อคติ

นครา ประไพพงศ์

เพียงเพราะมีจุดหนึ่งซึ่งเคยผิด
ก็กลับคิดเป็นทั้งหมด....รันทดยิ่ง
ไม่เชื่อในความสามารถอาจแอบอิง
งานทุกสิ่งย่อมพลาดได้ใช่ไหมครับ
         ขออย่ามีอคติ...ติก่อนเห็น
งานด้อย-เด่นอย่างไรให้รู้ปรับ
ผิดเพียงครั้งอย่าถุยถ่มเหยียบถมทับ
โปรดยอมรับ...อย่าตั้งแง่  แต่เริ่มเลย
......................................................................
เขียนจากความรู้สึกที่เพื่อนได้รับ....หลังจากทำงานมามาก
ดีมาตลอด เพียงผิดพลั้งครั้งเดียว กลับกลายเป็นอคติ
ที่มีต่อตัวบุคคล จนหมดกำลังใจในการทำงาน				
comments powered by Disqus
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    7 กันยายน 2547 06:55 น. - comment id 325837

    สวัสดีครับ
    
    มาอ่านกลอนเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี
    
    และจะเป็นกำลังใจให้ต่อไปเรื่อยครับ
    
    
  • อัลมิตรา

    7 กันยายน 2547 08:21 น. - comment id 325862

    ความรู้สึกแบบนี้ก็เคยมีนะคะ เล่นเอาความมั่นใจที่เคยมี หายวูบไปทันตา จนกระทั่งตอนนี้ก็ยังตอบไม่ได้ว่า ได้คืนมาครบหรือยัง
    
    
  • เมกกะ

    7 กันยายน 2547 08:32 น. - comment id 325868

    เกิดมาก็มีเพียงแค่นี้ 
    หมั่นคอยทำดีเถิดหนา 
    ชีวิตทุกชีวิตย่อมมีค่า 
    อย่าปล่อยเวลาให้ล่วงเลย 
    
    คิดดีทำดีมีความสุข 
    คิดชั่วมีทุกข์นะเพื่อนเอ๋ย 
    บางคนทำดีศักครั้งยังไม่เคย 
    เกิดมาละเลยความเป็นคน 
    
    เมื่อถึงวันใกล้ดับดิ้น 
    เสียดายชีวินที่สลาย
    คนเราเกิดมามักกลัวความตาย 
    ยังไม่สายหากคิดกลับใจ 
    
    +-*-+-*-+  +-*-+-*-+ ผู้ชายอารมณ์ดี +-*-+-*-+  +-*-+-*-+
    
  • คนเมืองลิง

    7 กันยายน 2547 10:16 น. - comment id 325923

    พลั้งพลาดอาจมีกันได้
    
    หมั่นให้อภัยใครเขา
    
    รู้ผิดรู้ผ่อนหนักเบา
    
    จงเฝ้าถนอมไมตรี
    
    (ยืมเขามา)  ไม่เคยมีใครไม่เคยทำผิดหรอกค่ะ
    และควรให้โอกาสแก่คนที่ทำผิดให้เขาเริ่มใหม่ด้วยความหวังดีค่ะ
  • Robert TingNongNoi

    7 กันยายน 2547 14:24 น. - comment id 326137

     
    เรื่องความผิดพลาดมันเป็นธรรมดาของ
    การทำงานครับ    ตัวเราพร้อมจะอภัยให้
    กับความผิดพลาดนั้นเสมอครับ   แต่คน
    อื่นเขาไม่ใช่เราครับ  เขาไม่ให้อภัยครับ
    เป็นเรื่องสัจจัง.ของสังคมที่แก่งแย่งครับ ๚ะ๛
    
    size> 
    
  • นครา ประไพพงศ์

    8 กันยายน 2547 03:31 น. - comment id 326594

    ความคิดเห็น : สวัสดีครับ
    
    มาอ่านกลอนเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี
    
    และจะเป็นกำลังใจให้ต่อไปเรื่อยครับ
    
     
     จาก : รหัสสมาชิก : 5564 - )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((  
     รหัส - วัน เวลา : 332051 - 07 ก.ย. 47 - 06:55  
    .................................
     
    ขอบคุณครับ
  • นครา ประไพพงศ์

    8 กันยายน 2547 03:33 น. - comment id 326596

    ความคิดเห็น : 
    ความรู้สึกแบบนี้ก็เคยมีนะคะ เล่นเอาความมั่นใจที่เคยมี หายวูบไปทันตา จนกระทั่งตอนนี้ก็ยังตอบไม่ได้ว่า ได้คืนมาครบหรือยัง
    
     
     จาก : รหัสสมาชิก : 2189 - อัลมิตรา  
     รหัส - วัน เวลา : 332080 - 07 ก.ย. 47 - 08:21  
    
    ........................................
    หัวอกเดียวกันอีกแล้วน่ะครับ
    
    
  • นครา ประไพพงศ์

    8 กันยายน 2547 03:34 น. - comment id 326597

    ความคิดเห็น : เกิดมาก็มีเพียงแค่นี้ 
    หมั่นคอยทำดีเถิดหนา 
    ชีวิตทุกชีวิตย่อมมีค่า 
    อย่าปล่อยเวลาให้ล่วงเลย 
    
    คิดดีทำดีมีความสุข 
    คิดชั่วมีทุกข์นะเพื่อนเอ๋ย 
    บางคนทำดีศักครั้งยังไม่เคย 
    เกิดมาละเลยความเป็นคน 
    
    เมื่อถึงวันใกล้ดับดิ้น 
    เสียดายชีวินที่สลาย
    คนเราเกิดมามักกลัวความตาย 
    ยังไม่สายหากคิดกลับใจ 
    
    +-*-+-*-+  +-*-+-*-+ ผู้ชายอารมณ์ดี +-*-+-*-+  +-*-+-*-+
     
     จาก : รหัสสมาชิก : 7555 - เมกกะ  
     รหัส - วัน เวลา : 332086 - 07 ก.ย. 47 - 08:32  
    ....................................................
    
    ขอบคุณมากครับ  ซึ้งใจจริง ๆ
  • นครา ประไพพงศ์

    8 กันยายน 2547 03:36 น. - comment id 326598

    ความคิดเห็น : พลั้งพลาดอาจมีกันได้
    
    หมั่นให้อภัยใครเขา
    
    รู้ผิดรู้ผ่อนหนักเบา
    
    จงเฝ้าถนอมไมตรี
    
    (ยืมเขามา)  ไม่เคยมีใครไม่เคยทำผิดหรอกค่ะ
    และควรให้โอกาสแก่คนที่ทำผิดให้เขาเริ่มใหม่ด้วยความหวังดีค่ะ  
     จาก : รหัสสมาชิก : 9011 - คนเมืองลิง  
     รหัส - วัน เวลา : 332144 - 07 ก.ย. 47 - 10:16  
    .....................................................
    
    เมื่อคนอื่นล้ม มี 2 ทางให้เลือกคือ เหยียบย่ำ และหยิบยื่น แต่สิ่งที่อยากให้เกิดขึ้นมากที่สุดก็คือ การหยิบยื่นครับ
  • นครา ประไพพงศ์

    8 กันยายน 2547 03:37 น. - comment id 326599

    ความคิดเห็น : 
    เรื่องความผิดพลาดมันเป็นธรรมดาของ
    การทำงานครับ    ตัวเราพร้อมจะอภัยให้
    กับความผิดพลาดนั้นเสมอครับ   แต่คน
    อื่นเขาไม่ใช่เราครับ  เขาไม่ให้อภัยครับ
    เป็นเรื่องสัจจัง.ของสังคมที่แก่งแย่งครับ ๚ะ๛
    
    
     
     จาก : รหัสสมาชิก : 8650 - Robert TingNongNoi  
     รหัส - วัน เวลา : 332369 - 07 ก.ย. 47 - 14:24  
    ..........................................
    
    ก็ยังหวังว่าคนส่วนใหญ่ยังให้อภัยน่ะครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน