เสียงบทธรรมนำกระแสแผ่เมตตา มอบความรู้สู่ประชาสัตว์ทั้งหลาย ให้ตื่นตาพ้นราตรีที่งมงาย พบความหมายจริงแท้ไม่แค่จำ พุทธมนต์ดลโสตเพื่อโปรดสัตว์ น้อมมนัสสงบตรองปองทวนย้ำ สิ่งกระทบสบแล้วคือผลกรรม ให้เร่งทำทางบุญเข้าหนุนรอย กำหนดจิตอย่าไหวในผัสสะ ปัญญาละชอบชังไม่พลั้งถอย ไม่กลับสู่ตัวตนเพราะใจลอย วิวัฏฏะทีละน้อยก็พ้นภัย แต่เสียดาย ....เสียดาย....ได้แค่หวัง ผู้เรียนยังไม่ซึมแทรกแตกนิสัย ยังดักดานเก็บเรื่องเปลืองหัวใจ น้ำตาไหลอย่างโง่งมสมปัญญา มิรู้วางห่างเรื่องเปลืองใจเศร้า เพราะความเขลาที่ตามมาถามหา ไม่ทันเกมทำกรรมเพราะอวิชชา จึงเกิดมาบอดทางห่างเสียงธรรม
พี่ดอกแก้ว 7 มี.ค. 2547 11:12 น. - ID 48142 
946
11
0
7 มีนาคม 2547 12:23 น. - comment id 226427
วะแว่วเสียงครวญว่าตาเจ้าบอด ใจเจ้าจอดติดหนักปลักลุ่มหลง มิใยรู้สู้วางทางธรรมปลง ยังคงงงเงื่อนงำถลำทรวง จะขอบอกดอกแก้วแก้วนวลปลั่ง ใจคนดั่งวนวกนรกในสรวง วันนี้สุขพรุ่งนี้เศร้าเงามันลวง จะให้ล่วงลองมีรักจักยิ้มเป็น..... (รู้มั้ยคะ.. ..ณที่นี้มีรักอยู่ คนรอคู่ชูช่อรอเห็นเห็น หอมดอกแก้วแพรวพรายสายจนเย็น อย่าหลบเร้นเปิดใจรักจักช่วยเชียร์ ยิ้มไว้นะคนดีที่ซึ้งหวาน ตาประสานสอดใจใจไม่เสีย มีแต่เริ่มเติมรักเคียงคลอเคลีย โอมายเดียดอกแก้วเกร็ดตระการ. (อาจเอื้อมล้อสักนิดนะ..คำว่าดอกแก้วมันงามจับถึงในใจ..จนอยากเป็นกำลังใจให้มีแต่โชคทุกทางค่ะ)
7 มีนาคม 2547 12:38 น. - comment id 226433
หน้าส่วนตัว
..บทกวี ..ของพี่ดอกแก้ว...
มีคุณค่า.. มากมาย...
..เรนได้ .. บทสอน..ที่มุ่งเน้น..
พี่คนดี.. ไม่เคย..ขีดเส้น...
..พี่เน้น.. สื่อ..พระธรรม..ในคำสอน..ที่ดี..
เรนน้อย...
ตาปรอย..นั่งฟัง...
พี่สอนหลัก ..ตรรกะ..ที่มี..
หัวใจ ..สีทอง..ของพี่...
เรนจัง..ขอบคุณตรงนี้ .. ที่พี่..กรุณา..
..อยากอ้อน..พี่คนดี..
ก็..วันนี้ .. ที่เรน..โพสมา..
อ่านบท..กวี..ที่มี เมตตา...
เรน..กล้า.. แม้ท้องฟ้าไกล.. เรนก็..จะตาม..
คำสอนที่ให้...
วิเคราะห์ได้.. แสนงดงาม..
สื่อ..คำสอน.. ล้นหลาม..
เรนจะตาม..ติดแจ..
.เรน..ก็แย่..ตรงนี้งัย...
ก็..ใคร..มาทำ..ให้เรนรัก..มัยร่า..?..
...
..เรน..คิดถึง..นะคะ..
7 มีนาคม 2547 18:17 น. - comment id 226519
พบความหมายจริงแท้ไม่แค่จำ ลูกเป็ดชอบ วรรคนี้ มากๆค่ะ ปิดเทอมแล้ว แวะมาได้อย่างเต็มตัว ยินดีและดีใจที่ยังเห็นพี่ดอกแก้วนะคะ (แปลกๆ) แวะมาทักทายอย่างไม่ผิดหวังค่ะ
7 มีนาคม 2547 21:36 น. - comment id 226606
@....อาภาภัส ฯ... อรุณเรืองรัศมีสุรีย์ภาส ดังประกาศโองการผ่านแดนสรวง ชุบชีวิตนิทราจากรังรวง เข้าสู่ห้วงทิวาพาสำราญ แสงสวยงามยามต้องผองไม้กลุ่ม ชื่นชอุ่มหัวใจได้อาหาร อาทิตย์แย้มมาลีให้คลี่บาน เสียงประสานวิหคนกเสรี มีหัวใจใช้หัวใจในการณ์รัก ต้องแน่นหนักในศรัทธาและหน้าที่ ชีพนี้เป็นดังเช่นดวงสุรีย์ เพียงชั่ววันแค่นี้ก็ลับตา สี่ห้องใจจึงวางไว้ให้พิสูจน์ มิใช่เพียงคำพูดเสน่หา หรือใช่เพียงแค่สบพบแววตา มาเชิญมาพิสูจน์ใจในห้องรัก สวัสดีค่ะคุณอาภาภัส เป็นบทกลอนที่น่ารักดีนะคะ มีคอรัสร้องแก้ด้วย..อิอิ ยินดีที่ได้พบอีกครั้งค่ะ
7 มีนาคม 2547 21:51 น. - comment id 226613
@...เรนน้อย... ได้ยินไหม?...เสียงหัวใจกระซิบแผ่ว บอกน้องแก้วคนไกลใจอ่อนหวาน จงพบสุขเสรีที่สราญ ได้ถักฝันวันวานอย่างสมปอง ไกลแสนไกล..เพียงใดไม่ไกลรัก ส่งใจมาพิทักษ์ให้คลายหมอง ลบสีเทาเคล้าผืนฟ้า..เป็นสีทอง ให้เรนน้อยได้มองอย่างสุขใจ ค่อยๆเดินอย่าเกินก้าวเท้าน้อยๆ พี่จะคอยดูแลอยู่ใกล้ๆ ทุกช่วงชีพมีความรู้ให้กำไร ขอเพียงใจอย่ารีบวิ่งชิงหลักปลอม ...เรนน้อยที่น่ารักค่อยๆเก็บกำไรไปนะจ๊ะ และก็ค่อยๆเติมต่อก้าวที่เข้มแข็งไปสู่ฝันให้สำเร็จ....อย่าลืมดูแลสุขภาพตัวเองด้วยร่า..
7 มีนาคม 2547 21:55 น. - comment id 226619
@...ลูกเป็ดขี้เหร่... ตอนที่ยังไม่ปิดเทอมก็เห็นไปเที่ยวไกลจัง ถึงบ้านพี่ดอกแก้วนู้นแน่ะ.. มาคราวนี้ก็ทักแบบใจจริงและจริงใจ แต่ต้องค้นหาความหมายอีกหลายรอบ แต่สรุปแล้วก็คือ ดีใจที่ได้พบกัน..ใช่ไหมล่ะ... ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาให้แรงใจ..อิอิ
8 มีนาคม 2547 06:46 น. - comment id 226722
เพราะมัวเมา เขลาปัญญา พามืดมิด ด้วยดวงจิต หมองเศร้า ขัดเกลาใหม่ ศึกษาธรรม คำสั่งสอน วอนนำใช้ เพื่อดวงใจ แจ่มใส คลายมืดมัว
8 มีนาคม 2547 12:29 น. - comment id 226856
มารับเอาแง่งามครับ... เขียนได้ดีจัง...มีค่ามากกว่าจะบอกได้ว่ามีค่าแค่ไหน...แต่บทกลอนช่วยสอนย้อนเตือนใจใครได้คนหนึ่ง...คือแทนคุณแทนไทเอง... งานงามดีมากครับ..ขอบคุณ ด้วยใจ ... จากใจ
8 มีนาคม 2547 12:45 น. - comment id 226870
มัวแต่หลงกับกิเลสทุกเหตุนั้น มิอาจตัดสัมพันธ์ฝันสุดสอย ทางสว่างแห่งแสงธรรมนำมาคอย แต่อาจจะสุดสอยในดวงใจ เพราะมัวแต่หลงกิเลสเลสนั้นหนา จึงไม่รู้คุณค่าแสนธรรมล้ำเพียงไหน มัวแต่หลงพะวงจิตไม่คิดใกล้ ไม่มีใจฝักใฝ่ในแสงธรรม *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง แต่แจมไม่ค่อยถูกเท่าไหร่ค่ะ ต้องขออภัยล่วงหน้าแล้วกันนะค่ะ*-*
8 มีนาคม 2547 21:11 น. - comment id 227238
@...ชัยชนะ... ความมัวเมาเป็นเรื่องธรรมดา เพราะสายตาไม่แจ่มใสใจสลัว ต้องรักษาสายตาใหม่ไม่ให้มัว รักษาใจให้ทั่วไม่ให้เมา ...ขอบคุณในน้ำใจนะคะชัยชนะ
8 มีนาคม 2547 21:18 น. - comment id 227244
@...แทนคุณแทนไท... ความงดงามมีไว้ให้บางคน คือผู้ยลด้วยใจงามยามสัมผัส ใจดวงงามรับความงามด้วยมนัส คู่ถูกจัดอย่างสมค่าว่างดงาม ขอบคุณมากนะคะ..ที่ได้รับแง่งาม
8 มีนาคม 2547 21:29 น. - comment id 227254
@...ผู้หญิงไร้เงา... ความสนุกสุขใจใช่หวงห้าม เพียงมีความขีดขอบกรอบไว้บ้าง ไม่ลบหลู่ศีลธรรมให้เลือนลาง จะพบทางไม่เบียดเบียนเป็นเสี้ยนใคร เบื่อสนุกก็ปลุกใจให้สงบ เพียรเข้าพบผู้รู้ธรรมทั้งไกลใกล้ วางชีวิตไม่ตึงหรือหย่อนไป จะพบใจที่มีแสงแห่งพระธรรม ขอบคุณมากนะคะน้องตูน นานๆจึงได้มาประชันกลอนธรรมกันสักที...บรรยากาศดีจังเลยค่ะ มีความสุขมากๆนะคะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
