ไร้หนทางเยาะเยียบเงียบสงัด อาศัยวัดนอนศาลาห่มผ้าผี ข้าวก้นบาตรกวาดเอาเท่าที่มี ท่านผู้ดีมีน้ำใจให้เป็นทาน เสียงเศษตังค์ดังกระทบพบความจริง มือระวิงวิ่งพนมก้มประสาน ขอขอบคุณคนดีที่แผ่วผ่าน ยังพบพานเอื้อเฟื้อเพื่อพบพา ชีวิตนี้ทุกระทมขมขื่นเข็ญ เช้าจดเย็นตะวันดับลับห่วงหา สิ้นหนทางมืดมิดปิดดวงตา วันเวลาทนโศกโลกความจริง ๐๖/๐๙/๒๕๔๗ ๐๖:๐๘:๒๑ น. ผลิใบสู่วัยกล้า
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**((( 6 ก.ย. 2547 06:32 น. - ID 60531 
976
24
0
6 กันยายน 2547 06:33 น. - comment id 325043
ถึงแล้วนะครับพี่ชัย ของคุณครับ
6 กันยายน 2547 08:19 น. - comment id 325094
กลอนไพเราะงดงามสะท้อนความจริง ผู้ใดที่ไร้จุดยืนในสังคม..ผู้นั้นต้องทุก ทรมาน การขอกับการแสวงหานั้นมัน ต่างกันมากในศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ ๚ะ๛ size>
6 กันยายน 2547 09:42 น. - comment id 325138
เพียงน้ำใจปันมาให้สักเพียงบาท.. ทุกทุกชาติจะตอบแทนให้สดใส... แบ่งปันกัน ทั้งเงินตรา และน้ำใจ.. ใส่เอาไว้ในกระป๋อง .. ช่วยชีวา.. วีนัสก่ะเจ้า
6 กันยายน 2547 10:37 น. - comment id 325177
มาเยี่ยมคุณผลิใบพร้อมกำลังใจหอบใหญ่ เพราะค่ะ
6 กันยายน 2547 10:39 น. - comment id 325181
ท่านผู้ดีมีน้ำใจให้เป็นทาน เสียงเศษตังค์ดังกระทบพบความจริง มือระวิงวิ่งพนมก้มประสาน ขอขอบคุณคนดีที่แผ่วผ่าน นิดหนึ่งนะคะ คุณผลิใบ ถ้า แก้ไขเสียงกลอน สักนิด จะดีมาก และ อยาให้แก้ อีกคำด้วยค่ะ ประมาณว่าดังนี้ เสียงเศษตังค์ดังกระทบสบกรุ๋งกริ๋ง .................................. ขอขอบคุณคนดีที่พบพาน ยังแผ้วผ่านเอื้อเฟื้อเพื่อพบพา ถ้าเป็นได้ดั่งนี้จะสมบูรณ์มากนะคะ เอาใจช่วย เพราะ...อยากได้กลอนนี้ไปลงหนังสือเล่มที่สองค่ะ ทิกิ_tiki อ่านแล้วช่วยลบคำตอบนี้ด้วยนะคะ
6 กันยายน 2547 12:05 น. - comment id 325240
หน้าส่วนตัว
ขอบคุณ Robert TingNongNoi
ผมว่าคุณพูดถ้านะครับ คนเรามันเลือกเกิด เลือกเดินไม่ได้ ถ้าไม่มีทุน
6 กันยายน 2547 12:08 น. - comment id 325243
ขอบคุณ วีนัส
ที่มาเป็นกำลังใจให้นะครับ
6 กันยายน 2547 12:11 น. - comment id 325247
ขอบคุณ เพียงพลิ้ว
ขอบคุณที่เอากำลังใจมาให้
6 กันยายน 2547 12:15 น. - comment id 325250
ขอบคุณ ทิกิ
ไม่ต้องลบหรอกครับ ผมชอบ แก้ไขอ่ะครับ
ถ้าได้ลงหนังสือก็ถือว่าเป็นบุญครับ
6 กันยายน 2547 12:29 น. - comment id 325256
มาขอบคุณ ทุก คำ ติชม ค่ะ เป็นคน ที่เขีนกลอนไร้สัม ผัสได้ เข้ากว่า กลอนมีวสัมผัส แต่ เขียนด้วยใจค่ะ ขอบคุณค่ะ
6 กันยายน 2547 12:34 น. - comment id 325263
แวะมาทักทายพี่ไก่นะคะแล้วก็ขอบคุณม๊ากมากเลยค่ะพี่ไก่ที่เข้าไปทักทายและให้กำลังน้องเสมอขอบคุณค่ะพี่ชาย
6 กันยายน 2547 13:01 น. - comment id 325285
เป็นกลอนที่สะท้อนภาพชีวิตจริงที่พบเห็นได้ทั่วไป เขียนได้งามไพเราะมากครับ
แก้วประเสริฐ.
6 กันยายน 2547 13:37 น. - comment id 325320
คนที่ลำบากและทุกข์มากกว่าเรายังมี ขอบคุณค่ะ
6 กันยายน 2547 13:41 น. - comment id 325323
ขอบคุณ ดาหลา ปะการัง
มางงๆ นะ
6 กันยายน 2547 13:44 น. - comment id 325326
ขอบคุณ เพราะรัก
ก็เราอยู่บ้านเดียวกันครับ ผมชอบอ่านด้วย มีโอกาสก็จะเข้าไป
6 กันยายน 2547 13:46 น. - comment id 325330
ขอบคุณ แก้วประเสริฐ
ขอบคุณที่เข้ามาเป็นกำลังใจให้นะครับ
6 กันยายน 2547 14:03 น. - comment id 325343
ขอบคุณ คนเหมือนลิง
บางครั้งชิวิตแบบเขาก็ดีไปอีกแบบ โดยการที่ไม่ต้องมีภาระอะไรมากมาย วันวันก็ขอให้มีกินกันตายก็พอแล้ว ไม่ต้องมาเป็นทุกข์วาอยากได้โน่นอยากได้นี่
6 กันยายน 2547 15:40 น. - comment id 325409
ได้อารมณ์ เศร้าๆหม่นๆดีจัง..
6 กันยายน 2547 16:50 น. - comment id 325430
ขอบคุณ หมอกจาง
ที่มาเป็ฯกำลังใจให้
6 กันยายน 2547 16:55 น. - comment id 325434
สื่อความหมายได้ชัดโดยไม่ต้องแปลให้มากความ .... ชื่นชมครับ
6 กันยายน 2547 18:40 น. - comment id 325512
อืม.... ^__________^
6 กันยายน 2547 19:56 น. - comment id 325573
ปล่อยชีวิต .. ให้เป็นไปดังฝัน ปล่อยชีวิต .. ให้มัน ไปกับสายฝน ปล่อยชีวิต .. ให้มัน ผ่านไปกับสายลม แล้วชีวิต .. จะปล่อย เราไปตามทาง +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ ผู้ชายอารมณ์ดี +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
6 กันยายน 2547 21:57 น. - comment id 325662
พเนจรร่อนเร่ไปไร้สังกัด มีเพียงวัดข้าวก้นบาตรประทังท้อง วาสนา ชะตาลิขิต มืดมิดมอง จำต้องหมอง ร้องเพลง หาเศษตางค์
7 กันยายน 2547 02:56 น. - comment id 325736
มาเยี่ยมน่ะค่ะ แต่งกลอนได้ดีมากเลยค่ะ ยกนิ้วให้เลย ๒๐ นิ้ว ๕๕๕๕๕
7 กันยายน 2547 06:28 น. - comment id 325787
สื่อความหมายได้ชัดโดยไม่ต้องแปลให้มากความ .... ชื่นชมครับ จาก : รหัสสมาชิก : 9488 - นครา ประไพพงศ์ รหัส - วัน เวลา : 331642 - 06 ก.ย. 47 - 16:55 ความคิดเห็น : อืม.... ^__________^ จาก : รหัสสมาชิก : 97 - ฟา รหัส - วัน เวลา : 331720 - 06 ก.ย. 47 - 18:40 ความคิดเห็น : ปล่อยชีวิต .. ให้เป็นไปดังฝัน ปล่อยชีวิต .. ให้มัน ไปกับสายฝน ปล่อยชีวิต .. ให้มัน ผ่านไปกับสายลม แล้วชีวิต .. จะปล่อย เราไปตามทาง +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ ผู้ชายอารมณ์ดี +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ จาก : รหัสสมาชิก : 7555 - เมกกะ รหัส - วัน เวลา : 331781 - 06 ก.ย. 47 - 19:56 ความคิดเห็น : พเนจรร่อนเร่ไปไร้สังกัด มีเพียงวัดข้าวก้นบาตรประทังท้อง วาสนา ชะตาลิขิต มืดมิดมอง จำต้องหมอง ร้องเพลง หาเศษตางค์ จาก : รหัสสมาชิก : 5053 - ชัยชนะ รหัส - วัน เวลา : 331871 - 06 ก.ย. 47 - 21:57 ความคิดเห็น : มาเยี่ยมน่ะค่ะ แต่งกลอนได้ดีมากเลยค่ะ ยกนิ้วให้เลย ๒๐ นิ้ว ๕๕๕๕๕ จาก : รหัสสมาชิก : 9210 - เมโกะ_หมูน้อยตกน้ำ ขอบคุณทุกคนอีครั้ง
7 กันยายน 2547 09:34 น. - comment id 325907
แวะมาเยี่ยมค่ะ กำลังเศร้าอยู่ป่ะคะ.. ตะแหง่วมานั่งเป็นเพื่อน..
7 กันยายน 2547 11:21 น. - comment id 325970
มาเป็นกำลังใจให้เหมือนกันนะค่ะ ว่างๆแวะทักทายกันบ้างนะค่ะ จะเป็นคนที่แสนดีของฉันตลอดไป
7 กันยายน 2547 11:22 น. - comment id 325972
อยากบอกว่า คนเราถึงแม้จะเลือกเกิดไม่ได้ แต่เราเลือกที่จะทำได้ นะคะเป็นกำลังใจให้เสมอ
7 กันยายน 2547 11:24 น. - comment id 325973
ขอบคุณ ซิเด๋ว
มาหวานหยดย้อยมาเลยนะ
ขอบคุณมากครับ
7 กันยายน 2547 11:57 น. - comment id 326005
บนทางไกลหวังใจจะไปถึง สักวันหนึ่งคงสมดังมั่นหมาย แต่ทางนั่นใช่กลีบกุหลาบจักเรียงราย ต้องสบปลายไม้หนามอันแหลมคม ถึงกระนั้นให้มุ่งมาดปรารถนา อย่าคณาอุปสรรคที่ทับถม ตราบใดเมื่อดวงชีวามิสิ้นลม ขอคุณสมใจหวังดังตั้งใจ ................................ ข้าพเจ้ามาทักทายค่ะ มาเป็นกำลังใจให้นะคะ ขอบคุณไมตรีงามอันมีให้กันได้อุ่นใจค่ะ
7 กันยายน 2547 23:26 น. - comment id 326546
แต่งได้ดีค่ะ
8 กันยายน 2547 06:26 น. - comment id 326619
ขอบคุณ แว่นดอย ขอบคุณอีกครั้งเช่นกันครับ
8 กันยายน 2547 06:27 น. - comment id 326620
ขอบคุณ ผู้หญิงไร้เงา
สำหรับน้ำใจอันดีงาม
9 กันยายน 2547 02:49 น. - comment id 327384
แวะมาทักทายน่ะค่ะ คิดถึงพี่ผลิจังเลยค่ะ หุหุ
9 กันยายน 2547 07:32 น. - comment id 327424
หวัดดีคะ ขอบคุณนะคะ กำำลังใจที่มอบให้ รับไว้แล้วคะ ^__^ ถนนมันยาวเกินกว่าเราจะไปถึงคะ กลอนเพราะดีคะ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ผู้หญิงอ่อนไหว...+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
9 กันยายน 2547 17:27 น. - comment id 327843
เพียงเพราะไร้ จุดยืน จึงขื่นขม เพียงระทม กับวานวัน อันหวั่นไหว พเนจร เร่ร่อน ก้าวย่างไป เสาะแสวง ผู้มีน้ำใจ ให้เศษทาน ด้วยเพียงสิ้น ปรารถนา ที่สาสม แต่ยังมีลม หายใจ ไหวสะท้าน โรยระริน ผินห้วง ให้ทรมาน รอเวลา ไขขาร ให้ผ่านไป สวัสดีค่ะ บ่อยครั้งที่คุณ เข้าไปให้กำลังใจ ในบทกลอน ฉัน นี่เป็นครั้งแรกค่ะ ที่มีโอกาสได้ทำเช่นเดียวกันกับคุณ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
