น้ำตาแห่งความท้อแท้สิ่นหวัง ดังหมอกบทบังรัศมีดาราฉาย หยดรอยจางจากเหตุการณ์ร้ายร้าย กลับเพิ่มความร้าวฉานในหัวใจ หัวใจที่ใสดังกระจกเงา กลับขุ่นมัวดังละอองเขม่า...ทาทับไว้ ไม่เหลือเลยมิตรภาพในจิตใจ นี่หรือโลกที่สดใส....งามตา วันเวลาแห่งการทำลายร้าย พัดพาความสุขทุกข์ของทุกสิ่ง ที่เหลืดไว้คือคราบจากความจริง ว่าทุกอย่างจะผ่านไปทิ้งไว้แต่ความทรงจำ...... ละอองดาว......
29 ตุลาคม 2544 17:50 น. - comment id 16563
อิอิ ก็แต่งได้ดีนะ ขนาดไม่มีอะไรจะแต่งนะเนี่ยะ กลอนเพราะดีค่ะ
29 ตุลาคม 2544 19:47 น. - comment id 16583
หัวใจที่ใสดังกระจกเงา กลับขุ่นมัวดังละอองเขม่า ทาทับไว้ แต่งกลอนเพราะจังจ้ะ ในความจริงก็อย่ามัวแต่เก็บความรู้สึกเศร้าๆไว้เลย กระจกที่ขุ่น ยังทำความสะอาดให้ใสใหม่ได้นะ
7 พฤศจิกายน 2544 06:00 น. - comment id 18057
หลังจากระเบิดที่โคราช ทุกอย่างจะเคลียร์ในตัวของมันเอง