จิตรกรรมม่านเมฆ (The Secret of the Rain Clounds)

ลำน้ำน่าน

 อุทิศแด่นักเดินทางทุกนาม
ขอให้ไฟฝันอย่าพลันมอดไหม้ 
แหงนมองฟ้าความเหงารุมเร้าหนัก
เมฆทายทักถามมาว่าอยู่ไหน
อยู่โดดเดี่ยวเปลี่ยวร้างกลางแห่งใด
เพียงหนังสือกอดไว้ในอกเรา
มองเมฆลอยเลื่อนไปไร้ทางทิศ
ราวชีวิตรอฟื้นตื่นจากเหงา
จิตรกรรมฟากฟ้ามาบรรเทา
ท่ามร่มเงาแมกไม้สายวารี
ปุยสีนวลร่วนลมพรมสวรรค์
ม่านเมฆกั้นเนรมิตทิศวิถี
จากโพ้นฟากฝั่งฟ้ามหานที
เดินทางไกลหลายลี้ทุกวี่วัน
กลางไกลนั้นเห็นภาพฉากสีหม่น
คือเมฆฝนหนักหน่วงช่วงวสันต์
ล้านหยาดหยดโปรยรับซับน้ำทัน
โปรยละอองแบ่งปันชุ่มฉ่ำมี
ไร้ล่องลอยเส้นทางฟ้าว่างเปล่า
มีเพียงเงาทอดผ่านเมื่อวานนี้
อยู่สถิตรวงเรียวเขียวขจี
เพียงพอที่หัวเราะเพาะชีวิต
ฉันเห็นเมฆเป็นบ้านมานานแล้ว
ซุ้มดอกแก้วขาวนวลหวนตามติด
บางเวลางามเหงาเงาเพียงนิด
ให้ใกล้ชิดไม่ไกลในทุกยาม
อ้อมแขนเมฆโอบอุ้มนุ่มนวลนัก
มอบความรักให้ก่อนไม่ย้อนถาม
เมื่อลมพรูเคลื่อนไปใจเคลื่อนตาม
เพียงชั่วยามสลายลับไม่กลับคืน
ฉันเห็นเมฆเป็นเมืองเรืองโอฬาร
เงาเก่าบ้านทอดนิดไม่ติดผืน
เดิมข้ามฝั่งขอบรั้วทั่ววันคืน
เพียงลมครืนยืนหลงอยู่ตรงนี้
ฉากแสดงสะท้อนก้อนเมฆน้อย
หลับตาคล้อยบริสุทธิ์พุทธวิถี
ของถนนสายเก่าเราเคยมี
เมื่อนานปีเดินผ่านไม่นานนัก
เถิดเมฆหม่นเป็นสะพานให้ผ่านพ้น
จากป่าคนเมืองใหญ่ใจจมปลัก
ไปทอดกายโหยอ่อนได้ผ่อนพัก
ทอดวิญญาณสานรักกลางท้องนา
เมฆฝนหลั่งมาแล้วแนวทิศนั่น
เงาบ้านฉันเลือนไปใจค้นหา
เห็นหยาดฝนโปรยปรายคล้ายน้ำตา
หลั่งลงมาแทนท้นล้นบ้านแล้ว
หวังวันหนึ่งชีวิตจะพลิกฟื้น
ได้ลุกยืนเกาะรั้วทั่วทิวแถว
แสงส่องฟ้าสว่างสุขทั่วทุกแนว
กลับถึงแล้วรั้วบ้าน..ข้ามเมฆมา

--------------------------------

ลมพายุในฤดูมรสุมกราดเกรี้ยว
พัดพาหมู่เฆมมาโรยคลุมท้องทุ่งและป่าฝน
ลมโอบอุ้มเมฆฝนหนักอึ้ง 
มาตกต้องลงในแผ่นดินศักดิ์สิทธิ์
เป็นม่านเมฆสลับซับซ้อนอยู่ในม่านฟ้าไกลโพ้น
แสนประหวัดถึงจิตกรรมม่านเมฆ
ในยามได้เยือน *เขาสามร้อยยอด**
ยามอาทิตย์อัสดงกลางบึงบัวและสายน้ำนิรันดร์
ยามนั้นที่ได้พบกับสัจธรรมอันเป็นอสังขตธรรม
เป็นธรรมที่ไม่ปรุงแต่ง เป็นความงามสามัญ
จิตรกรรมธรรมชาตินำแรงบันดาลใจกลับมาสู่
บึงบัวบานตราบจนอาทิตย์อัสดง
แต่กระนั้นลมพายุและเมฆยังลอยเคว้งไปไม่สิ้น
เปรียบเหมือนการเดินทางของชีวิตนิดน้อยนี้
ไม่รู้ว่าจะสิ้นสุดลงที่ใดและแหล่งใด
ตราบใดที่ธรรมชาติยังคงเดินทางและไม่สิ้นสุด
หวังไว้ว่า ..ตราบนั้น
การจริญงอกงามทางจิตวิญญาณยังไม่สิ้นสุด
ฉันใดก็ฉันนั้น..........
ลำน้ำน่าน บุรุษแห่งสายน้ำนิรันดร์
อุทยานแห่งชาติสามร้อยยอด ประจวบคีรีขันธ์