หน้าส่วนตัว
หากมนุษย์เปรียบได้ดังไม้ดอก
ที่ออกดอกแสนสวยรวยสีสัน
แต่อยู่คละระเกะระกะกัน
ด้วยต่างพันธุ์ต่างคนต่างที่มา
แม้นว่าเก็บดอกไม้มาเรียงร้อย
มาลัยน้อยงามเด่นเห็นคุณค่า
เหมือนคนที่มีวินัยไม่เฉยชา
ย่อมนำพาความร่มเย็นเป็นสุขแล
ตะเกียงยามกลางวัน 6 มิ.ย. 2547 19:00 น. - ID 54848 
4956
6
0
6 มิถุนายน 2547 19:32 น. - comment id 281100
เราคงเป็นดอกไม้ไร้เจ้าของ บานลำพองห่างไกลในป่าเขา ขาดผู้คนสนใจไร้แม้เงา สิ้นคนเอามาร้อยแสนน้อยใจ
6 มิถุนายน 2547 19:59 น. - comment id 281110
ต่อกลอนได้อย่างเเนบเนียนมากคับ งดงามจิงๆ
6 มิถุนายน 2547 20:41 น. - comment id 281117
แต่งกลอนได้งามเหมือนดอกไม้เลย... แวะมาทักทายคับ..
6 มิถุนายน 2547 21:35 น. - comment id 281139
ไพเราะ..มากเลยนะคะ..
6 มิถุนายน 2547 22:02 น. - comment id 281159
หากตัวฉันนั้นหรือคือดอกไม้ คงจะไม่มีความหมายเมื่อใครเห็น จึงได้อยู่อย่างเศร้าสร้อยน้อยใจเป็น ที่ไม่เห็นคนดีในชีวัน *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ*-*
7 มิถุนายน 2547 17:34 น. - comment id 281493
ฉันคงเป็นดอกไม้ในเมืองใหญ่ ท่ามกลางความวุ่นวายของแสงสี มลพิษ สับสน ว้าวน เต็มที ฉันอยากจะหลีกหนีไปไกลแสนไกล
7 มิถุนายน 2547 18:33 น. - comment id 281521
แต่งเก่งจังเลย^^ ได้ข้อคิดล่วย... มาทักทายนะค๊า... ** ^_________^ ** ช็อกแล็ตรายงานตัวฮับพ๊ม
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
