ล้ำเข้าไปไกลพึลึก กลางดึกมืดดำเสียงร่ำร้อง ล้ำเข้าไปใกล้วงจร มหานครรกร้างกว้างไร้วิญญา ลึกเข้าไปในชีวิต ถากติดวิกฤตศรัทธา มุดลงช่องแคบแห่งเวหา โผล่ในมายาสังคม ล้ำลึกฤาลึกล้ำ ชั่วช้ำระกำบ่ม ช่วงภพสยบอารมณ์ เป็นวงกลมแห่งวงวาร ดึก ดึก ระทึก เฉือน มารุกเรือนเป็นเพื่อนผ่าน มิรู้รุ่ง ไม่รู้สาง ไปทุกด้าน ประหัสประหารวิถีชนฯ
9 สิงหาคม 2547 14:10 น. - comment id 308988
ส่อซ่อนความนัยแห่งความโหดร้าย ของสังคมได้เที่ยงตรงมากๆ ๚ะ๛ size>
9 สิงหาคม 2547 14:17 น. - comment id 308996
.......... ใช่แล้วครับ บางครั้งวิจิตรก็คิดว่า สิ่งที่รกที่สุดอาจจะเป็นตัวเรา ตัวเราอาจจะเป็นส่วนเกิน แต่ก็แค่เก็บใว้ในใจ .....