จะเป็นไปได้ อย่างไรกัน ละมุดมันมีกิ่งใบแบบไหนเล่า ส่วนฟักเขียวฟักหอมลูกย่อมเยา ก็เกือบเท่าโหนกวัวเท่าหัวลิง ถ้าเป็นได้ก้านใบคงหักราน ไม่อาจทานแรงถ่วงที่หน่วงกิ่ง ฟังแล้วเหมือนเพ้อพกตลกจริง ครั้นจะนิ่งก็ระแวงคลางแคลงใจ คนที่พูดรุ่นราวคงคราวน้า เดาน้ำเสียงและสีหน้า มาไม้ไหน สวนของแกห่างบ้านเราไม่เท่าใด คืบเท้าไปก็คิดพรางต่างต่างนานา จะเอายอดมาเปลี่ยนยอดก็ต่างเยื่อ หากเปลี่ยนได้ก็จะเชื่อบ้างหรอกว่า ละมุดออกลูกเป็นฟักประจักษ์ตา และอาจออกลูกเป็นหมากับเป็นแมว พอไปถึงจึงร้องอ๋อหัวงอหาย ฟักออกลูกมากมายเป็นทิวแถว บนต้นของต้นละมุดจนสุดแนว เห็นความจริงเข้าแล้วจึงแจ่มใจ เมื่อราคาของละมุดฉุดไม่อยู่ คนปลูกมากก็ตกลู่ลงไปใหญ่ ด้วยแรงแค้นความขัดสนจะบ่นไป กลัวขัดใจนายเมืองมีเรื่องราวราว จึงประชดเทวาและฟ้าดิน เอาละมุดเพียงไว้กินเป็นกับข้าว คาดไม่ถึงแค่นิดเดียวก็เกรียวกราว เมื่อฟักเขียวใหญ่ยาวขึ้นเยอะแยะ เมื่อละมุดกลับมาราคาดี น้าก็มีละมุดใหญ่ขายอีกแหละ เออแบบนี้ก็เข้าทีดูดีแฮะ ไม่ได้แนะเพียงแต่นึกขำนิดนิด ว่าน้านึกขึ้นได้อย่างไรกัน เกษตรกรตอนนั้นต่างเสพติด การรอคอยราคาประกันอันยอดฮิต ไม่ได้คิดทางอื่นไหนเป็นไทยตัว เมื่อละมุดออกลูกมาเป็นหมา ได้พันธุ์ดีมีราคามิใช่ชั่ว ลูกน้าจึงไม่จนตรอกกับคอกงัว เพราะพ่อเขาเป็นดอกบัวพ้นน้ำบาน สติและปัญญา เป็นของดี ยิ่งหา ยิ่งมี ทุกสถาน มีแล้วใช้กอปรกิจการงาน จะให้ผลหอมหวานสำราญเอย .
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ 26 เม.ย. 2547 21:39 น. - ID 52185 
1387
10
0
26 เมษายน 2547 21:41 น. - comment id 254837
เขียนไว้ในนาม เพีย คำปัน ครับ
26 เมษายน 2547 23:04 น. - comment id 254893
อ่านแล้วก็ยังงงอยู่ คงเปรียบเทียบไว้อย่างล้ำลึก จึงนึกไม่ออก อ่านเพลินดีครับ
27 เมษายน 2547 03:39 น. - comment id 255023
ไม่ดอกครับ ซื่อและตรงไปตรงมา
27 เมษายน 2547 09:59 น. - comment id 255096
นี่กระมังคะที่เขาเรียกว่า ภูมิปัญญาของคน มัทไม่ค่อยมีความรู้ในเรื่องการทำสวน จึงไม่ทราบค่ะ แต่จากที่อ่านดู เค้าฉลาดนะคะ สามารถสร้างผลผลิตขึ้นมาได้ ในที่แปลงเดียวกัน การทำไร่นาสวนผสมก็คงเป็นแบบนี้ ปลูกพืชหลายอย่างไว้ที่เดียวกัน ราคาของพืชผลบางอย่างอาจจะดี บางอย่างอาจจะไม่ดี มันทำให้สมดุลไปในตัว คือสามารถลื่นไหลไปได้ เหมือนกับการทำงบประมาณรายจ่าย (ว่าเข้านั่นอะ) ก็เข้ามาอ่านกลอนดีดี แทรกเรื่องดีด ให้ความรู้ดีดี แบบนี้ซิ แม้ป่วยก็ยังมีใจ เข้ามาอ่านค่ะ
27 เมษายน 2547 10:32 น. - comment id 255125
ซื่อและตรงไปตรงมา เข้าใจหาเรื่องราวต่าง ๆมาเขียน ขอชื่นชมค่ะ
27 เมษายน 2547 10:48 น. - comment id 255131
สวัสดีครับคุณมัท แวะไปหรือยังครับที่เว็บบอร์ดของหญิงไทย www.yingthai-mag.com ผมบอกที่โน่นไว้ว่า ได้ชวนเพื่อนชื่อมัทเอาไว้ อยากให้คุณแวะไป เขียนที่โน่นบ้าง
27 เมษายน 2547 10:50 น. - comment id 255136
อ้าวคุณตฤณ สวัสดีครับ ยังมีเยอะนะครับบางทีผมก็คาดไม่ถึงว่าจะมีเรื่องแบบนั้น คงทยอยมา น่ะครับ ขอบคุณมาก
27 เมษายน 2547 15:15 น. - comment id 255360
ถ้าเป็นไปได้จริงคุณก่อพงษ์คิดว่าใครเป็นพ่อเป็นแม่ครับ .. ละมุด .. หรือฟัก .. หรือไอ้ฟัก .. อันหลังคงไม่เกี่ยวแน่
27 เมษายน 2547 16:30 น. - comment id 255445
กลอนน่ารักดีค่ะ แอบมายิ้มเห็นฟัน เหลืองเหลืองอีกแล้ว
27 เมษายน 2547 17:49 น. - comment id 255473
,มีแง่คิดน่าสนใจมากค่ะ
27 เมษายน 2547 20:06 น. - comment id 255582
แล้วมันไม่หักเหรอคะ เครือฟักน่ะคงโยงเยง ลูกฟักออกลูกโตงเตง โอ้ล่ะเงงคิดไม่ออกช่วยบอกที... **-** แวะมาเยี่ยมค่ะ.. ....
27 เมษายน 2547 20:10 น. - comment id 255584
ผมหัวเราะก๊ากๆเลยคุณวิจิตร ผม ฟันเหลืองเหมือนกันครับเจลใส สำหรับคุณtikiผมก็ขอขอบคุณ ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาแลกเปลี่ยนกัน ผมมีความสุขเมื่อกลับมาอ่าน คุณก็คงมีความสุขด้วยใช่ไหมครับ
27 เมษายน 2547 20:14 น. - comment id 255592
หักก็มีคุณnamsai ต้นละมุดของเขาเป็นแบบเพาะเมล็ดทั้งหมด ต้นใหญ่ กิ่งก้านแข็งแรง แต่ต้องปลิดฟักออกบ้าง อยู่ดี ไม่งั้นละมุด มับ !! แน่ เพราะกิ่งรับน้ำหนักไม่ไหว เถาของฟักขึ้นคลุมทั่วต้นมันก็ช่วยเฉลี่ยน้ำหนักไปทั่วต้น ไม่หนักที่กิ่งใดกิ่งหนึ่ง
27 เมษายน 2547 20:15 น. - comment id 255595
หักก็มีคุณnamsai ต้นละมุดของเขาเป็นแบบเพาะเมล็ดทั้งหมด ต้นใหญ่ กิ่งก้านแข็งแรง แต่ต้องปลิดฟักออกบ้าง อยู่ดี ไม่งั้นละมุด มับ !! แน่ เพราะกิ่งรับน้ำหนักไม่ไหว เถาของฟักขึ้นคลุมทั่วต้นมันก็ช่วยเฉลี่ยน้ำหนักไปทั่วต้น ไม่หนักที่กิ่งใดกิ่งหนึ่ง เห็นมากับตาจริงๆครับ ไม่ได้ด้นเมฆหลอกคุณ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
