ตนเตือนตน...ของตนให้พ้นผิด ตนเตือนจิต...คิดได้ใครจะเหมือน ตนเตือนตน...ไม่ได้ใครจะเตือน ตนแชเชือน...ใครจะเตือนให้พ้นภัย
5 กันยายน 2547 06:59 น. - comment id 324342
เข้ามาอ่านเป็นกำลังใจให้นะครับ เขียนได้ดีจริงๆๆๆๆๆๆๆ...
5 กันยายน 2547 10:44 น. - comment id 324430
นำข้อคิดที่ดีมากมานำเสนอ ๚ะ๛ size>
9 กันยายน 2547 00:30 น. - comment id 327338
เป็นคำกลอนที่ช่างสรรค์หาจริงๆ นะ เขียนได้....? พยายามเข้านะจะรออ่าน
11 กันยายน 2547 15:11 น. - comment id 329111
ของเดิมกล่าวไว้ จงเตือนตน ของตน ให้พ้นผิด ตนเตือนจิต ตนได้ ใครจะเหมือน ตนเตือนตน ไม่ได้ ใครจะเตือน ตนแชเชือน จงเตือนตน ให้พ้นภัย (ตนนั้นแหละเป็นที่พึ่งของตน คนที่ฝึกตนดีแล้วแล ย่อมได้ที่พึ่งอันประเสริฐ) เราพึ่งพ่อแม่แต่เบื้องต้น ต่อไปต้องพึ่งตนเอง และช่วยเหลือตนเองให้ได้ และจะได้เป็นที่พึ่งของคนอื่นไงครับ....... ดีแล้วแหละ ที่ยังจำคำสอน เป็นอนุสรณ์แห่งใจ ที่อาจารย์ท่านให้. หากอาจารย์ทราบว่า ศิษย์ยังจำ คงปลื้มใจ........