ทุกวันนี้... เรามีชีวิตอยู่ เพื่ออะไร เพื่อทบทวนอดีตที่จากไป หรือเพื่อวางบางสิ่งไว้..ในอีกก้าวของชีวิต เคยคิดกันรึเปล่า... มีอะไรในตัวเรา..ที่เราจะมีสิทธิ์ เก็บรักษาเอาไว้ได้ ตลอดชั่วชีวิต และจะยึดติดกับเราไปตลอดกาล รู้สึกกันบ้างไหม... ทุกวันที่ผ่านไป ทำไมเรายังอยู่กับปัจจุบัน เดินไปกี่พันก้าว.ก็เหมือนยังย่ำอยู่ตรงนั้น เป็นปัจจุบันตลอดคืนวัน แต่ทำไมสิ่งที่ฝัน ถึงเริ่มใกล้ตัว ยิ่งก้าว..อดีตยิ่งมีมาก ปัจจุบันก็ยังอยู่ไม่จาก..แม้หนทางจะมืดสลัว ครั้นเมื่อก้าวข้ามมันไป แสงสว่างก็สาดลงมาที่ตัว เราก็ยังไม่วายนึกกลัว..ปัจจุบันยังอยู่..ไม่หนีไปเสียที...
3 สิงหาคม 2547 16:24 น. - comment id 305045
บรรยายโวหารได้ยอดเยี่ยม อ่านแล้วซึมเลย ใช้ถ้อยคำบรรยายออกมาได้งดงามมากๆ๚ะ๛ size>
3 สิงหาคม 2547 16:27 น. - comment id 305047
สวัสดีครับน้องซ่าส์ พี่เมกแวะมาให้กำลังใจน้องซ่าส์ครับ เด๋วว่างจะเข้าไปคุยด้วยที่ msn ครับ อยากบอกให้เธอรู้ว่า ที่ผ่านมาจนถึงทุกวันนี้ แม้ว่าเราจะดูห่างกันไปทุกที แต่ใจดวงนี้ไม่เคยมีใคร ก็ยังมั่นคงกับเธอ มั่นเสมอกว่าใครเป็นไหน-ไหน อยากจะบอกให้เธอรับรู้ไว้ แคร์เธอกว่าใครที่ผ่านมา หายหน้าไปเลย เหมือนคนไม่เคยรักกัน ลืมแล้วหรือที่เคยผูกพัน หรือมีใครสำคัญกว่าฉันในหัวใจ บอกกันดี-ดี ก็ได้ ไม่ต้องมาทำห่างหายอย่างนี้ อย่าทำร้ายใจกันต่อไปเลยนะคนดี ฉันคนนี้ก็มีหัวใจเหมือนกัน
3 สิงหาคม 2547 22:20 น. - comment id 305287
พยายามจะวิ่งหนี ความจริงที่มีที่ชิดใกล้ แต่ยิ่งวิ่งยิ่งก้าวไป สู่ความจริงที่ว่าใช่เรายังอยู่ในปัจจุบัน *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง*-*
4 สิงหาคม 2547 12:47 น. - comment id 305660
มาเป็นกำลังใจครับ
4 สิงหาคม 2547 12:59 น. - comment id 305669
ไม่กล้าตัดสินใจเดินหน้าอย่างคนอื่น ทำได้แค่ลุกแล้วยืน ไม่อยากเคลื่อนไหว การเดินกับอนาคตหรือถอยหลังเพื่อจำจดสิ่งที่จากไป แค่คิดน้ำตาก็ไหล..หากต้องเปลี่ยนไปจากจุดที่เป็น ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ แก้ม .. แวะมาทักทายค่ะ ¤ ¤ KËÅM _ PÖÑG¹ ¤ ¤
4 สิงหาคม 2547 15:05 น. - comment id 305753
โรเบิร์ต******* แหม..คำชมแต่ละครั้งเนี่ย..ทำให้เจ้าของกลอนซึ้งใจเจงๆนะเจ้าคะ..ขอบคุณมากนะเจ้าคะ.. พี่เมก**** ที่หายหน้าไป..ใช่ลืมเธอ ที่ไม่มาเจอ..ใช่จะหนีหน้า ที่อยู่ห่างไกล..ใช่มิอยากสบตา แต่เป็นเพราะว่า..ชะตาเราต่างกัน ยังคิดถึงเธอตลอด จนแล้วจนรอด..ก็ยังมีแอบไปนึกฝัน ว่าวันหนึ่ง..เราคงได้อยู่ใกล้ชิดกัน จะได้เลิกบ่นรำพัน..ว่าคิดถึง คิดถึง คิดถึง ซะที... *-* อิอิ..เป็นไงพี่เมก..น้องสาวแต่งได้กินใจพี่บ้างป่ะ *-*
4 สิงหาคม 2547 15:54 น. - comment id 305785
ผู้หญิงไร้เงา*** ดีใจจังที่พี่ตูนมาอ่านกลอนซ่าแล้ว..เย้ๆๆ ฤกษ์ ชัยพฤกษ์*** ไม่ได้เจอซะนาน ขอบคุณมากนะเจ้าคะสำหรับกำลังใจที่หยิบยื่นให้มา แก้มป่อง******** ขอบคุณสำหรับกลอนดีๆนะเจ้าคะ..
14 สิงหาคม 2547 11:58 น. - comment id 311721
อย่ามหาว่าเราไม่ติดตามนะยายซ่า เรามาอ่านแล้วจ้า
14 สิงหาคม 2547 13:26 น. - comment id 311770
.... นายมาอ่านเพื่ออะไร เพื่อบันเทิงใจ หรือเพื่อใครที่ขอ เพื่อคำสัญญา..กับใครที่เฝ้ารอ หรือเพื่อทำตามความพอใจตัวเองเป็นพอ..เท่านั้นรึไง
27 สิงหาคม 2547 11:10 น. - comment id 317501
กรำ เป็นงั้นไป เรามาอ่านเพราะคิดถึง ยังคำนึงคิดถึง อยู่เสมอ บอกตรงๆนะ ไม่ได้ตั้งใจมาอ่านกลอนหรอก แต่ตั้งใจจะมาคุยด้วยตะหาก ก็ไม่รู้จะคุยกะ ซ่ายังไงนิ ช่วงนี้ จนไม่มีตังโทรศัพท์ ตั้งแต่ทำโปรเจคค่าใช่จ่ายมันบาน
27 สิงหาคม 2547 11:11 น. - comment id 317502
ก็คนมันคิดถึงนิยะตัวเอง
28 สิงหาคม 2547 11:04 น. - comment id 318026
*** คิดถึงจริงๆ น่ะเหรอ รึแค่เธอ..กลัวฉันจะเสียใจ ที่อยู่ๆ..เธอมาบอกลา แล้วจากไป หรือเพราะมีอะไร..ที่ฉันยังไม่รู้จักเธอดี..