ในบางครั้ง เราโกรธ เราชิงชัง หน้าขึงขัง บูดเบี้ยว ไร้ความหมาย ความรู้สึก ร้อนรุ่ม จะเป็นจะตาย จะมลาย หายไป ยกโทษกัน ไยต้องเถียง ยกโทษ ควรหรือไม่ ผู้ผิดไซร้ สำนึกแล้ว ดีหนักหนา แม้อดีต ไม่อาจแก้ไข คืนกลับมา อนาคต ข้างหน้า สดใสดีกว่าเอย
3 กันยายน 2547 09:07 น. - comment id 322676
เขียนออกมาได้ไพเราะดีมากครับ อะไรที่อภัยได้ก็อภัย นี่ก็คือหัวใจ ของความรักที่นิรันดร์ครับ ๚ะ๛ size>
3 กันยายน 2547 09:49 น. - comment id 322707
อภัยหนึ่งคำทำได้ยาก ต้องเอาโกรธไปฝากไว้ที่อื่น แล้วนึกหน้าคนดีที่หยัดยืน เคยระรึ่นชื่นบานแต่นานมา ทิกิ_tiki
3 กันยายน 2547 12:36 น. - comment id 322889
ยกโทษให้แก่กัน ในทุกวันและเวลา จะสุขใจยิ่งกว่า โกรธกันหนาในทุกที *-*สื่อความหมายได้ดีค่ะ*-*