพเราะทุกๆๆแบบเลยคะ เรียกว่ามีครบสูตรให้เลือกสรร อิอิสุดยอดจริงๆๆ ชื่นชมๆๆ
13 กันยายน 2547 19:28 น. - comment id 330523
แวะมาเยี่ยม...และเป็นกำลังใจให้...เป็ดตัวโต..นะจ๊ะ...น้องชัย...มีวรรคหนึ่งที่น่าสนใจ... ...กระโจนโตนลงหนอง....คำว่า โตน...ลองปรับเป็นภาษาสากล..จะดีมั้ยจ๊ะ...เช่น.. ...กระโจนลงสู่หนอง...ตามบึงคลองต้องรำพึง... พี่ว่า..ความหมายคงเดิม..แต่จะนิ่มขึ้นนะคะ.. ลองพิจารณานะจ๊ะ... .
13 กันยายน 2547 21:00 น. - comment id 330590
ardin ขอขอบคุณ คำชม ชโลมจิตร น้ำใจมิตร มอบหา พาสุขี คงแค่ท้าย ปลายแถว เธอคนดี ยากจะเป็นกวีที่เด่นดัง ขอบคุณมากครับ ก็เอามาหลาย ๆ แบบ เพื่อจะได้โดนใจคนอ่านบ้างสักบทครับ พี่ตุ้ม ขอบคุณคำแนะนำ ชี้ถ้อยคำควรเหมาะสม นิ่มนวลในอารมณ์ แต่ว่าผมคงตามเดิม คำว่า โตน ถึงแม้เป็นภาษาถิ่น แต่ก็ปรากฏมีในพจนานุกรม และก็มาบอกค่อนข้างช้า คนคงมาอ่านเกือบหมดแล้ว และกาพย์ยานี ผมถ้าเขียนหน้าส่วนตัว พยายามใส่สัมผัสระหว่างบทด้วยครับ คงจะเอาไว้กลอนต่อไปครับ จะระวังในการใช้ถ้อยคำมากกว่าเดิม การใช้ภาษาถิ่นก็สื่อบอกตัวเราเป็นเราให้คนอ่านได้รู้เหมือนกันครับ บางทีผมก็ค่อนข้างเป็นคนดื้อ(ที่มีเหตุผล) ช่วงนี้อาจจะขาดหายการติดต่อไปบ้าง ก็อย่าพึ่งโกรธนะครับ บอกให้พี่ตุ้มดีใจ ในไทยโพเอ็มขณะนี้ผมติดต่อกับเฉพาะพี่ตุ้มคนเดียว ก็ยังไม่ค่อยมีเวลาจะเขียนเมล์ บอกตามตรงผมชอบตอบกลอน เลยไม่ค่อยมีเวลาครับ
15 กันยายน 2547 15:07 น. - comment id 331929
เหนื่อยกาย......งานและเรียน เหนื่อยใจ.........ทะเลาะกับเพื่อนรัก มาบ่นให้ฟังค่ะ...
15 กันยายน 2547 20:28 น. - comment id 332078
กัลลดา ทำงานร่วมด้วยกันกระทบกระทั่ง เรื่องชิงชัง คงไม่มี อย่าผลีผลาม ไว้หายขม อารมณ์เย็น อย่าวู่วาม เพราะว่าความ เป็นเพื่อน ช่วยเตือนใจ แหม! ก็เป็นเพื่อนกัน จะเรียกว่าบ่น ได้ไง มีอะไรปรึกษาหารือกันได้ คนเราไม่ใช่เครื่องจักรกล ย่อมีอารมณ์หลากหลายอย่างเป็นเรื่องธรรมดา ดีกันเถอะครับ การไปง้องอนกันหาใช่การเสียหน้าแต่อย่างใด ทำวันนี้เวลานี้กับชีวิตของเราให้มีความสุขที่สุดเถอะครับ
17 กันยายน 2547 07:22 น. - comment id 332977
หวัดดีคะ..เก่งจังคะ อยากแต่งได้แบบนั้นบ้าง ขนาดตอนเรียน อาจารณ์หั้ยแต่งยังแต่งไม่เก่งเลยคะ ^__^
17 กันยายน 2547 21:44 น. - comment id 333478
ปากาออนไลน์ ผมแต่งเป็นแค่กลอนตลาดงู ๆ ปลา ๆ ผมเข้ามาตอนแรก ก็อาศัยสังเกตุจากผู้ที่แต่งเก่ง ๆ ที่นี่หลายคน และก็พยายามเขียนอยู่ประจำมิขาด ก็ยังได้แค่นี้ สำหรับของผมแค่ระดับปานกลาง ไปไหนมาได้พอไม่ได้อายสาว ขอบคุณครับที่แวะมาเยี่ยม และขอให้มีความสุขสมหวังในโลกแห่งความฝันนี้นะครับ
3 พฤษภาคม 2549 16:43 น. - comment id 414589
เด่นความงามจนความหมายด้อยนะครับ
25 กันยายน 2549 08:03 น. - comment id 414780
เพราะมากๆ แถมยังให้บทกลอนสอนใจ