_โลกใบนี้ ที่เป็นอยู่ มีจริงหรือ สิ่งเล่าลือ เรื่องราว ที่กล่าวขาน เห็นด้วยตา แต่ก็ต้อง ถูกระราน แลว่าหวาน แต่ไฉน ปนขมเจือ คนร้องไห้ ใช่ว่าใจ เขาโศกเศร้า อาจเพราะเขา สุขใจ เกินใครเชื่อ ผู้หัวเราะ ก็ใช่ว่า สุขระเรือ คนอาทร โอบเอื้อ ฤๅจริงใจ มองชีวิต คิดให้หนัก ตระหนักแน่น ทั่วถิ่นแคว้น นครเมือง อย่าหวั่นไหว ภาพลวงตา พาซื่อ หรือเล่ห์ใคร เห็นจริงได้ เพียงเพราะตน พ้นบ่วงมาร..