ทอดสายตามองฟ้าไกลในโลกกว้าง ม่านเมฆบางเจือหมอกขาวพราวสดใส ยามราตรีนี้หนานภาไกล พิศคราใดใจตอบรับซับแทรกซึม แปลกหนอแปลกแม้นเวลาเนิ่นนานผ่าน นานกัลป์กาลมิเคยเปลี่ยนฤาแปรผัน ณ แห่งใดไกลดุจใกล้แนบชิดกัน มิอาจกั้นจิตมนุษย์สุดบรรยาย ดุจดั่งเพลิงถาโถมเธอคอยดับ แปรเปลี่ยนปรับกระแสคลื่นเดียวเกลียวสอง ธารน้ำไหลธารเดียวมุ่งหมายปอง นำสู่ร่องสายครรลองมหานที บัวขอบัวบานแอบอิงแนบชิด ธารขอธารเคียงสนิทกระแสไหล เกลียวขอเกลียวคลื่นเดียวตลอดไป ให้ขอให้หาที่สุดมาประมาณ มณี ปัทมะ ตารา
มณี ปัทมะ ตารา 4 ส.ค. 2547 02:07 น. - ID 58450 
798
11
0
4 สิงหาคม 2547 09:03 น. - comment id 305491
สวัสดีครับคุณมณี อรุณสวัสดิ์ยามเช้าครับ ยอมรับเลยครับ เขียนได้ซึ้งตรึงใจมาก เมกขออนุญาตเก็บไว้ที่หน้าส่วนตัวด้วยนะครับ ให้เมกเขียนพริ้วไหวขนาดนี้ คงไม่ได้อ่ะครับ น่าชมเชยจริง ๆ เมกเพิ่งมีโอกาสได้อ่านกลอนของคุณ บทนี้เป็นบทแรกครับ เขียนได้ดียังงี้ คงต้องติดตามกันนาน ๆ แล้วครับ อย่าลืมเขียนกลอนสวยและมีคติเช่นนี้ให้อ่านเรื่อย ๆ นะครับ ll๛เมกกะ๛ll ~*~ ll๛ผู้ชายอารมณ์ดี อิ_อิ๛ll
4 สิงหาคม 2547 10:08 น. - comment id 305549
แต่งเพราะจังครับ
4 สิงหาคม 2547 13:48 น. - comment id 305698
ไกลแสนไกลเกินคว้ามาเพ่งพิศ ไร้ซึ่งสิทธิ์แน่ใจในสิ่งนั้น บทพิสูจน์ต้องตามดูให้รู้ทัน ประสบแล้วเท่านั้นจึงรู้ดี บางสิ่งมีความวกวนน่าค้นหา บางสิ่งไม่มีค่าควรหลีกหนี เพียงสิ่งเดียวหากได้พบจบชีวี มิต้องมีประมาณกาลเวลา สวัสดีค่ะน้องปุ๋ย....
4 สิงหาคม 2547 15:21 น. - comment id 305762
สวัสดียามบ่ายค่ะ คุณเมกกะ ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจค่ะ พอดีโพสไปครั้งหนึ่งแล้วไม่ขึ้นรูปและไม่เข้าหน้าส่วนตัว เลยโพสใหม่กลายเป็นสองหัวข้อ แต่ก็ตอบสองหัวข้อค่ะ ขอธรรมะคุ้มครองค่ะ
4 สิงหาคม 2547 15:26 น. - comment id 305766
ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจค่ะ คุณผลิใบสู่วัยกล้า กลอนส่วนหนึ่งแต่งเก็บไว้ช่วงฝึกจิต ฝึกตันตระค่ะ ขอธรรมะคุ้มครองค่ะ
4 สิงหาคม 2547 15:29 น. - comment id 305768
กราบขอบพระคุณในความเมตตาสำหรับกำลังใจของคุณพี่ดอกแก้วค่ะ ขอธรรมะคุ้มครองค่ะ
4 สิงหาคม 2547 17:25 น. - comment id 305860
แม้ธารขาวยาวนานผ่านแค่ไหน ก็ยังไหลไม่หมดไปให้เห็นอยู่ แม้ธารใสไหลเย็นเห็นปลาปู ก็ยังมีให้เห็นอยู่ในความจริง *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ*-*
4 สิงหาคม 2547 20:37 น. - comment id 306072
สายธารขาวยาวนานผ่านเพียงไหน รับรู้ในสภาวะธรรมนั้นหนา รู้แล้วละดำเนินตามแห่งมรรคา ไม่ติดแม้ในกายาสภาวะธรรม ขอธรรมะคุ้มครอง -ผู้หญิงไร้เงา-ค่ะ
4 สิงหาคม 2547 22:06 น. - comment id 306150
ที่สุดนั้นอยู่หนใดใครเล่ารู้ ตรงสุดกู่หรือใกล้จะไปหา ใต้พื้นถิ่นดินใดจรดปลายฟ้า จะถลาล่องไปให้จนเจอ .................................. อ่านแล้วความรู้สึกดีๆ มันเข้ามา วิ่งเล่นอยู่ในใจครับพี่
5 สิงหาคม 2547 09:15 น. - comment id 306385
ที่สุดนั้นหาได้อยู่ ณ แห่งไหน ดิ่งภายในฐานสัมผัสปฐพีหนา พักปราณไว้ทะยานพุ่งตามแนวนา สันหลังพาทะลวงกระหม่อมสหัสราว ขอธรรมะคุ้มครองคุณขุนเขาในเงาน้ำค่ะ
5 สิงหาคม 2547 14:24 น. - comment id 306583
เปลี่ยนสีๆๆๆๆๆๆๆ ให้หน่อยดิคุณมณีปัท มันแทงลูกตาผมอ่ะ อยากอ่านให้ได้อารมณ์ ขอบคุณค้าบบบบ
5 สิงหาคม 2547 20:12 น. - comment id 306794
ที่สุดนั้นหาได้อยู่ ณ แห่งไหน ดิ่งภายในฐานสัมผัสปฐพีหนา พักปราณไว้ทะยานพุ่งตามแนวนา สันหลังพาทะลวงกระหม่อมสหัสราว เปลี่ยนสีให้แล้วค่ะ ใช้ได้หรือยังค่ะ ขอธรรมะคุ้มครองคุณภีม พิรุณ ค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
