พรหมลิขิต(รึเปล่า) ?

กวีบ้านนอก..*

พรหมลิขิต
                  แม่ทับใหญ่ผู้เกรียงไกรของกองทัพ
                  หวังจะปรับทัพสู้ศึกแสนคึกคัก
                  แม้ไพร่พลของตนน้อยก็พลอยจัก
                  หวังยิ่งนักจักกำชัยในมือตน
                  กำลังใจของไพร่พลกลับย่นย่อ
                  เพราะทดท้อต่อการรบหลบไม่พ้น
                  อีกจำนวนล้วนแต่น้อยด้อยไพร่พล
                  คงไม่พ้นความปราชัยไม่รอนาน
                  ส่วนแม่ทับกลับฮึกเฮิมเพิ่มยิ่งขึ้น
                  รุ่งเช้าตื่นปลุกไพร่พลคนทุกด้าน
                  แล้วกล่าวว่า ล้วนแต่ฟ้าดลบันดาล
                  ไม่อาจต้านพรหมลิขิตมิผิดนา
                  แล้วเข้าไปภาวนาหน้าองค์พระ
                  ด้วยหวังจะสวดอ้อนวอนก่อนเดินหน้า
                  เมื่อเสร็จสรรพดั่งสมหวังย่างออกมา
                  แล้วกล่าวว่า แล้วแต่ฟ้าจะสั่งการ
                  ขอเสี่ยงทายเป็นตายนี้อยู่ที่เหรียญ
                  อย่าได้เปลี่ยนคำตัดสินเป็นอีกด้าน
                  หากกำชัยให้ออกหัวตัวข้าวาน
                  อธิษฐานแล้วโยนลงตรงปฐพี
                  เหรียญออกหัวชั่วพริบตาน่าพิศวง
                  ฉะนั้นคงได้กำชัยในครั้งนี้
                  เหล่าขุนพลจนนักรบสพยินดี
                  ต่างเปรมปรีย์มีกำลังพลั่งพรูมา
                  ด้วยกำลังอย่างน้อยนิดพิชิตศึก
                  ด้วยแรงคึกและฮึกเฮิมเสริมแกร่งกล้า
                  ทหารหนึ่งจึงเอ่ยคำจำนรรจา
                  พรหมลิขิตชีวิตพาชนะไง
                  ส่วนแม่ทับสดับฟังคำดังนั้น
                  ก็เอ่ยพลัน เป็นเช่นนั้น หรือไฉน
                  แล้วแบมือที่ถือเหรียญในทันใด
                  เหรียญนี่ไงดูให้ดีมีแต่หัว !!! 
                  ----- ?