ฉันก้าวย่างบนทางเท้าใต้เงาฟ้า ฉันค้นหาภาษาฝันวันละหน ฉันงุนงงตรงความต่างหว่างผู้คน ให้สับสนค้นจับต้องยังล่องลอย หนึ่งคนครองสองคนตามสามคนหลับ สี่คนนับกลับไกลลิบหลายสิบถอย กี่ร้อยสุขทุกข์หมื่นแสนแค้นคนคอย กาลเคลื่อยคล้อยค่อยผ่านล่วงไม่ห่วงใคร ฉันเฝ้าจำรำลึกนึกถึงฝัน ชื่นชมมันปั้นให้ตรงชวนหลงใหล ดื่มต่างน้ำคำต่างข้าวเฝ้าอย่างนาย กี่คืนไหนใคร่ได้หลับกับฝันเดิม
นายรักษ์ 21 ส.ค. 2547 17:32 น. - ID 59394 
912
5
0
21 สิงหาคม 2547 19:46 น. - comment id 314285
รูปสวย ครับ กลอนก็สวย อุ๊ย สวยหมดเลย
21 สิงหาคม 2547 19:59 น. - comment id 314288
บทนี้ก็ถูกใจค่ะ ชอบภาษานะคะ ................................................. ลี่...ผู้มาเยือน .
21 สิงหาคม 2547 23:03 น. - comment id 314361
กลอนเพราะครับ
22 สิงหาคม 2547 09:14 น. - comment id 314503
เป็นภาษาฝัน..ที่งามมากครับ แต่สื่อสารถึงใจได้อย่างขื่นขม ๚ ะ๛ size>
22 สิงหาคม 2547 17:51 น. - comment id 314759
ขอบคุณมากครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
