ลู่ลำก่อกำเนิด ผลิแผ่เกิดกิ่งก้านใบ หล่อเลี้ยงร้อยเรียงใหญ่ ตามวันวัยเวียนวนกาล เปลี่ยนแปลงแต้มแต่งสี เขียวขจีคลี่คลุมสาน ระรื่นสดชื่นบาน สุขสราญซุกร่มเงา แปรปรวนและรวนเร ความหันเหประเดเอา พายุปะทุเข้า สะบัดโบกโยกเยกไกว ลมหันพัดกรรโชก ปลิดปลิวตกละลิ่วใบ ไม่เลือกเล็กหรือใหญ่ อ่อนหรือแก่แล้วแต่ดวง บางใบยืนใหญ่รอด มิดม้วยมอดครั้งคราวช่วง เสื่อมโทรมอมเหลืองรวง หล่นเคว้งคว้างร่วงละลาน วัฏจักรตามหลักมี ทำหน้าที่ปรุงอาหาร เติบโตมโหฬาร ก่อกิ่งก้านบานดอกงาม ตะกอนใบซ้อนถม ฝังสะสมจมหลากหลาม เป็นปุ๋ยร่วนซุยงาม ก่อเกิดคุณเกื้อกูลกัน บ่งไปบอกใบไม้ อายุขัยวัยแสนสั้น ร่วงโรยรวดเร็ววัน ไม่เนิ่นนานพลันเอะใจ
ชัยชนะ 6 ม.ค. 2547 06:55 น. - ID 44052 
2010
18
0
6 มกราคม 2547 08:04 น. - comment id 198550
ใบไม้แลใบหญ้า ก่อเกิดค่ามานานเนิ่น ทับถมจมนานเกิน เป็นปุ๋ยเพียงเลี้ยงชีวิต เลี้ยงตนเลี้ยงวนไป วงเวียนไม้ต่างลิขิต เฉกเช่นวงชีวิต ที่ไม่ผิดคนทั่วไป มั่วๆ อ่ะนะ
6 มกราคม 2547 08:22 น. - comment id 198560
ใบไม้ฤาใบไม้ ร่วงร้างไปใจเหี่ยวเฉา สู่ดินถื่นลำเนา ไม่อาจคืนยืนต้นเดิม... ร่วงไปฤาร่างไป สลายไซร้ไม่ฮึกเหิม แหลกลาญบานประเดิม คอยเติมเต็ม...ให้เต็มดิน เพราะมากเลยคับ...ผมขอเก็บไว้นะครับ
6 มกราคม 2547 08:43 น. - comment id 198569
:) .. สวยแล้ว
6 มกราคม 2547 08:53 น. - comment id 198572
ใบไม้เปรียบอายุ ที่ระบุอายุขัย ใบไม้ร่วงหล่นไป ดั่งคนไซร้ร่วงชีวา ***กลอนความหมายดีมากๆเลยครับ***
6 มกราคม 2547 10:27 น. - comment id 198600
ไพเราะค่ะ
6 มกราคม 2547 10:31 น. - comment id 198601
โอ้ใบไม้ใบนั้นช่างมีค่าต่อแผ่นดินเกิดเสีย่นี่กระไร งามครับงาม งามมาก
6 มกราคม 2547 10:54 น. - comment id 198612
รสชาติใช้ได้ทีเดียว เป็นอาหารปรัชญาจานหนึ่ง แก่ขึ้นอีกปีสิเรา
6 มกราคม 2547 11:25 น. - comment id 198632
ขอชื่นชมด้วยความนับถือค่ะ
6 มกราคม 2547 11:51 น. - comment id 198658
ติดตามผลงานอยู่ เห็นหายไปหลายวัน พอกลับมา........... กลอนเพราะ สมที่รอคอย ชื่อ ชัยชนะ ความหมายดีมากเลยนะ
6 มกราคม 2547 13:43 น. - comment id 198718
คนแก่ตายหนึ่งคน ก็เปรียบเหมือนใบไม้แก่ร่วงในป่าหนึ่งใบ ไม่ได้มีความหมายต่อผู้ใดถ้าแก่กะโหลกกะลา แต่คนหนุ่มสาวยังไม่ถึงวัยอันควรตายหนึ่งคนเหมือนปลิดใบไม้สดออกจากกิ่งปีใหม่ปีนี้อุบัติเหตุทำให้คนตาย เก้าร้อยกว่าคน น่าเอน็จอนาถนัก ........
6 มกราคม 2547 16:22 น. - comment id 198753
ใบไม้ร่วงจากต้น หนึ่งใบพ้นจากต้นนั้น ยังสามารถอยู่ได้ในทุกวัน แต่ถ้าโค่นต้นนั้นคงตาย *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ทั้งเนื้อหาและรูปแบบ ชื่นชมนะค่ะ*-*
6 มกราคม 2547 17:23 น. - comment id 198777
หน้าส่วนตัว
ต้องขอโทษขออภัยมิตรกลอนที่คุ้นเคยกันทุกท่าน
ช่วงนี้ชัยชนะของดใช้เสียงพูด(พูดน้อย)
แต่ก็ยังขอติดตามไปต่อตอบเป็นกลอนให้เป็นประจำมิได้ขาด
สาเหตุเอาเป็นว่า ปีใหม่ปรับปรุงใหม่ซะบ้าง
คำพูดมากมักจะพาตนเองเสียคน(หรือได้คนกันแน่)อยู่บ่อย ๆ
พี่ผีขี้เมา
ใบไม้ไม่ไร้ค่า ก่อเกิดมาแม้เสื่อมสูญ
ชีวิตหากคิดครุ่น คุณค่ามีอยู่ที่ใด
พู่กันของหูกวง
ใบไม้ร่วงได้คุณ ช่วยเกื้อกูลหนุนแผ่นดิน
เราร่วงล้มลงสิ้น จากใจจินต์ให้อะไร
อัลมิตรา
ว่าสวยแปลสองอย่าง คำแรกวางว่ามาสาย
อีกคำงามมากมาย แกล้งสงสัยชัยล้อเล่น
ต๋องแต๋ง
ใบไม้มีวัยสั้น ไม่กี่วันร่วงว่างเปล่า
คนรู้อายุยาว วอนเจ้าอย่าชะล่าใจ
วาพราว
แวะหาชื่อวาพราว นำเรื่องเล่าบอกกล่าวจา
พบพานอ่านผ่านตา ไพเราะค่ะ ขอขอบคุณ
พิกุลทอง
ใบไม้มากมายค่า พสุธาแหล่งอาศัย
ชายหญิงให้สิ่งใด ที่ควรค่าใต้หล้าเรา
กวีบ้านนอก
ที่เด็กยังเล็กกล่าว บอกว่าบ่าวสาวอีกปี
คนแก่ก็แย่สิ พูดขอดค่อนเตรียมนอนโลง
น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม
ชื่นฉ่ำด้วยน้ำตา- กับท้องฟ้าสีครามนี้
หอบเอามิตรไมตรี แวะเยี่ยมหาพูดจากัน
๑๐๐ เหตุผล ( ๙๙+๑เหตุผล)
ไม่หายไปไหนดอก คิดไม่ออกในกลอนแต่ง
ชัยชนะขอจาแจ้ง แวะมาอ่านกานท์ทุกวัน
คุณฤกษ์(น่าจะมีดีปีนี้)
วาสนาชะตาโชค ที่ผันผกในโลกนี้
ไร้ข้อความพอดี อย่าประมาทพลาดถึงตาย
น้องหญิงไร้เงา(ที่น่ารัก)
ชาตินั้นสำคัญยิ่ง ไม่เกรงกริ่งแม้หมองไหม้
ใครรานใครรุกไทย สละได้ชีพวายปราณ
6 มกราคม 2547 20:06 น. - comment id 198829
หนึ่งใบที่ล่วงหล่น คือเหตุผลอายุขัย คนเราแน่นอนไม่ ทำดีได้ก็ควรทำ ...... เหะๆ ... มันไม่มีอะไรแน่นอนอ่ะเนอะสิดพี่ อิอิ บทกวีความหมายดีจังขอรับ^^
7 มกราคม 2547 10:42 น. - comment id 199049
แวะมาเยี่ยมครับ
7 มกราคม 2547 13:21 น. - comment id 199121
ใส่ปุ๋ย รดน้ำ พรวนดิน ให้ต้นไม้บางก็ดีนะค่ะจะได้อยู่ผลิดอกออกใบให้เราชื่นชมได้นานๆ **แวะมาทักค่ะ***
7 มกราคม 2547 17:13 น. - comment id 199239
สุดหล่อเจ้าพายุ
ใบน้อยกระจ้อยริด อย่าได้คิดด้อยคุณค่า
บังปิดมิดสองตา ช้างตายตัวมัวไม่เห็น
(มั่วนะครับ)
คุณโอ๋
ชื่อโอ๋มาโชว์หุ่น ให้อบอุ่นใจสุขสันต์
แวะมาคบหากัน เพิ่มสัมพันธ์บ้านกลอนไทย
คุณมารน้อย(หายไปนานนะครับ)
ดวงดอกผลิออกแล้ว เพื่อเป็นแนวแน่วแน่สาน
ตระกูลเพิ่มพูนพันธ์ อยู่นานปีมิสูญไป
8 มกราคม 2547 15:09 น. - comment id 199684
แวะมาเยี่ยมค่ะ แหม เขียนยานี 11 ได้น่าอ่านจังค่ะ
9 มกราคม 2547 06:57 น. - comment id 199985
คุณอัญชา
อัญชาแวะมาชี้ กาพย์ยานีนี้ไหลลื่น
สุขสมอารมณ์ชื่น รื่นเริงใจไมตรีหา
หายหน้าหายตานาน ว่างเขียนงานกานท์แต่งมา
ประสบไปคบหา จาน้ำคำกำลังใจ
9 มกราคม 2547 10:24 น. - comment id 200009
เห็นใบไม้ร่ายลมกล่นเกลื่อนพื้น ร่วงลงครืนบ่วงฝันอันสลาย กลางลมฝนทนสู้อยู่เดียวดาย หนาวเหน็บกายอ้างว้างที่กลางดง จากใบอ่อนร่อนเรียงเคียงกิ่งก้าน อันตรธานจากรอยเยาว์แล้วเน่าผง ผลัดเปลี่ยนรุ่นสู่รุ่นหมุนกำกง เจตจำนงเผยค่าสัจธรรม อิ่มเอิบงามตามแบบแตกกิ่งก่อ ใบลออช่อสล้างเปิดทางฝัน สืบตำนานสะท้านฟ้ามุ่งฝ่าฟัน จุดไฟฝันโชติช่วงเมลืองมลาย คือร่มไม้เรือนใจในสารทิศ งามวิจิตรคุ้มหล้าค่าหลากหลาย จวบวันคืนกลืนผ่านมลาญลาย บ่วงใบไม้คลายเคลื่อนร่วงเปื้อนดิน สังสารวัฏยืดหยัดพลัดพรากแล้ว ใบไม้แก้วเหลืองแห้งแผ่วแรงสิ้น เพลงชีวิตก้องดังกังวานยิน ร่วงเป็นสินธุ์เรืองอุดมบ่มดินไพร แผ่วกระซิบเพลงเศร้าร้าวอาบป่า ย้ำศรัทธาเพลงกรรมดังไสว แม้นงามล้ำฉ่ำค่ากว่าแดนใด ยังปลิดไปจากต้นที่ตนครอง บ่วงใบไม้ในมือหรือบ่วงฝัน อาจด่วนพลันหล่นลงตรงสนอง ดั่งชีวิตล่วงกรายอย่าหมายปอง เป็นเจ้าของยั่งยืนทุกคืนวัน เพียรสรรค์สร้างเส้นทางงามกุศล อวลระคนผลบุญหนุนสวรรค์ หลั่งอาบทั่วสรรพสัตว์ทั้งสรรพางค์ บุญเบิกทางหอบมรรคผลยลคาลัย
9 มกราคม 2547 16:41 น. - comment id 200177
....ต้นไม้ผลัดเปลี่ยนใบก้อต้องร่วงดิ.....อิอิ....
10 มกราคม 2547 07:13 น. - comment id 200491
น้องนิว
แอบย่องมามองอ่าน แถมผลงานอันพริ้งพราว
ดีใจที่ได้กล่าว เรื่องราวดีแนะชี้เสริม
แซวกันสราญนิด อย่าครุ่นคิดสะกิดเติม
ไมตรีมากมีเพิ่ม ไม่เกินงามความพอดี
บทบาทมามาดใหม่ อย่าแปลกใจชัยคนพี่
แต่งกลอนกานท์กวี วจีแทนพูดแปลนแปลน
ซึ้งในน้ำใจน้อง ขอจับจองคล้องเกี่ยวแขน
ให้สานผลงานแล่น บังแป้นไว้หายไปนาน
รออ่านกลอนกานท์เลิศ อันประเสริฐเพื่อสืบสาน
แล้วกิจไม่ติดงาน ขานรับรองร้อยกรองมา
ดาหลา
ต้นไม้ผลัดใบเปลี่ยน เป็นบทเรียนหมุนเวียนใหม่
ชีวิตชีพปลิดไป ให้ลูกหลานสืบสานแทน
10 มกราคม 2547 19:48 น. - comment id 200720
ใบไม้ที่ปลิดปลิว ล่องลอยลิ่วสู่ธารา ชีวิตยังมีค่า มากยิ่งกว่าเหนือสิ่งใด จึงควรรู้ชีวิต เฝ้าตามติดอย่าสงสัย สงบนิ่ง..อยู่ที่ใจ มรรคผลไซร้..ในนิพพาน..ฯ ปีใหม่นี้...กะจะไปบวชแล้วนะ..น้องชัย... ตัดสินใจได้เมื่อไหร่...จะแจ้งให้ทราบอีกครั้ง..นะจ๊ะ...
11 มกราคม 2547 16:25 น. - comment id 201139
พี่ตุ้ม ชีวิตนั้นนิดน้อย อย่าปละปล่อยผ่านลอยไป ทางพบสงบใจ บันไดก้าวเข้านิพพาน ไปบวชท่องสวดมนต์ ตระเตรียมตนตามต้องการ วันไหนคำไขขาน อาหารกินส่งปิ่นโต
28 มกราคม 2547 22:54 น. - comment id 208823
สิ่งเดียวที่เเทรกแซงวัฏจักร คือมนุษย์
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
