สงคราม.... บึ้มบึ้มระเบิดก้อง โลกา โชว์บทบาทปัญญา โหดร้าย ข่มอำนาจปรารถนา เหนือมนุษย์ ห้ำหั่นเข่นฆ่าคล้าย เลิกแล้วศีลธรรม ความดำความยากไร้ แผ่กระจาย ต่างผลิตอาวุธขาย ลูกค้า คนหลายชาติล้มตาย อนาถ ด้วยพิษสงครามกล้า กึกก้องกลางสมร ขาดพรสันติสุขให้ มวลมนุษย์ ชีพเหล่าผู้บริสุทธิ์ มอดม้วย เลือดไหลบ่าร่างทรุด ถมทับ ดินนา มีอยู่ทั่วโลกด้วย ขาดสิ้นศีลธรรม โลกนำวัตถุด้าน พัฒนา บรรลุแฮ แบ่งค่ายแบ่งอาณา- เขตนั้น สงครามคือวิบัติพา พลัดพราก ยัดทุกข์ร้ายหลายชั้น ด้วยยุทธ์จุดชนวน ควรฤาผลิตอาวุธร้าย ขายกัน ให้รบรุกบุกบัน เบ่งกล้าม จนลามลุกทุกเขตขัณฑ์ จนยาก ยับเอย สันติภาพคราบเลือดห้าม อย่าได้ยินดี มีเกียรติหลังโลกล้อ สีเลือด ควรระงับให้เหือด หากให้ ความวิบัติเฉือนเชือด ชีวิต คนนอ โลกจะแหลกถ้าไร้ โอบอ้อมการุณย์ธรรม .......................................................................... เขียนโดย....ปรีดี อู่ทรัพย์
2 พฤษภาคม 2547 09:44 น. - comment id 258522
....งานเขียนจริงใจ และจริงๆ ค่ะ
2 พฤษภาคม 2547 10:34 น. - comment id 258536
..พ่อค้าจำพวกหนึ่ง.. ๑ ฤโลกล้วนพ่อค้า..............คุมโลก หน้าเลือดและสับโขก.........เข่นอ้อม ประชาชาติมากโศก...........โจรโฉด เกลื่อนแฮ โฉมพักตร์ดูอ่อนน้อม........แต่พร้อมเชือดคอ ๒ ธุรกิจนับหมื่นล้าน..........น้ำมัน เป็นทรัพย์ซึ่งกำนัล.............สัตว์ร้าย ทั่วโลกต่างนอนฝัน.............ผวาทุก คืนแฮ ต่างสาปแช่งด่าอ้าย............นรกเชื้อมนุษย์เดน ๓ ไหนเงินจากก่อสร้าง.......เพิ่มเติม บ้านอยู่แบบเดิมเดิม............พินาศสิ้น ไหนเงินจากความเหิม.........หาศึก อาวุธดับคนดิ้น.....................ยอกย้อนคืนมัน ๔ มีภาษีเพิ่มขึ้น...................เชื่อไหม อ้างเพื่อความปลอดภัย.......ทั่วหน้า นี่อีกธุรกิจใส........................แสนซื่อ นักแฮ พวกซื่อจิตชั่วช้า..................ไม่ช้าชั่วสนอง ๕ อดีตที่ผ่านล้วน.................บทเรียน ที่มักวนวกเวียน...................เกิดซ้ำ บางสิ่งอาจเหมือนเทียน.......เล่มเล็ก เล็กแฮ แต่กลับสว่างล้ำ....................ส่องให้เห็นทาง ๖ เราล้วนคือพี่น้อง..............ชาติไทย จงเปิดจิตเปิดใจ....................ให้กว้าง จนเห็นชัดการณ์ไกล.............ภายหน้า เพื่อร่วมแรงใจสร้าง..............ทะนุบ้านเรางาม สวัสดีครับคุณลุงปรีดา ขยับโคลงมาร่วมวางครับ
2 พฤษภาคม 2547 11:16 น. - comment id 258556
ขอบคุณทุก ๆ ท่าน แทนคุณลุงด้วยนะคะ
2 พฤษภาคม 2547 14:30 น. - comment id 258595
เรน..ชอบของคุณลุง.. และก็..ของคุณ..มิลล์.. นะคะ.. สื่อ..ความหมาย..ในบทกวี..(โคลง).. ดีมากเลยคะ.. ..เรน.. แวะมา..ชื่นชม..นะคะ..
2 พฤษภาคม 2547 18:47 น. - comment id 258722
แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แวะมาชื่นชมคุณลุงุนะค่ะ แถมขอฝากตัวเป็นหลานด้วยสักคนนะค่ะ อิอิ
2 พฤษภาคม 2547 21:24 น. - comment id 258829
..@.มนุษย์ธรรมยากจักให้.............เกินควร อาวุธฟาดฟันล้วน................หยั่งกล้า ธรรมใดจักมาทวน...............มาทบ...บอกเฮย เมตต์แหล่ฤาอ่อนล้า.............หลั่งเพี้ยงลมฤา@
2 พฤษภาคม 2547 22:00 น. - comment id 258856
โอ้.. *-*
11 มิถุนายน 2548 15:12 น. - comment id 414502
ขอบคุณงานดีดีครับเพิ่งมีโอกาสย้อนมาอ่านครับ จบซะทีสงคราม