๏ ภักษาพาเสพเอื้อ.......................อิ่มโอษฐ์ เอมอร่อยลองรสโภช....................เพื่อลิ้น คาวหวานซ่านประโมทย์...............ประมาณหนึ่ง ครั้นอิ่มลิ้มแล้วสิ้น........................เสื่อมล้างรสหาย ฯ ๏ กำหนัดกามแน่นเร้า.................ราคะ ประโลมหัตถ์โหมผัสสะ...............เสพลิ้ม สมาสพรรณสมานระ-..................เริงชื่น ลุสุขเขษมพริ้ม...........................ผ่านแล้วราสนาน ฯ ๏ เสวยเกียรติศักดิ์สร้าง..............ทรงไฉน คว้าแข่งแย่งมาใน......................ขณะนั้น ครอบครองบ่นานไป....................เป็นอื่น เป็นอนึ่งอนิจกลั้น........................สะกดไว้ตะกายหวัง ฯ ๏ สรรเพชญทรงแผ่แท้...............พุทธธรรม สดับศัพท์ประดับนำ....................มนัสน้อม พินิจการณ์พิจารณ์จำ..................จนจิต..............แจ้งนา นั้นเกียรติกามกินย้อม.................หยดเปื้อนใจไฉน ๚ะ ๒๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๗
23 กุมภาพันธ์ 2547 15:38 น. - comment id 220151
:) มาชื่นชมครับ
23 กุมภาพันธ์ 2547 15:58 น. - comment id 220158
โห งานงามเสมอค่ะท่าน อ่านแล้วปลื้ม
23 กุมภาพันธ์ 2547 16:01 น. - comment id 220161
เก่งง่า...
23 กุมภาพันธ์ 2547 17:24 น. - comment id 220209
แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ
23 กุมภาพันธ์ 2547 17:51 น. - comment id 220228
ราคะไฟลุกไหม้ จิตใจ กระเสือกกระสนไป เสพซ้อน ชื่อเสียงเกียรติเกรียงไกร ยศใหญ่ คว้าไขว่อาหารป้อน มากล้นเติมไม่เต็ม
23 กุมภาพันธ์ 2547 19:47 น. - comment id 220291
แวะมาอ่านโคลง ของคนโคลงขอรับ จริงๆ ไม่อยากเอ่ยคำชมดอกนะครับ เพราะคนอื่นเขาชมไปหมดแล้วน่ะครับ อิ อิ อิ แค่ชื่อ ก็การันตีได้ถึงคุณภาพ...
24 กุมภาพันธ์ 2547 01:05 น. - comment id 220433
ใช้คำได้สละสลวย มาก ๆ นะครับ ขอชมจากใจ