พลัดพรากจากสิ่งคุ้น ........เคยเรียง คอนที่เคยร่วมเคียง...........ห่างเหย้า คือเศษแห่งกรรมเพียง......นิดหน่อย จากเหตุเคยพรากเค้า........เนิ่นแล้วนานกาล กักขังเพราะเหตุด้วย.........เบียดเบียน สิ้นอิสระเวียน..................ฟากฟ้า อาหารที่คลื่นเหียน...........ผิดปาก วิบากท่วมทับหล้า ...........ไม่พ้นผลกรรม ปล่อยสัตว์เพื่อช่วยให้.......พ้นขัง คือกุศลประดัง.................อีกข้าง ผู้ทำที่มุ่งหวัง ..................เพื่อสุข มอบอิสระสร้าง................แก่ผู้ถูกเบียน คนก่อเวรเพื่อได้...............ตัวเขา วางข่ายเพื่อหมายเอา........นกได้ คือผู้ล่วงบาปเคล้า............คลอจิต ทุจริตชีพไซร้...................ไม่ช้าคืนสนอง
พี่ดอกแก้ว 22 เม.ย. 2547 23:24 น. - ID 51910 
1619
11
0
22 เมษายน 2547 23:27 น. - comment id 252439
พี่ดอกแก้วแต่งโคลงเก่งมากเลย ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ปลื้มๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
23 เมษายน 2547 00:08 น. - comment id 252450
@ น้องกี้ ขอบคุณมากนะจ๊ะที่เป็นกำลังใจให้ อย่างที่เรากำลังคุยกันนะคะ แต่สายหลุดไปเลยอิอิ.. แต่ก็ซึ้งน้ำใจหาใดเหมือน ที่มาเยือนยลธรรมคำพร่ำสอน แต่อยากให้ด้วยรักและอาทร ไม่ได้อ้อนแต่รักภักดีจริง...นะจ๊ะ
23 เมษายน 2547 00:19 น. - comment id 252455
ตอบตรงใจเหลอืเกิน
23 เมษายน 2547 06:17 น. - comment id 252525
เวรระงับด้วยไม่ จองเวร ไปก่อสร้างทุกเข็ญ เข่นข้า(ฆ่า) ให้อภัยสิ่งที่เห็น ก่อโทษ โปรดสัตว์ทุกแหล่งหล้า ชะตาเจ้ายืนยาว
23 เมษายน 2547 07:33 น. - comment id 252555
ปรมัตมีอยู่จริง เป็นสิ่งที่ต้องรู้ ยกย่องให้เพื่อเป็นครู เร่งเรียนรู้สิ่งต่างต่าง
23 เมษายน 2547 19:03 น. - comment id 252982
@...tiki... ขอบคุณที่แวะมาค่ะ..ยิ้มๆ
23 เมษายน 2547 19:10 น. - comment id 252988
@...ชัยชนะ... ชีวิตเจ็บป่วยล้วน ผลกรรม ถูกกักขังจองจำ หับห้อง รับผลหมดบาปธรรม เหตุหนึ่ง ดีเหตุที่เกี่ยวข้อง อาจให้ผลแทน
23 เมษายน 2547 19:12 น. - comment id 252992
@...ผลิใบสู่วัยกล้า... ธรรมชาติมีอยู่จริง คือสิ่งที่เรียนรู้ ชีวิตที่มีอยู่ คือธรรมชาติที่มีจริง
23 เมษายน 2547 20:16 น. - comment id 253029
สาธุธรรมอันเลิศครับ แจมด้วยครับ กรรมวิบากผลเหตุให้ เป็นไป สุขสงบเหตุจากใจ ว่างเว้น มากทุกข์อุปทานใน ขันธ์เหตุ(อุปทานขันธ์ห้า) ละเหตุห่างหลงเร้น ใฝ่ค้นธรรมา กราบขออภัยอาจารย์ยังเขียนผิดอยู่มาก
23 เมษายน 2547 22:27 น. - comment id 253100
@...น้ำ... คืนวันเลยล่วงแล้ว ....... ถามตน จักอยู่อีกกี่ฝน ................ แดดได้ น้อมธรรมสู่จิตตน .......... เพียรฝึก ระลึกนามรูปไว้ ............. อย่าให้ลืมหลง อนุโมทนาในใจอันเป็นกุศลค่ะน้ำ
27 เมษายน 2547 19:04 น. - comment id 255539
โคลงแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ มาชื่นชมผลงานนะค่ะ
28 เมษายน 2547 01:42 น. - comment id 255817
@...ผู้หญิงไร้เงา... มาอ่านทีเดียวหลายเรื่องอย่างนี้ เบื่อบ้างไหม... ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
