การรู้ ว่าไม่รู้.................นั้นรู้แล้ว แต่อวดรู้ แจ้ว - แจ้ว.......นั้นรู้หรือ แค่ห่างอึ่ง ห่างกบ.............ทำปรบมือ จึงเผยทือ...เผยทึ่ม...........กระหึ่มไป โสกราตีส เชิดชู...........ผู้เปรืองปราด ที่สามารถรู้ตัวว่า...............หารู้ไม่ ว่าชีวิตนี้..........................ยังอีกกว้างไกล ยิ่งรู้ ว่ามิรู้อะไร...............ยิ่งใฝ่รู้
25 มิถุนายน 2547 12:44 น. - comment id 289662
เห็นด้วยกับกลอนบทนี้ ที่คุณคนดีแต่งไว้ แถมความหมายช่างกินใจ จนฉันขอให้คำชม *-*ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แต่งได้ดีมากนะค่ะ*-*
25 มิถุนายน 2547 13:38 น. - comment id 289685
เรื่องทางโลกกับทางธรรมคำควรคิด ทำชิวิตให้ห่างทุกข์ก็สุขเหลือ ถ้าไม่ทำให้สุขก็ทุกข์เจือ หากไม่เชื่อสมควรตรองลองคิดดู เรื่องทางโลกใดไม่รู้เขาขู่เข็ญ ว่าจำเป็นต้องพากเพียรเรียนนะหนู ต้องเชื่อฟังคำสั่งคำสอนครู จะได้รู้ทันเขาและเข้าใจ แต่ทางธรรมสิ่งใดเมื่อไม่รู้ ปัญหาอยู่อย่างเมื่อกี้มีที่ไหน เมื่อมิรู้มิเห็นสิ่งเป็นไป จะทุกข์ใจสักนาทีไม่มีเลย แต่พอรู้เข้ารุมเลยกลุ้มหนัก เช่นคนรักเปลี่ยนไปเป็นชาเฉย ไม่หวานเจี๊ยบจ๊ะจ๋าเหมือนอย่างเคย ความทุกข์เกยหัวก่ายแทบตายเชียว เรื่องบางเรื่องก็ไม่เห็นจำเป็นรู้ เรื่องบางเรื่องไม่รู้ไม่หวาดเสียว ถ้าจะรู้ขอให้รู้อยู่อย่างเดียว สติเล่านั่นเทียวต้องรู้ตัวทั่วพร้อมเอย
25 มิถุนายน 2547 14:49 น. - comment id 289734
ขอบคุณมากค่ะ รหัสสมาชิก : 4521 - ผู้หญิงไร้เงา กลอน-ประตูเมือง ขอคำแนะนำ และชี้แนะ ู^__^
26 มิถุนายน 2547 10:02 น. - comment id 290066
เยี่ยม....
28 มิถุนายน 2547 15:23 น. - comment id 290999
ขอบคุณ โกโร...มากๆ ค่ะ ด้วยความคิดถึงนะ ส้มจี๊ด
29 มิถุนายน 2547 02:12 น. - comment id 291176
เจ๋งค่ะ
7 สิงหาคม 2547 13:36 น. - comment id 308007
ลืมบอกเล่า..ว่าคำผิดควรแก้ไขน่ะน้องส้มเช้ง...กระเดะ........555555555