อหังการ์

ปีกฟ้า

เทพยดา - บดบังแสงแห่งตะวันป้องกันร่าง
เหลือหนทางเส้นเดียวอย่าเหลียวหลัง
จงเลือกหนึ่งหนีเท่าที่มีกำลัง
หรือหยุดยั้งหลบหลีกเลี่ยงเบี่ยงเบนตัว
คนกระจอก - "จะให้ถอยปลีกกายมาก็คงไม่
และก็ไม่เร้นซุกซ่อนตอนสลัว  
ขอไม่ขลาดพลาดแผ่นดินกินความกลัว
จะร้ายชั่วเลวอย่างไรค่อยว่ากัน"
เทพยดา - อยากลองดีประการใดใครช่วยบอก
คนกระจอกคงละเมอช่างเพ้อฝัน
อหังการ์ค่าน้อยนิดคิดเทียมทัน
เจ้าดื้อรั้นเกินกว่าข้าจะปราณี
คนกระจอก - "แม้เปลวไฟไหม้ทุกอย่างกลางชีวิต
เพราะไม่ผิดจืงไม่เกรงไม่หลบหนี
ขึ้นอยู่กับหัวใจใส่เลือดดี
ท้าราศีโชคชะตามาประลอง"...				
comments powered by Disqus
  • kaew

    6 พฤศจิกายน 2543 07:42 น. - comment id 10

    เย้ยหยิ่ง  มองเห็นภาพ
  • kaew

    6 พฤศจิกายน 2543 07:42 น. - comment id 11

    เย้ยหยิ่ง  มองเห็นภาพ
  • ภีม

    10 มีนาคม 2544 08:02 น. - comment id 501

    ประทับใจในบทกลอนของคุณปีกฟ้ามาก  ลึกซึ้ง กินใจ  น่าจะรวมเล่มพิมพ์ออกขายนะ  จะอุดหนุนเป็นคนแรกเลย
  • tiki

    8 มกราคม 2548 12:16 น. - comment id 145857

    เห็นด้วยกับคุณ ภีม 
    ประทับใจยิ่งค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน