ลองอ่านดูนะ...อาจจะยาวไปหน่อย อ่านให้ถึงสุดท้ายนะ นี่แหละปรัชญาชีวิตที่แท้ อาจารย์สอนปรัชญาเข้าห้องเรียนมาพร้อมด้วยของสองสามอย่างเมื่อได้เวลาเรียน เขาก็หยิบเหยือกแก้วขนาดใหญ่ขึ้นมาแล้วใส่ลูกเทนนิสลงไปจนเต็ม จากนั้นก็ถามบรรดานักศึกษาว่าเหยือกเต็มหรือยัง นักศึกษาต่างก็ยอมรับว่าเต็มแล้ว แต่แล้วอาจารย์ก็หยิบกระป๋องใส่กรวดออกมาแล้วเทกรวดลงไปในเหยือก เขย่าเหยือกเบาๆ กรวดก็เลื่อนไหลลงไปอยู่ระหว่างลูกเทนนิส เขาถามนักศึกษา.กว่าเหยือกเต็มหรือยัง นักศึกษาก็ยอมรับ.ว่าเต็มแล้ว อาจารย์คนเดิมควักเอากล่องทรายขึ้นมาเทใส่ลงไปในเหยือก และทรายก็ไหลลงไปแทนที่ตามช่องว่างได้อย่างง่ายดาย เขาถามนักศึกษา อีกครั้งว่าเหยือกเต็มหรือยัง นักศึกษาตอบอย่างหนักแน่นว่าคราวนี้เต็มแน่แล้ว ถึงตอนนี้อาจารย์หยิบเบียร์สองกระป๋องออกมาจากใต้โต๊ะ แล้วเทใส่เหยือกโดยไม่รีรอ เบียร์ก็ซึมผ่านทรายลงไปจนหมด ทั้งชั้นเรียนหัวเราะกันครืนใหญ่ เอาล่ะ อาจารย์กล่าวขึ้นเมื่อเสียงหัวเราะซาลง ผมอยากให้พวกคุณจำไว้ว่าเหยือกนี้ก็เหมือนชีวิตคนเรา ลูกเทนนิสก็คือสิ่งที่สำคัญในชีวิต เช่นครอบครัว คู่ชีวิต สุขภาพ ลูกๆ เพื่อนฝูง และสิ่งที่คุณสนใจจริงๆ สิ่งที่ถ้าคุณต้องสูญเสียทุกอย่างไป และเหลือแต่เพียงสิ่งเหล่านี้ ชีวิตคุณก็ยังเต็มเปี่ยมอยู่ เม็ดกรวดก็เหมือนสิ่งที่สำคัญรองลงมา เช่นงาน บ้าน รถยนต์ ทรายก็คือเรื่องอื่นๆที่เหลือ เรื่องเล็กๆน้อยๆที่เราต้องทำและมักจะหมกมุ่นถ้าคุณใส่ทรายลงไปก่อน คุณก็จะไม่มีที่เหลือให้ใส่กรวดและไม่มีที่ใส่ลูกเทนนิสแน่ ชีวิตคุณก็เหมือนกัน ถ้าคุณใช้เวลาและกำลังให้หมดไปกับเรื่องเล็กๆน้อยๆ คุณก็จะไม่มีที่ให้เรื่องที่สำคัญสำหรับคุณ คุณต้องมุ่งความสนใจไปที่เรื่องที่ทำให้คุณมีความสุข เล่นกับลูกๆ หาเวลาไปตรวจร่างกาย พาคู่ชีวิตไปเต้นรำ เล่นเทนนิสสักสองสามเซ็ท คุณยังมีเวลาอกมากที่จะเอาผ้าไปซัก ทำความสะอาดบ้าน จัดงานเลี้ยง ซ่อมแซมอะไรต่อมิอะไร ดูแลลูกเทนนิสก่อน ดูแลเรื่องที่สำคัญจริงๆ เรียงลำดับความสำคัญให้ดี เรื่องอื่นๆมันก็แค่เม็ดทราย นักศึกษาคนหนึ่งยกมือขึ้นถามว่าแล้วเบียร์หมายถึงอะไร อาจารย์ยิ้มน้อยๆ ผมดีใจที่คุณถาม ผมแค่อยากให้คุณเห็นว่า ไม่ว่าชีวิตคุณจะเต็มแค่ไหน คุณก็ยังมีที่ว่างพอสำหรับเบียร์เสมอ และยิ่งไปกว่านั้น เทเบียร์มันมีฟอง เทเหล้าดีกว่า ไม่มีฟอง แต่สำหรับผมแล้วผมว่า...เปลี่ยนมาเป็น ....โค๊ก...ดีกว่า...เพราะจะได้เต็มที่กับชีวิตไงครับ
29 กรกฎาคม 2547 02:55 น. - comment id 302572
ดีที่สุด..จริงๆด้วย คนเขียนเก่ง ฉลาด อ่านแล้วมีจินตนาการกว้างไกล ก็เลย เดินไปหยิบ กาละมัง เอาดินใส่ลงไป ยังไม่เต็ม แทรกให้เค็มใบมะยมผสมฟาง เศษไม้ผุกร่อนเพิ่มในอ่าง ดินโกรกทับล่างหยอดหลุมด้วยเมล็ดพันธุ์พืช สายฝนเติมหล้าลงมาที่กาละมังอืด ผ่านไปสามอาทิตย์มีสิ่งใหม่เขียวปื๊ด สร้างโลกสวยด้วยเกลียวใจ ซื้อสิ่งใหม่ของใดไม่ใช้เอาไปวางไว้ให้ๆแบ่งกันไป ดั่งฝนไม่ แยกหล้า ดั่งฟ้าไม่แยกที่ ดั่งคนดีมีนำใจ ต้นไม้ให้ทุกคนสุขร่มรื่นฉันใด ความเอื้อหทัยมอบอารีก็ฉันนั้น ... ฮัลโหล..ขอนำสักแก้ว..ชื่นใจ ประหยัดดี
29 กรกฎาคม 2547 14:28 น. - comment id 302597
อืมๆๆๆๆๆๆๆๆดีมากกเลยนะ ชอบมากเลย ขอบคุณค่ะ