จันทร์เอ๋ย จันทร์เจ้า เขาว่าเจ้า งามนัก เป็นหนักหนา ส่องแสงเหลือง เรืองรอง ดั่งทองทา กระจ่างฟ้า แจ่มจรัส รัตติกาล เปรียบหญิงงาม พักตร์เพียงจันทร์ นั้นฤาเจ้า กระต่ายเฝ้า หมายปอง เพรียกร้องขาน เพ่งพินิจ พิศเพียงใกล้ ไม่เบิกบาน โอ้ดวงจันทร์ เหตุใด ไม่เนื้อนวล อุทาหรณ์ สอนใจ ให้ครวญคิด อย่าเพียงพิศ ผาดไป จะไห้หวน จงตั้งจิต กำหนดใจ ลองใคร่ครวญ อย่าเพิ่งด่วน เชื่อสิ่งใด ก่อนใกล้เอย ฯ
ณธีร์ 22 พ.ย. 2544 11:45 น. - ID 5961 
1422
4
0
22 พฤศจิกายน 2544 17:28 น. - comment id 20472
กลอนไพเราะ แฝงแง่คิด .... ดีมากครับ ณธีร์
23 พฤศจิกายน 2544 06:31 น. - comment id 20574
อย่าเพิ่งด่วน เชื่อสิ่งใด ก่อนใกล้เอย ฯ ชอบจังค่ะ
23 พฤศจิกายน 2544 07:58 น. - comment id 20578
เพียงพิศผาด อาจผิด ลองคิดใหม่................ ใคร่ครวญให้ นานนาน พาลนึกหวน........... ใกล้อีกนิด ชิดเชื้อ แม่เนื้อนวล................. งามล้วนล้วน ใช่ชวนเชื่อ เพื่อ...โฆษณา........
23 พฤศจิกายน 2544 12:50 น. - comment id 20589
แง่คิดดีจัง แต่งกลอนก้อเพราะ
24 พฤศจิกายน 2544 04:14 น. - comment id 20683
ดีจังเลยจ้า
7 ธันวาคม 2544 10:05 น. - comment id 23326
ขอบคุณจ้า
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
