จากใบท่องสวดมนต์ อันอังคารสังขาร ของกูนี้ บัดนี้ผ่านสี่ร้อยกว่าปี หามีไม่ ถึงกาย กู ตัวกู จะจากไป วิญญาณไซร้ อยู่ คู่แผ่นดิน ก็แผ่นดินผืนนี้ หรือมิใช่ ที่กู สู้กู้ไว้ ให้ลูกหลาน บัดนี้เหลน โหลนอยู่ สุขมานาน ถึงปราศปราณญาณยังอยู่ คู่พวกมึง กู........สู้กู้แผ่นดินไว้ ให้อิสระ นำคนไทยสู่ชัยชนะ มิรู้สิ้น ถึงตัวตาย (ไป) รักษ์ไว้ ซึ่งแผ่นดิน ปณิธานมิเลือน ถึงสิ้นปราณ แผ่นดินผืนนี้มี ความศักดิ์สิทธิ์ แม้นมันผู้ใดคิดมุ่งร้าย ต้องตายสิ้น เหตุเพราะกูผู้กอบกู้ กู้แผ่นดิน ยังดูแลตราบสิ้น ชั่วกาลนาน กรุงศรีฯเคยคลุกคลี ด้วยสีเลือด แผ่นดินเคยลุกเดือด เลือดโลมไหล แต่ไทยต้องคงนาม ความเป็นไทย ถึงไม่มีใครวิญญาณกู จะสู้เอง
10 มิถุนายน 2547 19:39 น. - comment id 283819
เห็นด้วย ควร รัก ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์นะคะ พวกเราไม่รัก แล้วใครจะรัก ชาติบ้านเมืองเราเอง เมืองไทย ในย้ำมีปลา ในนามีข้าวค่ะ
11 มิถุนายน 2547 07:50 น. - comment id 283870
เข้ามาแวะดู ก็ดีค่ะ เห็นคนไทย แล้วตอนนี้ดีขึ้นนะคะ เอาวิชาที่ติดตัว และเรียนจากคนอื่นป้านเมืองอื่น มาพัฒนาประเทศเราดีที่สุด