สน...ลู่...ลม
ก.ศ.กษิพจน์
อันคนเรานั้นเป็นเช่นต้นไม้
ชีวิตได้พบกับความสับสน
ทุกข์และสุขเกิดได้กับทุกคน
จะมีผลเช่นไรให้ตรองดู
อุปสรรคเปรียบดังกับลมพัด
ไม้ทนทัดยืนหยัดกัดฟันสู้
แข็งตระหง่านหรืออ่อนก่อนคิดดู
หรือจะลู่โลดเล่นเอนตามลม
ถ้าจะแข็งเจ้าเอยระวังหัก
อุปสรรคมากมายไม่สุขสม
เจ้าจะแข็งตระหง่านต้านทานลม
กิ่งจะโน้มลงหักจักเจ็บเอา
ถ้าเจ้าอ่อนเจ้าเอยเช่นต้นสน
นั้นสูงพ้นเปรียบเป็นเช่นภูเขา
ริมทะเลลมโบกโยกมิเบา
ไม่มัวเมาเกลากลิ่นกินคลื่นลม
ต้นสนสูงโลดลู่ตามลมพา
ต้นพฤกษาอ่อนเด่นเช่นเส้นผม
สนเจ้าเอยเอนลู่ไปตามลม
อุปสรรคโหมระบมไม่จมตาย